Sycylia. Przewodnik

Opis produktu:

280 stron + 16 stron wkładki barwnej. 22 zdjęcia kolorowe na wkładce, blisko 60 ilustracji i fotografii, 20 planików miejscowości i mapek

Przewodnik po wyspie oraz po archipelagu wysp Liparyjskich (Eolskich).

Autor pisze we wstępie m.in.: Próba opisania wyczerpująco Sycylii w jednej tylko książce dowodziłaby zarozumialstwa autora, napisał Giuseppe Lazzaro Danzuso w albumie o tej wyspie przygotowanym wspólnie z fotografem Giuliem Veggi. Wziąłem to sobie do serca. W żadnym przewodniku turystycznym nie udałoby się pomieścić wszystkiego, co można by powiedzieć o opisywanej krainie.

W tej książce przedstawiłem około stu pięćdziesięciu miejsc, do których można się udać. Aby wszystkie dokładnie zwiedzić, potrzeba tygodni, może miesięcy. Objętość opisu każdej z miejscowości waha się od kilku linijek tekstu do kilku stron. Darowałem sobie wiele miejsc, których wymienienie mogłoby sugerować, że są z jakiegoś powodu warte odwiedzin. Na pewno zresztą są, ale może nie przez kogoś wypożyczającego na trzy dni samochód czy przybywającego na wyspę na dwutygodniowy urlop. A właśnie z myślą o takim turyście napisałem ten przewodnik. Proszę więc o wyrozumiałość, że nie znalazły się w nim takie miejscowości jak Paceco, o którym przewodnik Baedekera z 1896 roku pisze: (...) Paceco; miasto, założone w roku 1609, słynie z ogórków i melonów, leży na prawo od linii kolejowej.

Dlaczego Sycylia? Bóg nie wybrałby Palestyny, gdyby zobaczył me królestwo Sycylii, powiedział Fryderyk II Hohenstaufen. Od jego rządów minęły wieki, ale piękno wyspy przetrwało. Nie sposób wyrazić go słowami. Goethe w liście do matki z kwietnia 1787 roku napisał tylko, że kraj jest nieopisanie piękny.

Ta niewielka przecież ziemia zawiera prawdziwe skarby, rozmaitej zresztą natury. Są tu ruiny świątyń starożytnych, średniowieczne zamki i senne miasteczka uczepione górskich zboczy, mnóstwo okazałych kościołów, bazaltowe wyspy pośrodku kryształowo przejrzystych wód, w których pływają barwne ryby. Natura niewiele wysp obdarowała tak hojnie, napisał wybitny historyk sir Steven Runciman. [...]

O wyspie napisano wszystko lub prawie wszystko. Występowano z najdziwaczniejszymi twierdzeniami na jej temat, jak to brytyjskiego oficera Deedsa z książki Lawrence Durrella Sycylijska karuzela: Moje oddziały były z jakiegoś powodu przekonane, że paznokcie u stóp rosną na Sycylii szybciej niż gdziekolwiek indziej na świecie.