Ebook Wyrwać chwasta epub

ka. Kilka dni wcześniej celę tę opuścili dwaj inni więźniowie i tak oto Łokietek i Bańka stali się jej panami. Dali o tym znać Orestowi od razu od pierwszego dnia, czyli 17 marca 2003 roku. Łokietek przywitał go potężnym ciosem łokciem w brodę, zaś Bańka pięścią w samarę 8. Łokietek nie był bynajmniej małego wzrostu, jak swego czasu król Polski. Miał prawie metr osiemdziesiąt. Jego muskulatura była niezła, choć mieściła się w granicach przyzwoitości i normy. Swoją ksywę zawdzięczał temu, że nie atakował nikogo ani pięścią, ani kopniakiem, tylko zawsze ciosem prawym łokciem. Potrafił nim sięgnąć w głowę, podbródek, pierś, brzuch czy genitalia przeciwnika. Tak naprawdę to nosił imię Ryszard. Bańka natomiast był niski, bo nie miał nawet metra siedemdziesiąt, a do tego wąska pierś oraz szeroka pupa i wydatny brzuch dawały mu wygląd bańki od żarówki. Wszystkiego dopełniała łysa, okrągła głowa i bardzo krótka szyja. Tak po prawdzie to wyglądał jak ruska matrioszka, ale jakoś nikt nie wpadł na taki pomysł ksywy, a proponowanie Bańce zmiany tejże równałoby się zapewne z pajdą 9. Prawdziwe jego imię brzmiało Zenon. Przez dwa tygodnie raz dziennie współlokatorzy z celi ciosem przypominali Orestowi o jego miejscu w szyku, życzyli sobie co lepszych kęsów z platera 10 i stale wyznaczali mu dyżur do sprzątania parkietu 11 i bardachy 12, a szczególnie do machania berłem 13. Od jego imienia nadali mu ksywę Orka, że niby taki drapieżny, a jednocześnie starali się za wszelką cenę dowieść, że nie ma w nim owej drapieżności. Po ośmiu dniach cela dopełniła się o osobę Dziadka. Gdy przyszedł, to przedstawił się jako Zbigniew, lecz rychło otrzymał ksywę Dziadek. Nie był aż tak stary - miał dopiero czterdzieści cztery lata. Dostał odsiadkę za zabójstwo syna, a że siedemnastolatek był jedynakiem, to pozbawił się tym samym możliwości bycia dziadkiem. Bardzo nad tym ubolewał i z tego właśnie ubolewania zrodziła się jego ksywa. Dziadek w młodości był najpierw bokserem, a potem ciężarowcem. Doszedł do tytułu wicemistrza Polski w kategorii ponad 105 kilogramów. Miał 193 centymetry wzrostu i 118 kilogramów masy. Łokietek i Bańka nawet nie próbowali mu podskoczyć. Nie zaprzestali jednak wyżywać się na Orce. Zauważył to Dziadek i postawił sprawę jednoznacznie: - Dajcie se siana! Tu nikt nie będzie podskakiwać. Każdy dostaje to, co mu przydzielają, i robi to, co mu każą. Sprzątanie w celi należy do obowiązków każdego, zaś ty, Bańka, masz tak wymyślić grafik dyżurów, żeby nikt nie miał ani jednego dnia więcej niż inni. - Ależ to niemożliwe - bronił się Bańka. - Wojtek 14 ma trzydzieści lub trzydzieści dni, a nas jest czterech. To nie da się podzielić. - To twój problem, żeby się dało! Jasne? - Czego ma nie być jasne? Pomyślę. Okazało się, że wymyślił. Dni od pierwszego do dwudziestego ósmego szły co miesiąc według układu BDŁO, czyli alfabetycznie, zaś wszystkie dni po 28 miały iść po kolei w tym samym układzie, co oznaczało, że poczynając od marca wypadało: 29 - Bańka, 30 - Dziadek, 31 - Łokietek, zaś w kwietniu: 29 - Orka i 30 - Dziadek. Wszyscy się na to zgodzili i tak oto nastał nareszcie porządek w maniurze. Łokietek i tak dalej trzymał sztamę z Bańką, co najlepiej widać było na gołębniku 15, zaś Dziadek lubił rozmawiać z Orką, i to z wzajemnością. Autobus dojechał na Plac Hallera i skończył bieg. Orest nie znał dobrze tej części miasta i dlatego podziwiał zabudowę praskiej części stolicy. Wychodząc z autobusu, zapytał kierowcę, czy przypadkiem nie wie, jak ma dalej jechać do centrum. Kierowca wskazał mu przystanek i podał numer linii - 174. Tym razem było jeszcze lepiej, bo autobus czekał na przystanku początkowym i tak oto dane mu było uniknąć marznięcia w tym jego nieco zbyt skromnym odzieniu. Zanim autobus ruszył, a było to nie mniej niż po pięciu minutach od wejścia doń Oresta, przedrzemał się jeszcze trochę, wracając w podświadomości do tego miejsca, które zostało teraz kilkanaście kilometrów stąd. Gdy znalazł się za kratkami, a dostał się tam zupełnie niewinnie, były w nim bunt i złość. Jego niewinność to nie było zwykłe zaprzeczanie wnioskowi proroka 16, to nie było też poczucie urojone, lecz był to niezbity fakt. On o tym wiedział doskonale, ale niestety tylko on jeden. Wszelkie dowody świadczyły przeciwko niemu i dlatego wyrok był surowy - dwanaście lat pozbawienia wolności. Jego najmimorda 17, a był on nadany mu z urzędu, naprawdę starał się i dlatego Orest nic przeciw niemu nie miał. Papuga chciał zakładać apelację, lecz on nie zgodził się na to. Po prostu odechciało mu się walki - nie miał zamiaru ponownie próbować udowadniać, że nie jest wielbłądem. Jednakże bunt i złość gościły w nim przez k