Ebook Zmierzchnica mobi,epub

iedziała dlaczego. - Powiedz mi tylko moja droga Emily co wydarzyło się, że zniknęłaś na tyle lat? Dlaczego zerwałaś kontakt, nie powiedziałaś mi, że zostałam babcią i nie przedstawiłaś swojego faceta? Dlaczego usunęłaś mnie ze swojego życia? Czy zrobiłam coś źle? Popełniłam jakiś błąd? - dopytywała drżącym głosem o rozpaczliwym tonie. - To nie tak! Mamo, chciałam się z tobą skontaktować. Uwierz, że niczego innego nie pragnęłam! - To dlaczego tego nie zrobiłaś? Nie wkręcisz mi bajeczki, że rozładował ci się telefon, jak wtedy, gdy miałaś szesnaście lat! - Jess krzyknęła, wstała z fotela, a z nerwów ledwo zdołała powstrzymać się od wybuchu. - Tak tęskniłam, martwiłam się! Cały czas byłam w kontakcie z policją, która dopiero pół roku temu przestała cię szukać. Myślałam, że stała ci się krzywda! Podejrzewałam, że już nigdy nie zobaczę cię żywej. - Wszystko ci opowiem, tylko błagam cię, zachowaj spokój. To długa historia i nie będzie mi łatwo o tym mówić. - Dobrze, opowiadaj. W każdym razie cieszę się, że cię widzę. Czułam gdzieś w głębi serca, że nie mogłaś odejść z tego świata, że wrócisz. Mów, co się działo przez tyle lat, bo dłużej nie wytrzymam. Jess nieco się uspokoiła, otarła twarz z łez i usiadła w miękkim fotelu, ponownie chwytając kubek z herbatą. - Pamiętasz pewnie, jak zaczęłam korzystać z portali randkowych. Wtedy nie miałam szczęścia do miłości, więc postanowiłam poszukać jej w internecie. Umawiałam się z mężczyznami na kawę, do kina, spacer czy na małe piwo w barze. Oni niestety nie oczekiwali niczego poważnego, a tylko zwykłej przygody, nie dłuższej niż na jedną noc. Ja chciałam czegoś więcej - miłości, zrozumienia, troski, szczerości i przede wszystkim prawdziwego związku. W końcu poznałam przystojnego, inteligentnego i - jak mi się wydawało - porządnego mężczyznę. Wszystko było idealne, ruszyłam do przodu, poczułam się, jakbym dostała skrzydeł i ze szczęścia potrafiła latać. Było cudownie, zakochałam się w nim, a on we mnie. Postanowiliśmy, że się spotkamy, że przyjadę do niego na cały tydzień. Pojechałam, nie uprzedziłam cię o tym, bo byłaś wtedy w delegacji, miałaś mnóstwo pracy na drugim końcu Polski, więc nie chciałam zadręczać cię moimi pierdołami. Gdy dotarłam pod jego adres, byłam zaskoczona. Miał piękny, duży dom, bujny ogród, było tak przytulnie. Chodziliśmy na spacery do pobliskiego parku, byliśmy w kinie, w obserwatorium, na romantycznej randce w ekskluzywnej restauracji. Dużo rozmawialiśmy, poznaliśmy się na wylot, przeżyłam z nim wspaniałe chwile, a on nie oczekiwał ode mnie tego, co każdy inny mężczyzna. Wszystko było dobrze aż do momentu, w którym miałam wrócić do domu. - Emily na moment zamarła, patrzyła na matkę z kamienną twarzą, na której dało się jednak zauważyć przerażenie. - Kochana, co się wydarzyło? Niczego się nie bój, możesz powiedzieć mi wszystko. - Jess przeczuwała, że to, co zaraz usłyszy, nie będzie kontynuacją historii o bajkowej miłości. - Nie pozwolił mi, mamo! Nie pozwolił! - Młoda kobieta zalała się łzami, lecz mimo trudności po chwili udało jej się uspokoić. Jess przytuliła córkę troskliwie, ale łamiącym się głosem dociekała prawdy: - Jak to nie pozwolił? Co ty opowiadasz? Przetrzymywał cię? Emily, co się stało? Boże najświętszy, czułam, że stanie się tragedia! - Spanikowana Jess nie wiedziała, jak uspokoić swoje nerwy, i nie potrafiła dopuścić do siebie wiadomości, że ktoś skrzywdził jej dziecko. - Po prostu nie pozwolił. Kazał zostać, mówił, że muszę być jego i nie pozwoli, by miał mnie ktoś inny. - Mogłaś uciekać! Dziecko kochane, uczyłam cię, jak się zachowywać w takich sytuacjach! Dlaczego nie uciekłaś?! - Mamo! - przerwała jej Emily. - Gdy powiedziałam, że muszę wracać, bo bliscy mogą się martwić, i chwyciłam za walizki, on złapał mnie za ręce, pchnął na łóżko i - pomimo moich próśb, błagań i krzyków - zgwałcił! - Na myśl o dawnych przeżyciach zaczęła ponownie płakać. Tym razem opanowanie się nie przyszło jej łatwo, ponieważ bolesne wspomnienia wzięły górę nad jej emocjami i sparaliżowały psychikę. W tej chwili do Jess dotarło, że żadne słowa nie zdołają pocieszyć jej córki, nie sprawią, że odzyska poczucie bezpieczeństwa i stracone lata młodości. Nie wiedziała, jak czuje się Emily, jak cierpi i męczy się co noc, gdy podświadomość przypomina te okropne zdarzenia. - Spokojnie, córeczko. Teraz jesteś bezpieczna. Nie pozwolę nikomu cię skrzywdzić. Będę cię wspierać i zrobię wszystko, żeby ten koszmar zniknął z twojego życia. Pomogę ci zacząć nowe, normalne życie. Wszystko jeszcze się ułoży, teraz może być już tylko lepiej. - Ale mamo! Ty niczego nie rozumies