Ebook Trudne powroty mobi,epub

dotyka jej po raz pierwszy od wielu miesięcy. I to w takiej sytuacji. - Trudno powiedzieć - stwierdził, kiedy wkładała bluzkę. - To może być na tle hormonalnym, nadwerężenie mięśnia albo nawet łagodny nowotwór, więc nie ferujmy pochopnych wyroków, dopóki nie zrobimy badań. Jutro, dobrze? - Dobrze. - Zbierała się do wyjścia. - Jak chwilę zaczekasz, odwiozę cię do domu - zaproponował skruszony, a ona pokręciła głową. - Nie, dzięki. Poradzę sobie. W porównaniu z chaosem, jaki zapanował w jej życiu, praca w przychodni w Swallowbrook okazała się oazą spokoju mimo nawału zadań oraz mnóstwa dokumentów do uzupełnienia. W przychodni dyżurowało czworo lekarzy: Nathan i Libby Gallagherowie oraz Hugo Lawrence, który niedawno poślubił Ruby Hollister, młodą lekarkę, pracującą tam dopiero od kilku miesięcy. Wkrótce jednak miało ich zostać troje, ponieważ ciężarna Libby zamierzała po porodzie poświęcić się opiece nad maleństwem oraz wychowywaniem Tobyego, adoptowanego sześcioletniego synka Nathana. Laura pracowała w szpitalnej administracji, gdy poznała Gabriela Armitage. Między obiecującym onkologiem, najprzystojniejszym mężczyzną wśród wszystkich lekarzy, a złotowłosym aniołem z biura od razu zaiskrzyło. Poznali się na świątecznym balu pracowników szpitala, a niedługo potem pobrali. Zanim Gabriel stał się jednym z wiodących specjalistów i zaczął być popularny, stanowili szczęśliwą rodzinę z dwójką dzieci. Ale to się skończyło, gdy pewnego dnia wcześniej wrócił do domu. Ponaglany wyrzutami sumienia, że dopuścił do sytuacji, w której żona musiała zapisać się na wizytę u niego, przyniósł ogromną wiązankę jej ulubionych kwiatów. W przychodni w Swallowbrook niewiele o niej wiedziano i na razie Laurze to odpowiadało. Po prostu dostała tę pracę dzięki rekomendacji Gordona Jessupa. Nikomu o sobie nie opowiadała, jednak najwyraźniej nowi koledzy przyjęli, że jej małżeństwo się rozpadło, więc tym łatwiej było utrzymywać ich w tym przeświadczeniu, przynajmniej dopóki sama się nie zorientuje, co będzie dalej z Gabrielem. W przychodni spotkała się z serdecznym przyjęciem. Pewnej niedzieli Gallagherowie zaprosili ją oraz dzieci na powitalną herbatkę. Toby i Josh, prawie równolatki, błyskawicznie się zaprzyjaźnili. Do Sophie, dumnej posiadaczki różowego telefonu komórkowego, ktoś zadzwonił, więc siedząc na ogrodowej ławeczce, długo z nim rozmawiała, podczas gdy nieopodal chłopcy z zapałem grali w piłkę. - To był tatuś - oznajmiła z wypiekami na policzkach i błyskiem w oczach, gdy wracali do domu, nieświadoma smutku matki, której zrobiło się przykro, że Gabriel nie miał jej nic do powiedzenia. Jak naprawią związek, jeśli on nie chce z nią nawet porozmawiać? Czy uważa, że już jest za późno? Czy kiedy wyjdzie z więzienia, zechce się z nią rozwieść? Tamtego koszmarnego dnia oboje jechali karetką wiozącą Jeremyego Saundersa. Przeżyła wtedy szok zarówno z powodu stanu Saundersa, jak i podejrzenia o zdradę. Gdyby zjawił się kilka sekund później, zobaczyłby, jak odpycha tego mężczyznę i każe mu się wynosić, ale on nie myślał racjonalnie. Poruszyło go to, że Laura zgłosiła się do gabinetu jako pacjentka, która być może ma raka, bo w żaden inny sposób nie mogła zwrócić na siebie uwagi męża. W szpitalu czekała na nich policja poinformowana przez ratowników o okolicznościach wypadku. Gdy lekarze zajmowali się poszkodowanym, Gabriela zatrzymano pod zarzutem spowodowania poważnych obrażeń ciała. Chciała pojechać z nim na komisariat, ale jej przypomniał, że należy odebrać dzieci ze szkoły. - Lauro, zadzwoń do szkoły - poinstruował ją, gdy stała blada i zszokowana - i poproś, żeby je zatrzymali, dopóki ich nie odbierzesz. - Przytaknęła tylko, kiedy go wyprowadzano. Po południu, gdy Gabriel w dalszym ciągu był na komisariacie, zadzwoniła jego sekretarka. Powiedziała, że skontaktował się z nią adwokat Gabriela. Zgodnie z prośbą przekazała Laurze, że mąż przypomina o badaniach, którym ma się poddać następnego dnia oraz że obiecuje jak najszybciej wrócić do domu. - Pani Armitage, co się stało? - dopytywała się zdezorientowana Jenny Carstairs. - Jenny, chodzi o coś, w co się wpakowaliśmy dziś po południu - wyjaśniła. - Gabriel jest bardzo uporządkowany, więc nic dziwnego, że mi przypomina o badaniach. Nic poza tym. Rozłączywszy się z Jenny, zadzwoniła do szpitala, by się dowiedzieć, w jakim stanie jest Jeremy. Zdawała sobie sprawę, że gdyby ktoś inny uderzył go tak mocno, Jeremy mógłby nie przeżyć. Dowiedziała się, że pacjent dobrze reaguje na leczenie i że nie doszło do wylewu krwi do mózgu, ale ma pękniętą podstawę czaszki oraz że praca serca jest stale monitorowana. Zatem szybka reakcja Gabriela na sytuację, którą sam sprow