British Music CD

Opis produktu:

Charles Groves był wprawdzie zbyt młody, by poznać Elgara, Holsta i Deliusa osobiście, ale gdy dorastał, jako chórzysta w Katedrze Św. Pawła oraz uczeń szkoły katedralnej, były to najważniejsze nazwiska w muzyce brytyjskiej. I choć edukacja i temperament Grovesa pomogły mu poznać różnorodne obszary muzyki poważnej, dzieła brytyjskie pozostały dla niego na zawsze szalenie istotne. Z wieloma kompozytorami brytyjskimi pozostawał także w relacjach przyjacielskich i zawodowych. Jako student Royal College of Music grał na perkusji w `Hugh the Drover`. Fotografia, na której znalazł się razem z Vaughanem Williamsem, wisiała później dumnie w jego domu. Lubił być blisko kompozytorów i poczytywał sobie za przywilej znać ich i pracować z nimi osobiście.

W 1953 r. Groves dokonał prawykonania `II Symfonii` Malcolma Arnolda i blisko zaprzyjaźnił się z kompozytorem. Od tego czasu propagował twórczość kompozytora, a nawet walczył o jego IX Symfonię, która była początkowo lekceważona. Groves uważał, że jeśli Arnold coś zapisał w partyturze, to znaczy, że był do dokładnie zamierzony efekt. Było to wyrazem jego głębokiego szacunku dla pracy kompozytorów. I nie chodziło wyłącznie o uznanych twórców. Groves był także żywo zainteresowany muzyką młodej generacji i prawykonywał wczesne kompozycje przedstawicieli Manchester School - Alexandra Goehra, Petera Maxwella Daviesa i Harrisona Birtwistle`a. Młody Simon Rattle regularnie uczęszczał na koncerty Groves`a, gdy był on głównym dyrygentem Royal Liverpool Philharmonic Orchestra, i wspominał: `Jeśli pojawiał się jakiś interesujący nowy utwór, jak np. `Triumph of Time` Birtwistle`a, Charlie słyszał o nim, więcej - był on już zaplanowany na początek następnego sezonu`.

Tak było istotnie przez całe jego życie. W 1987 r. dyrygował premierą zamówienia Royal Liverpool Philharmonic Orchestra u 19-letniego Kennetha Hesketha. Gdy wziął RLPO w trasę koncertową do Niemiec i Szwajcarii w 1966 i 1968 r., i do Polski w 1970 r., i gdy w ostatniej dekadzie swego życia był zapraszany jako dyrygent gościnny przez orkiestry na całym świecie -zawsze prezentował muzykę brytyjską.

Charlesa Groves`a ceniono szczególnie jako interpretatora dzieł przeznaczonych na wielkie obsady. Po trasie koncertowej BBC Symphonic Orchestra w 1975 r., którą dzielił z Pierrem Boulezem (i w którą włączył dzieła Waltona, Deliusa, Tippetta i Brittena), poproszono go, aby dokonał japońskiego prawykonania `Mass of Life` Deliusa. Początkowo obawiał się poziomu japońskiej orkiestry, chóru i solistów, ale okazało się, że byli znakomici i że chór spędził dwa lata, przygotowując się do wykonania dzieła. Groves był także szczególnie wzruszony, gdy dyrygował `The Dream of Gerontius` w Dusseldorfie z chórem, który wykonywał to dzieło w 1901 r., niedługo po premierze w Birmingham. Natomiast podczas wykonania A Child of Our Time w Houston, zaprezentował się w koszulce `Turn on to Tippett` -nieco przekornie, biorąc pod uwagę fakt, że znał kompozytora od lat 50. XX w.