Ebook Samodzielnie wylecz nieswoiste zapalenie jelit mobi,epub,pdf

�żkę, aby poprzez zastosowanie się do podejścia medycyny funkcjonalnej zacząć w pełni rozwiązywać swoje konkretne problemy zdrowotne. Z życzeniami zdrowia Daniel Kalish, założyciel Kalish Wellness, pionier medycyny funkcjonalnej, założyciel Kalish Institute i autor The Kalish Method: Healing the Body, Mapping the Mind Wstęp Zdrowie jest jak pieniądze, nigdy nie mamy prawdziwego pojęcia o jego wartości, dopóki go nie stracimy. Josh Billings Co się dzieje z moim ciałem? Jestem zbyt zajęta, by chorować. Julie od dzieciństwa była szczęśliwą, pogodną i optymistyczną osobą. Zawsze miała dobrą intuicję i jako dziecko zauważyła, że sposób, w jaki się zachowuje, denerwuje jej przyjaciół. Jej optymizm i pozytywne nastawienie do świata doprowadzały ich do szaleństwa. Zaczynała skakać z radości, gdy widziała błękitne niebo lub gdy ktoś zabierał ją na wycieczkę. Małe rzeczy ją niezwykle ekscytowały. I tak dorastała, pozostając wewnątrz tą pozytywną małą dziewczynką. Co się ze mną dzieje? Jestem taka wyczerpana, te okropne gorączki i krwawe biegunki. Jestem mamą niemowlęcia i drugiego malucha. Muszę się przecież nimi zająć. Muszę za wszelką cenę dowiedzieć się, co mi dolega, pomyślała Julie. Nie ma powodu, dla którego miałabym tak się czuć. Julie była zaniepokojona i zasypywana pytaniami, dlaczego się nie leczy. Lekarze na oddziale intensywnej terapii zdiagnozowali u niej wszystko, co możliwe, na przykład zapalenie płuc, sepsę lub inne infekcje, ale nigdy nie byli pewni swoich przypuszczeń. I wreszcie diagnoza - wrzodziejące zapalenie jelita grubego - było dla niej szokiem. Julie brała leki, ale jej stan niewiele się poprawiał. Przyjmowała tak wiele antybiotyków, że myślała, że jej jelita muszą być tak sterylne, że nie ma szans, aby jakakolwiek bakteria mogła w nich żyć! Jednak uciążliwe objawy po prostu nadal trwały. Julie była tak wyczerpana, że szybko zasypiała, ale często budziła się w nocy z bólu lub konieczności pójścia do toalety. Fizyczny ból brzucha był często tak silny, że wybudzał ją ze snu, prawie jak koszmar. Kiedy już wstawała w nocy, jej myśli szalały i wkradał się strach przed śmiercią, a także lęk przed niemożnością spędzania czasu z dziećmi, strach przed niemożnością spłaty kredytu hipotecznego i strach, że nie będzie już w stanie pracować, ponieważ zawsze musiała ,,wyjść do toalety". To nie może tak dłużej trwać, pomyślała. Muszę to pokonać. Podczas następnej wizyty u lekarza skarżyła się, że ma problemy ze snem i jest bardzo przygnębiona. Można by pomyśleć, że osoba, która tak cierpi, ciągle wstydzi się biegunek, wzdęć, gazów i innych okropnych dolegliwości, które towarzyszą tej chorobie, prawdopodobnie zacznie się tak czuć. Zatem następną rekomendacją jej lekarza była wizyta u psychiatry. Po krótkiej wizycie u specjalisty wyszła z gabinetu z receptą na leki przeciwdepresyjne i przeciwlękowe. Wróciła do domu i dopiero wtedy poczuła się naprawdę przygnębiona. Nie mogła zrozumieć, dlaczego psychiatra zalecił jej leki, skoro nie była pacjentką z zaburzeniami psychicznymi - ani dlaczego w ogóle zgodziła się tam pójść. Potem nastąpił kolejny etap jej choroby. Julie nie chciała już nic z nią robić. Nie miała ochoty jeść, pić ani brać lekarstw. Miała przeczucie, że jej mąż jest zmęczony tą nową sytuacją. Czuła, że pewnego dnia podejdzie do niej i oznajmi, że odchodzi. A może nie powinna czekać, aż on pierwszy to powie; może czas samej odejść. Ale co z dziećmi? Jak poradziłaby sobie z sytuacją samotnej mamy? Zatem skupiając się na wyzdrowieniu, Julie napisała sama do siebie list, który był przeznaczony dla zdrowej Julie za dziesięć lat. Oto co napisała: Droga Julie, Wiem, że wiele przeszłaś, ale wyszłaś z tego silniejsza i zdrowsza niż kiedykolwiek. Zobacz, jak wiele osiągnęłaś w ciągu dziesięciu lat. Jesteś teraz lekarzem, spotykasz się z pacjentami, pomagasz im odzyskać zdrowie i dużo podróżujesz, aby nauczyć się nowych metod leczenia. Jesteś mamą dwójki wspaniałych dzieci, a twój mąż bardzo cię wspiera. Twój dom jest niesamowity, nieskazitelny, po prostu jest spełnieniem marzeń, z pięknymi schodami, nowoczesną kuchnią i niezwykle przytulnymi sypialniami. Wierzyłam w ciebie i zawsze wiedziałam, że będziesz najzdrowszą, najszczęśliwszą i najwspanialszą czterdziestoletnią babką. Twoja podróż uczyniła cię silniejszą i mądrzejszą i cieszę się, że za dziesięć lat jesteś mną. Dziękuję, że podjęłaś wszystkie możliwe kroki w celu uzdrowienia. Dziękuję, że trzymałaś się zaleceń i wierzyłaś w siebie i swoje uzdrowienie. Dziękuję, że wskazałaś mi drogę, a przede wszystkim dziękuję, że się nie poddałaś! Z poważaniem, TY o dziesięć lat młodsza PS Mam nadzieję, że dos