Sekrety przodków, czyli jakie znaczenie ma to, że twoja prababka zwiała przez okno z kochankiem?

totolotka?". A z chmur: ,,a kiedy w końcu zagrasz?". Kto tam w chmurach gada, kto wspiera lub złorzeczy, niecierpliwi się, kto przyłożył swoje trzy grosze do tego, jaki jesteś, czy nawet zagrasz, czy nie? Otóż - pomijając siły, o których nikt nic nie wie na pewno i w które się nie wtrącam - swój głos mają przodkowie. To pewne: na część tego, kim jesteś i że w ogóle jesteś, pracowały mimowolnie całe pokolenia. Gdyby lustro na przystanku TERAZ zmieniło się w magiczny ekran i pokazało przeszłość twojej rodziny, pojawiliby się za tobą ludzie. Roześmiane młode kobiety, w kapeluszach, w chustkach, w ślubnych welonach. Mężczyźni w surdutach, w mundurach, pod krawatem. Szczęśliwi, z dziećmi na ręku, zrozpaczeni w żałobie, zakochani, skłó Tyle stuleci minęło, odkąd to trwa: ich spotkania i rozstania, uniesienia i dramaty. Tyle imion, tajemnic i niedokończonych spraw z przeszłości, tyle zmieszanych genów. Wszystko po to, by spotkać się TERAZ, tam, gdzie jesteś ty. Właściwie gdzie? Ankieta: określ twoje TERAZ Z jakiego miejsca startujesz? Krótki wywiad ze sobą określi położenie twojego przystanku TERAZ. Zerknij na siebie przez pryzmat kilku zagadnień, które zostaną rozwinięte na dalszych stronach. Być może po lekturze całej książki twoje odpowiedzi nieco się zmienią lub rozbudują o nowe znaczenia. Może wraz z ostatnim rozdziałem zdecydujesz, w którą stronę jechać i którym albo może wreszcie zagrasz w tego TY WŚRÓD RODZEŃSTWA Którym dzieckiem jesteś w kolejności? Najstarszym, najmłodszym, średnim czy jedynakiem? To ma znaczenie, bo być może znajdujesz w sobie pewne cechy, nad którymi warto się zastanowić. Najstarsze dzieci najczęściej czują się odpowiedzialne za całą rodzinę i realizację ambicji rodziców. Ich problemem bywa nadopiekuńczość, nieumiejętność dzielenia się obowiązkami, delegowania zadań, nieufność wobec otoczenia, a w konsekwencji poczucie przywalenia pracą i zmęczenie Atlasa, który dźwiga na barkach cierpienia całego świata. Średniacy lubią znikać w tle i żyć swoim życiem, mieć tajemnice, podążać własną drogą, ale też skrywać się za plecami innych. Mają często problem z własnym zdaniem, samooceną, inicjatywami, decyzyjnością. Za to świetnie negocjują i są życiowymi dyplomatami. Najmłodsi są pieszczochami, maskotkami rodziny, ale też często są obdarzani misją - a to opieką nad rodzicami, dziećmi rodzeństwa, projektem przebudowy domu albo sprzątaniem po remoncie. Nie bez powodu w baśniach to zawsze trzeci syn osiągał to, czego nie potrafili dwaj starsi, a biblijny Beniamin to dziecko ukochane. Najmłodsi zbierają wszystkie emocje rodziny - na ich życiu odbijają się niepowodzenia, wstyd, zakłócenia relacji rodzinnych. Jedynak jest zarazem najstarszym dzieckiem i najmłodszym, beniaminkiem i opoką. Pokutujący stereotyp ,,rozpuszczonego sobka" rzadko bywa prawdziwy. Jedynacy zwykle noszą w sobie nadmierne poczucie odpowiedzialności dzieci najstarszych i rodzinnej misji najmłodszych. Są przecież nadzieją i ambicją rodziców, chcą zasługiwać na ich miłość. Wychowywani bez rodzeństwa zachłannie zawierają przyjaźnie z rówieśnikami. Mitem jest, że nie umieją się dzielić, przeciwnie - łatwo wszystko oddają, bo nie mają wykształconej umiejętności walki o swoje, przecież w dzieciństwie nie przeszli szkolenia - nie mieli z kim rywalizować. TWOI RODZICE - ICH OSOBOWOŚCI, RELACJA Z NIMI Czujesz silniejszą więź z matką czy z ojcem? Rzadko zdarza się, by była jednakowa, milion przyczyn powoduje, że bliżej nam do jednego z rodziców, chociaż kochamy oboje, a oni nas. Czy pasuje do ciebie pojęcie: córeczka tatusia, maminsynek, córka mamusi, synek tatusia? To coś, co działa w dorosłym życiu, w które chętnie przenosimy reguły i role wyniesione z domu. Nasi rodzice! Cudowni i okropni, dali nam życie, a potem w nim narozrabiali, czy nie? Wszyscy lubimy wskazywać błędy rodziców, pomyśl, jakie dotyczą ciebie: nadmiar czy brak czułości, nadmierna kontrola czy lekkomyślność?. ,,Zaniedbali" albo ,,nie nauczyli samodzielności", zbyt zabiegani czy zbyt powolni? Co mówili: ,,wieczne utrapienie", ,,moja pociecha", ,,rozrabiaka", ,,nieusłuchaniec", ,,złośliwy gówniarz" albo ,,nasza perełka". Najładniejsza w rodzinie, najmądrzejsze z dzieci albo gorszy brat, brzydsza siostra? ,,Ta to da sobie radę w życiu!". Mniej lub bardziej przyjemne zdania to ,,metki". Cudowne etykietki, które nosimy przez całe życie wszyte w podświadomość. Działają jak wszczepiony pod skórę chip. Dzieciak ,,ukochany" tak samo jak ,,zakała" będzie w życiu tę swoją metkę realizować na różne sposoby, przenosić na relacje z partnerem, układy zawodowe, w gronie przyjaciół. Taka ,,córeczka tatusia", potrzebująca pochwał i dumy ojca, zabierze ze sobą tę potrzebę do każdej kolejnej pracy.