Ebook Zły sen mobi,epub

Jechałem od strony Lisic na skróty leśnymi drogami. To tylko dziesięć kilometrów. Mój mały jeep okazał się niezawodny. Rozmowa 2 - Przepraszam, zapomniałam się przedstawić: Laura Sawicka, siostrzenica właścicielki pensjonatu ,,Splendor". - Nie spodziewałem się... - Słucham? - Nie spodziewałem się zastać tutaj tak pięknej dziewczyny. - Czyżby spodziewał się pan samych czarownic i wilkołaków? - Nie, nie, nie w tym Myślałem, że do takiego odosobnionego pensjonatu przyjeżdżają na święta ludzie starsi i samotni. - Ach, Zatem lubuje się pan w staruszkach. - Pani Lauro! Ja tylko szukam spokoju, żeby nic nie odwracało mojej uwagi. - Postaram się jej nie odwracać, jeżeli tak panu na tym zależy. Żegnam pana. - Pani Lauro, proszę zostać. Źle mnie pani zrozumiała. Szukam paru dni spokoju. Wie pani, mieszkam w akademiku. Co prawda wielu studentów wyjeżdża na święta, ale zostają tak zwani imprezowicze. Chciałem się od nich uwolnić. - Jaki przystojny, taki skromny. - Niech się pani nie wygłupia. Muszę dokończyć pracę magisterską. Wziąłem kilka książek i komputer. Promotor mnie pogania, a ja po prostu nie mam warunkó - Z imprezy na imprezę. Rozumiem. - Niech pani będzie. I kiedy zobaczyłem w Internecie zdjęcie tego niezwykłego domu, od razu pomyślałem, że chciałbym tutaj zamieszkać. Wieżyczki, spadziste dachy, wykusze, półokrągłe okna z kwadratowymi Co to za zabytek? - Pałacyk myśliwski zbudowany przez jakiegoś bogatego człowieka po pierwszej wojnie. - Fantastyczny! I to położenie: cypel wrzynający się w jezioro, dookoła - Niestety, na wiosnę, podczas deszczy i roztopów woda często przelewa się przez wały ochronne i nieraz na kilka dni dom jest odcięty od świata. Ale proszę się nie martwić, jesteśmy na to przygotowani: wujostwo porobili odpowiednie zapasy. - Pani Lauro, powiedziała pani, że jest siostrzenicą właścicielki, zatem po trosze i do pani należy ten pałacyk. - Powiem panu na ucho, że to gruba przesada. Ciotka z wujkiem są tylko administratorami tego pensjonatu. A teraz niech mi pan zdradzi, z czego pisze pan tę pracę? - Zdziwi się pani: z kosmologii. - Ach, pan kosmonauta? Radziecki czy amerykański? - Jaka pani dowcipna! Nie, nic z tych rzeczy. Studiuję astrofizykę na uniwersytecie w Toruniu. Studiuję i nie mogę jej skończyć. Ciągle są jakieś przeszkody. - Szaleństwo, śpiew i taniec, jak mówił Kubuś Puchatek? - A pani? - Co ja? - Co tu robi taka piękna dziewczyna w ponury, deszczowy dzień? Inteligentna i dowcipna, sama na takim pustkowiu. - Piękna dziewczyna nudziła się w domu i przyjechała w odwiedziny do ciotki. - Zapewne własnym odrzutowcem Paris Hilton. - Nie, własnym rowerem. - A więc jest pani jedynie ubogą krewną? - Bez komentarzy. - Czy mogłaby mi pani chociaż zdradzić numer mojego pokoju? Jeżeli to, oczywiście, nie jest tajemnicą. - Mogłabym zdradzić... ale nie znam tego numeru. - Trudno, w takim razie będę spał w holu na perskim dywanie. - Perski dywan ma już swoje lata i dostanie pan siniaków. - No to wprowadzę się do pani. - Nie tak szybko, mój panie. W tym domu drzwi mają solidne, przedwojenne zamki. - Zawsze się znajdzie jakiś dobry - Lauro, z kim się tam zabawiasz? - Nie zabawiam się ciociu, tylko prowadzę interesującą rozmowę z panem studentem astrofizyki. - Witam panią. Igor Brenny. Przyjechałem z Torunia. - Bardzo mi miło. Irena Wrotycz. Pogoda jest okropna, ale mam nadzieję, że miło spędzi pan czas. - Przede wszystkim muszę dokończyć pracę magisterską, bo mi promotor urwie głowę. - Tutaj na pewno nic panu nie przeszkodzi. Spokój, cisza, idealne warunki do pracy. Lauro, chciałaś coś powiedzieć? - Nie, nic - Pokój numer 8. Proszę pana za mną na pierwsze piętro. - To tak jak w tej piosence! - Lauro, co znowu? - ,,Pamiętasz była jesień, mały hotel <>, pokój numer 8. Staruszek " - Lauro, chyba masz się czym zająć? - Pani siostrzenica jest śpiewaczką? - Nie, policjantką. - Co?! - Młodszy aspirant Laura Sawicka. Do usług, panie Igorze. - Ale trafiłem! Pani - Zapewniam pana, że lepiej pan nie mógł. Będzie pan cały czas pod dobrą ochroną. Rozmowa 3 - Przepraszam bardzo, czy mogłabym prosić o ciszę. Państwo tak głośno śmiali się w holu, że słychać było aż na drugim piętrze. Poza tym, ktoś śpiewał nieco fałszują - Przyjechał nowy gość. - Pani jest odźwierną? - Nie, siostrzenicą właścicielki. Laura Sawicka, bardzo mi miło. - Nazywam się Tylman. Natalia Tylman. Mieszkam z bratem w pokoju numer 6. - A ja zajmuję piątkę obok pani. - Naprawdę?... Jakoś dotąd nie miałam przyjemnoś - Dużo spaceruję. - Po tym podmokłym lesie?... - Przyjechałam z własnymi kaloszami. - Ja, niestety, nie mogę opuszczać tego domu. Cały czas musżę zajmować się bratem. - Pani Natalio, prosz