Stephanie Plum Najlepsza jedenastka

Przeczytałam, kilka razy się uśmiechnęłam, lecz nie była to taka super zabawa jak przy poprzednich częściach. Ot, miła rozrywka, na nudny wieczór, zwłaszcza dla tych, którzy nie przeczytali wcześniejszych tomów. Dlaczego? Ponieważ autorka się powtarza. Warto podkreślić, iż stara się nie być nudną i te informacje, które czytelnicy poznali już podczas lektury pierwszych książek z serii przedstawia w inny sposób, używając nowych sformułowań i wyrażeń. Nie mniej jednak pozostaje fakt, że są to rzeczy już znane. Na przykład historia jej zawiłych relacji damsko-męskich. Albo sytuacja rodzinna. Jej podejście do życia. Rozpaczliwy i z reguły groteskowy sposób w jaki doprowadza osoby, za które została wpłacona kaucja do sądu. Jednym słowem, jeśli znacie Stephanie, wiecie czego się spodziewać. Dostaniecie to. Czy sięgnę po kolejny tom? Chyba już nie. Na trzech poprzestanę.

W "Najlepszej jedenastce" Stephanie znów ma problem z psycholem, który ma ochotę zrobić jej krzywdę i tym razem jest to osoba, którą najprawdopodobniej zna ? jak zwykle mamy trochę gróźb, nieco wybuchających i płonących samochodów i budynków, a nawet co nieco trupów. Czyli norma. :) Mamy tu jednak pewną istotną zmianę, która najpewniej znacznie wpłynie na kolejne tomy ? otóż Śliwka ma dość pracy jako łowca głów i zaczyna szukać nowej roboty, co również musi być związane z jakimiś fajerwerkami, inaczej nie byłaby to Steph. :) W każdym razie nudzić się tu nie można ? rozrywka gwarantowana, książka ta natychmiastowo poprawia humor, jest lekka i przyjemna, a do tego pełna humoru i pozytywnej energii, a także czyta się ją ekspresowo i bez żadnych trudności. Bardzo trudno się od niej oderwać, powieść wciąga jak mało która. Jeśli ktoś jeszcze nie poznał Stephanie Plum, powinien natychmiast nadrobić zaległości, ponieważ takich przyjemności nie można sobie odpuścić. Zaletą jest też fakt, iż spokojnie można zacząć czytać serię od środka, nie znając poprzednich tomów. Polecam serdecznie.