Ebook Ryzyko gangstera mobi,epub

awać. Wiedzą, że muszą wykonywać moje polecenia, ale to jest właśnie lojalność, a może i strach. Lepiej dla nich, żeby się mnie bali, tylko głupiec by tego nie robił. Godzinę później siedzę w prywatnym samolocie z Avą na kolanach. Nie mam zamiaru jej puścić. Załoga ma zakaz przeszkadzania mi. Podczas lotu nikogo nie chcę widzieć prócz moich ludzi. Zasada ograniczonego zaufania. To nic osobistego, ale nawet najbliżsi potrafią zdradzić, a co dopiero obcy za odrobinę gotówki. Gdy jesteśmy w powietrzu, w końcu się odprężam. Opieram głowę o zagłówek szerokiego fotela i delektuję się tym, że trzymam przy sobie jedyną kobietę, która znaczyła i znaczy dla mnie tak wiele. Mamy tyle do nadrobienia, do omówienia. Chcę wiedzieć wszystko, a ona opowie mi to, gdy będę trzymał ją w ramionach - tak jak przed laty, mimo że teraz jestem już kimś innym. - Podchodzimy do lądowania, proszę zapiąć pasy. - Kilka godzin później słyszę głos kapitana. Jesteśmy prawie w Nowym Jorku. Owijam pasem nas oboje i czekam, aż koła dotkną ziemi. Moi ludzie są już na zewnątrz, ubezpieczając nasze wyjście. Przed przylotem wydałem im wyraźne instrukcje. W ich towarzystwie wchodzę z Avą na rękach i kieruję się do dużej terenówki, która zawiezie nas do mojego domu na obrzeżach miasta, jakieś pięć kilometrów od Nowego Jorku - czyli cywilizacja na wyciągnięcie ręki. - Dobrze cię widzieć - odzywa się Niki na powitanie, otwierając drzwi mojego domu. To facet od wszystkiego, ale również mój przyjaciel. Gdy dostrzega, że kogoś wyciągam z samochodu, blednie. - Ciebie również, Niki. - Chyba - Wskazuje na dziewczynę. - Coś ty, kurwa, zrobił? Porwałeś ją? - dopytuje. Jego oczy robią się coraz większe. - To nie to, co myślisz, do chuja - odpowiadam poważnie. Idę prosto do mojej sypialni. - Ona jest priorytetem. Chronicie ją tak samo jak mnie, zrozumiano? - Jasne - odpowiada, ale widzę, że ciekawość go zżera. - Ale ty i kobieta? Kurwa, chyba piekło zamarzło. - Ten dureń się śmieje, a ja mu na to pozwalam, bo tak jest prościej. Łatwiej jest czasem nic nie mówić, nie wyjaśniać, po prostu się nie odzywać. I właśnie to robię, a on może sobie myśleć, co mu się podoba. Ja nie muszę się tłumaczyć przed nikim. Zmierzam szerokim korytarzem na schody prowadzące na górę. Są jeszcze pokoje gościnne, ale w tym przypadku nie ma takiej opcji. Ona zostaje ze mną. Niki otwiera drzwi od mojego pokoju. Układam wciąż śpiącą Avę w pościeli. Patrząc na nią, czuję ból. Wszelkie jego barwy i odcienie. - Jeszcze piekło nie zamarzło, ale dowiesz się pierwszy, gdy to się stanie - odpowiadam. I obaj wiemy, że jestem w stanie rozpętać pieprzoną wojnę, jeśli będę musiał. - Dobra. Ale, kurwa, musi mieć cipkę ze złota, skoro widzę ją tutaj. W tym domu i twoim łóżku. I to jest coś, czego nie daruję. Zniewaga. Nie toleruję tego rodzaju gówna. Kobietę trzeba szanować, a on właśnie moją obraził. Może tak robić z innymi, ale nie z Avą. Może być moim przyjacielem, może być rodziną, może być, kurwa, kimkolwiek, ale właśnie zasłużył sobie na wpierdol. Odwracam się i bez jakiegokolwiek ostrzeżenia chwytam go za szyję, przyszpilając do najbliższej ściany. - Siergiej, co jest, kurwa? - chrypi, gdy zaciskam palce na jego tchawicy. - Nigdy tak o niej nie mów - cedzę przez zaciśnięte zęby. - Jeżeli się dowiem, że choćby poczuła się przez ciebie źle, to cię rozpierdolę. - Puszczam go i patrzę, jak łapie oddech i mruży niespokojnie oczy. - Jezu Chryste, odbiło ci! Co jest z nią, kurwa, nie tak? Opętała cię? Od kiedy to kobieta jest ważniejsza od reszty? - Od kiedy tą kobietą jest Ava - wyjaśniam, a on robi wielkie oczy i się cofa. Wie, kim ona jest. Kiedyś mu o niej wspomniałem, ale od tamtej pory temat był tabu, aż do teraz. - Ożeż pierdolona mać - wykrztusza. - wybacz, kurwa, nie wiedziałem. Idę sprawdzić teren. - Idź. - Pozwalam mu, wiedząc, że później, cholernie później i tak czeka nas rozmowa. Gdy drzwi się zamykają, czuję się lepiej. Nie mam ochoty na pieprzone gadki. Niki czasem mnie wkurza, ale to prawie brat. Jest ze mną od piętnastu lat, od kiedy jego ojciec oddał go mojej rodzinie. To wtedy się zakumplowaliśmy i stał się nietykalny. Jest dobry w tym, co robi, może najlepszy. Jest zawsze, gdy go potrzebuję, i pomagam mu, kiedy on czegoś chce. Jest lojalny i wie, że teraz będzie musiał taki być w stosunku do Avy, mimo że jej nie zna. Teraz ja sam jej nie znam, pozostało tylko wspomnienie czegoś, co być może już nie istnieje. Dawny ja, ten sprzed kilkunastu lat, też nie istnieje, więc może i ona się zmieniła. Może jest zupełnie inną osobą, kimś obcym. Ja nadal jestem. Na pewno jestem dla niej. Zrzucam z siebie ubranie i nagi podchodzę do komody, z której wyciągam spodnie od piżamy