Ebook Tyrmand warszawski. Teksty niewydane mobi,epub

się, powstaje tak zwane zamieszanie przy okienku i cierpi na tym norma pracy. W dodatku znaczki są niesmaczne i zostawiają przykre wspomnienie na języku. Proponuję przeto trzy następujące rozwiązania: 1. Urzędniczka będzie zwilżać sama. 2. Gąbczaste poduszeczki w ebonitowych pudełeczkach będą stały przed każdym okienkiem. 3. Znaczki pocztowe będą gumowane z tylu specjalnymi smakami, na początek tylko miętowym i pomarańczowym. Wtedy wszyscy zgodzimy się lizać sami, a nawet z uwagą i przyjemnością. Przy okienku będzie się prosić tak: - Poproszę dwa po piętnaście, smak pomarań Albo: - Proszę jeden miętowy za dziesięć... ,,Przekrój", 1948 LESSEPS ŻYCZLIWY WARSZAWIE 1. Cóż to była za postać, ten Ferdynand de Arystokrata i przemysłowiec, inżynier i wizjoner, dyplomata i romantyk - godził w sobie jak gdyby najsprzeczniejsze tendencje epoki. Powie ktoś, że z tą aferą panamską nie wszystko było w najlepszym porządku (,,to nie " - jak pisał Witkacy); zgoda, lecz właśnie na temat tej ,,zgody" wylano ocean atramentu i zapisano kilometry kwadratowe papieru, bo kiedy z jednej strony oskarżały samobójstwa zrujnowanych akcjonariuszy - drobnych ciułaczy - i skompromitowanych dygnitarzy, to z drugiej byli tacy, którzy przysięgali na niepokalaną czystość Lessepsowych rąk i udowadniali tę czystość w całych tomach. W każdym razie pewne pozostaje, że tak czy inaczej Ferdynand de Lesseps był jedną z najwybitniejszych postaci swego czasu i chociażby jako twórca Kanału Panamskiego (który zmienił przecież system nawigacyjny na całej półkuli) ma zapewnione miejsce w panteonie wielkich tego świata. Otóż nie wszystkim jest zapewne wiadomo, że Lesseps gorąco interesował się Warszawą. Ten lotny, chłonny i hektyczny umysł wiecznie odkrywczego projektodawcy, pełen kłębiących się pomysłów, które go wyrzucały z łóżka wśród najgłębszej nocy, niszczyły sen i rozpalały trawiące migreny, dostrzegł niegdyś Warszawę i jej położenie; oddalony od niej przestrzenią geograficzną i sferą działania, głosił odtąd wytrwale jej możliwości. On to oświadczył kiedyś entuzjastycznie, że Warszawa stanie się w połowie XX wieku największym miastem kontynentu, do której to pozycji predystynuje ją znakomite położenie geopolityczne i geoekonomiczne, czyniąc z niej punkt skrzyżowania prądów kulturowych i rut gospodarczo-komunikacyjnych. Była to, rzecz jasna, opinia typowego pozytywisty i pragmatyka swego czasu, inżyniera, organizatora i aktywnego przetwórcy realiów w walory materialne, daleka od jakiejkolwiek refleksyjności filozoficznej. Jaka jest jednak potęga czynników ,,innych", niematerialnych, w historii, o tym najlepiej świadczy los Warszawy, która na pięć lat przed połową wieku stała się największym w Europie rumowiskiem, jakie znają dzieje tej części świata. A przecież przepowiednia Lessepsa aż zadziwia swym błyskawicznym, bezbłędnym ostrowidztwem, zaś następujące po niej dowodzenie nie zawiera żadnych logicznych luk. Istotnie - Europa, w swych ściśle geograficznych granicach, ma za centralny, ściśle geometryczny punkt właśnie Warszawę. Rzeczywiście - Warszawa stanowi doskonały punkt zbieżny wszystkich rut gospodarczych, transportowych i komunikacyjnych oraz nie mniej doskonały punkt rozdzielczy dla ideowego promieniowania. Lesseps rozumował: Europa, wraz z postępem materialno-cywilizacyjnym, pójdzie drogą politycznych federalizmów, tendencje unifikacyjne kwitnąć tu będą na żyznej glebie dobrobytu jak gazony łagodnych, wielobarwnych bratków; w połowie przyszłego (dla Lessepsa) wieku szczęśliwa, spokojna i syta Europa poszuka sobie jakiegoś miasta, którego punkt geograficzny pozwoli na łatwy, efektywny przepływ idei i towarów we wszystkich kierunkach. Takie miasto jest pod ręką - to Warszawa, której centralistyczne położenie idealnie nadaje się do transmisji rosyjskiej pszenicy z kurskich równin do belgijskich miast górniczych i rewelacji scenicznych skandynawskich dramatopisarzy (ostatni naówczas krzyk mody!...) do teatrów bałkańskich stolic. Położenie Warszawy zdeterminuje jej przyszły Biedny O ile można mu jeszcze uczynić zarzut, że mając potrzebne ku temu elementy nie przewidział manifestacji bezrobotnych i kataklizmów socjalnych, to przecież nielojalnością byłoby drwić z zapoznania przezeń takich lapsusów historii, jak doktryna Lebensraumu i samoloty pikujące na usługach zbrodniczych ideologii. Jego koncepcja Warszawy jako głównego miasta Europy oparta jest o słuszne przesłanki teoretyczne, a ponadto piękna, urzekająca, porywająca. Zresztą - co tu dużo mówić - Warszawa też sroce spod ogona nie wypadła; wiano, jakie wniosłaby, jako oblubienica, do proponowanego przez Francuza mariażu z Europą, było nie do przeoczenia. O, nie - Warszawa to nie tylko dogodny punkt w geograficznej przestrzeni, W