Systemy finansowe na rzecz Społecznej Gospodarki Rynkowej

Opis produktu:

Potężny światowy kryzys finansowy stał się faktem. Nie da się tego faktu nie zauważyć, a już z pewnością ukryć. Dopóki można było maskować
od lat narastającą nierównowagę i oddalanie się świata finansów od sfery realnej gospodarki, było to możliwe. Kiedy zaś za brak odpowiedzialności
i chciwość światowej finansjery przychodzi płacić zwykłym obywatelom, mamy do czynienia z problemem politycznym. Ludzie zarządzający wielkimi
pieniędzmi zaszyli się w swoich gabinetach i sobie znanymi metodami domagają się wsparcia publicznymi środkami instytucji, które sami doprowadzili
na skraj bankructwa. Inaczej, mówią po cichu politykom, upadnie system finansowy całego świata, a wraz z nim i Wasza władza. W tym się nie mylą. Konsekwencją upadku systemu finansowego jest zburzenie światowego ładu, a więc i ładu politycznego. Czy komuś się obecny ład podoba czy nie, jego nagłe zburzenie przyniosłoby trudne do przewidzenia skutki i ogromne koszty społeczne.Świat zmuszony jest więc do poszukiwania rozwiązań, nowych dróg, alternatyw. Wymusza to już dziś pogarszająca się sytuacja materialna wielu rodzin nawet w najbogatszych krajach świata. Jak donosi Fundacja Abbe Pierre 10 milionów Francuzów żyje bez przyzwoitego dachu nad głową. Chrześcijańska organizacja charytatywna The Trussell Trust podaje, że 13 milionów Brytyjczyków (na 61 mln) żyje poniżej socjalnego minimum i systematycznie przybywa ludzi zdanych na darmową żywność. Także w Polsce rosną koszty życia. W ciągu ostatnich 10 lat wydatki polskich rodzin wzrosły o 30% (2,6% rocznie po odjęciu inflacji). Jak oblicza DGP w 2011 roku liczba osób dotkniętych skrajnym zubożeniem zwiększyła się o 400 tys. Poważnymi następstwami obranej strategii rozwoju społeczno-gospodarczego są chociażby takie skutki społeczne jak rosnąca liczba zaburzeń psychicznych i samobójstw, rozpad życia rodzinnego, czy też narkomania, egoizm i agresja.Coraz częściej przez świat przetaczają się masowe demonstracje, zyskując w ostatnim okresie nazwę Ruchu Oburzonych. Dezaprobata dla prowadzonej polityki i strategii rozwoju społeczno-gospodarczego opartego na wielkich komercyjnych korporacjach jest coraz powszechniejsza. Przyłączają się także do niej znani intelektualiści, w tym ekonomiści z uznanym dorobkiem naukowym. Nie ulega wątpliwości, że mamy do czynienia z nasilającym się sporem obywateli z własnymi państwami. Coraz bowiem powszechniejsze staje się poczucie zagrożenia i lekceważenia przez rządzących spraw zwykłych ludzi i braku wpływu na otaczającą rzeczywistość. To także poważny sygnał o iluzoryczności obecnego modelu demokracji. Odmieniany dziś we wszystkich przypadkach kryzys przynosi wielorakie konsekwencje. Co należy zrobić, aby nie tylko uporać się z jego skutkami lecz uniknąć podobnych sytuacji w przyszłości?