Martin Scorsese już dawno stał się legendą kina za sprawą takich produkcji jak "Taksówkarz" czy "Wściekły byk". W jego twórczości widać ogromną inteligencję i wrażliwość reżyserską, którą trudno zaobserwować gdzie indziej, a przynajmniej nie w takiej skali. Jedna z jego ostatnich produkcji pt. "Infiltracja" w której zagrali tacy giganci kina jak Jack Nicholson, Leonardo DiCaprio czy Matt Damon jest szczególnie interesującą pozycją nad, którą warto się pochylić. ?Infiltracja? opowiada o znanym w światku przestępczym mafiosie Franku Costello (Nicholson), którego postać stanowi jądro całej akcji i wokół której poruszają się pozostałe cząstki elementarne w postaci tajnego agenta Billyego Costigana (DiCaprio) i policjanta Colina Sullivana (Damon). W filmach Scorsese wiele się dzieje, nie ma niewykorzystanych sekwencji i rzeczy, które można by zrobić lepiej. Jest sporo dialogów, w zasadzie to na nich opierają się filmy mistrza, a prawdziwa akcja w postaci pościgów czy strzelanin jest ograniczona do minimum i słusznie. To inteligentna fabuła ma stanowić sedno filmu nie zaś zbędne sceny, które często odgrywają rolę zapychaczy, kiedy kończą się właściwe pomysły. Reżyser "Infiltracji" rozumie w czym rzecz i nie stosuje tego rodzaju zagrywek w swoich filmach. Główny szwarccharakter "Infiltracji"- Frank to przestępca, który już od kilku dekad trzyma w garści okolicznych rzezimieszków, podczas gdy sam dzieli i rządzi pośród okolicznych gangów jego pozycja nie podlega dyskusji. Jednakże, żeby tyle lat utrzymać się we wciąż zwalczającym się środowisku Frank musiał wypracować pewien schemat postępowania, musiał więc zbudować sieć powiązań nie tylko w gangu ale również poza nim a jakie środowisko do inwigilacji jest najlepsze dla przestępcy- oczywiście policja. Frank miał tam swojego człowieka agenta Sullivana, który zdradzał mu kolejne posunięcia policji, dzięki czemu Frankowi bardzo często udawało się wyjść obronną ręką z opresji. Jednakże w pewnym momencie sytuacja powili zaczęła się komplikować, w szeregach gangu Franka pojawił się agent, który miał znaleźć dowody na jego przekręty. Okazuje się więc, że z jednej strony Frank miał swojego człowieka w policji a z drugiej sam przez tą policję był infiltrowany. Zarówno policja wiedziała, że ma wśród swoich szeregów "kabel" jak i Frank, że pośród jego ludzi znajduje się zdrajca. Jak cała historia się rozwinie temu już trzeba by poświęcić całe akapity tekstu. Najlepiej jak zwykle przekonać się samemu. Takie filmy jakie kręci Scorsese są naprawdę jedyne w swoim rodzaju, skierowane do widza, któremu nie przeszkadzają długie dialogi i złożona fabuła, a wręcz odwrotnie takie elementy sprawiają mu dużą przyjemność gdyż w końcu jakiś reżyser traktuje go poważnie.
