Ebook Słoiczki mobi,epub

Katarzyna Pakosinska w swej zapowiedzi napisała wszystko to, co i ja chciałabym Wam powiedzieć. Jestem zauroczona tą historią od początku, a historia dwóch dziewcząt, które przyjechały do wielkiego miasta z małych miejscowości, skradła moje serce.
Książka podzielona jest na dwie części. W pierwszej z nich poznajemy historię Józi, która pochodzi z tradycyjnego podlaskiego domu.
W drugiej zaś spotykamy się Julią, która przyjechała do Warszawy z małej miejscowości spod Krakowa. Obydwie dziewczyny poza pracą w poczytnym magazynie "Przemiany" różni totalnie wszystko. Są one dla siebie takim samym kontrastem jak biel i czerń, ale jest coś, co je pomimo wszystko łączy. Jesteście ciekawi co?
Czy Warszawa je zbliży? Czy wszyscy wokół nich mają szczere zamiary w stosunku do ich osób? Czy rodzinne stosunki się poprawią, a może wręcz przeciwnie, będą narastać tylko konflikty? Czy aby odnaleźć się w nowej rzeczywistości, potrzeba zrywać stare więzy, które łączą nas z przeszłością?
Tego musicie dowiedzieć się sami, ale mogę Wam obiecać, że nie pożałujecie czasu poświęconego tej niezwykle ciepłej opowieści.

W moim odczuciu pomysł na fabułę trafiony w dziesiątkę! "Słoiczki" to ciekawie opowiedziana historia o życiu w wielkim mieście, z przymrużeniem oka punktująca jego wszystkie wady i zalety. Autorka w wykreowanych postaciach pokazuje satyryczny obraz naszego społeczeństwa, udowadniając przy tym jak bardzo niektórzy z nas są zapatrzeni w swój czubek nosa. Jak bardzo jesteśmy przywiązani do swoich korzeni, jak cenimy powroty do domu, nawet z niedalekich "podróży".
Jest to historia pełna ciepła i humoru, ale zmuszająca także do poważnych refleksji, ucząca, by doceniać przeszłość, ale patrzeć z ciekawością i "otwartą głową" w przyszłość.
Olbrzymią zaletą tej opowieści jest masa zabawnych czasami poruszających wspomnień przedwojennej Warszawy, które autorka serwuje nam pod postacią tematycznych spacerów po Warszawie. Jeden taki "spacer" przy którym spotykają się dwie starsze osoby, niezwykle mnie poruszył... nie chcę Wam zdradzać za dużo, ale płakałam po tym fragmencie kilka dobrych minut. Przy okazji czytamy wiele ciekawych anegdot, o których w szkole raczej nie słyszeliśmy ;)

Akcja powieści nie goni może na łeb i szyję, ale ma to swój urok i otula czytelnika niesamowitym ciepłem. Bohaterowie są doskonale wykreowani, niektórzy może zbyt przerysowani, ale nie jest to problemem. Książkę czyta się bardzo przyjemnie. Opisy krajobrazu, są tak plastyczne, że czytając je, czułam się jakbym sama stała nad brzegiem Bugu, i podziwiała jego majestat, lub obserwowała z boku zatłoczone ulice Warszawy i słyszała ten wszędobylski hałas. Lekka forma i styl pisarki pozwalają przy sobie odpocząć i zaczerpnąć odrobinę tchu.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Mai, ale jeśli jej poprzednie książki są utrzymane w podobnym tonie, z ciekawością po nie sięgnę. Wy czytaliście?

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. Klimatyczna opowieść z ważnym przesłaniem.

POLECAM...

Józia pochodzi z Podlasia, jest bardzo przywiązana do swojej rodziny oraz tradycji, Julka uciekła z Krakowa przez przeszłością i własnym ojcem - obie przyjeżdżają do Warszawy i tam rozpoczynają pracę w czasopiśmie dla kobiet, obie zaczynają od nowa, obie są przyjezdnymi, tak zwanymi "słoiczkami". Jak potoczy się ich życie w Warszawie? Czy spełnia swoje marzenia?

Nie słyszałam wcześniej o autorce, jednak opis książki "Słoiczki" zaciekawił mnie na tyle, że postanowiłam po nią sięgnąć. Fabuła książka jest ciekawa i muszę przyznać, że przyjemnie i szybko mi się czytało tą książkę. Historia ta opowiada o dwóch dziewczynach, które postanowiły zacząć swoje życie na nowo, z czystą kartą w Warszawie. Obie są przyjezdne, obie mają swoje powody, by zaznać wielkomiejskiego życia, które okaże się wcale nie takim łatwym jak mogłoby się wydawać. Obie postaci polubiłam już od pierwszych stron i ciekawiło mnie jakie przeciwności losu będą zmuszone jeszcze pokonać, jakie wyzwania je czekają, by w końcu osiągnąć zamierzone cele i spełnić swoje marzenia. Józia i Julka to niezwykle realistyczne postaci, z którymi wielu z nas mogłoby się utożsamić, a ja razem z nimi przeżywałam ich perypetie, które bardzo często sprawiały, że na mojej twarzy gościł uśmiech. To idealna pozycja do oderwania się od problemów dnia codziennego, która jest pełna humoru, ale również zmusza czytelnika do pewnych refleksji. Moja ocena to 7/10.

"Słoiczki" to intrygująca historia o Józi i Julce, które przyjeżdżają do Warszawy, aby odmienić swoje życie. Józia jest tradycjonalistką z Podlasia. Julka ucieka z Krakowa przed przeszłością i apodyktycznym ojcem. Dziewczyny znajdują pracę w nowoczesnym czasopiśmie dla kobiet i rozpoczynają nowe życie. Dziewczyny są tak zwanymi "słoiczkami" w Warszawie.
Czy dopasują się do zespołu i czy poradzą sobie w stolicy?
Przeczytajcie to dowiecie się.

To świetna historia o młodych dziewczynach, które chciały zmienić coś w swoim życiu, wyjechały ze swoich miejscowości i pojechały do Warszawy. W wielkim mieście chciały spełnić swoje marzenia.
Autorka pokazała losy kilku kobiet, które starają się żyć w dużym mieście, ale tęsknią za rodziną i swoimi miejscowościami, z których wyrwały się. Te kobiety, aby dostosować się do nowego otoczenia codziennie zakładają maski i muszą ukrywać swoje prawdziwe myśli i uczucia, a to jest bardzo męczące.
Autorka wymyśliła znakomitą fabułę, która wciągnęła mnie już od pierwszej strony. Ciekawie wykreowani bohaterowie. Śledziłam losy bohaterek z zapartym tchem. Autorka ma świetne pióro i poczucie humoru. W powieści nie brakuje zabawnych dialogów. Lekka i przyjemna lektura sprawiła, że spędziłam z tą książką miło czas. Z całego serca polecam!