Ebook Rozmowy o duchach i duchowości mobi,epub

arem, który miał go trzymać w ryzach, uspokajać i ogólnie poddać mojej woli. Jednocześnie spętałem też resztę zespołu w podobny sposób, żeby i oni byli spokojni, bo panika zmieniła ich w stado wściekłych zombie, a ja nie chciałem brać udziału w krwawej wojnie biurowej. Supernatural: Udało się? Tom Hex: Jak najbardziej. Gość jest dość spokojny, czuje przede mną respekt, reszta też w miarę cicho, ale wiem, że jeśli w pewnym momencie czar puści, to oni wszyscy się pozabijają. Ja wtedy wezmę urlop. Nie jestem w stanie zbawić tych ludzi od nich samych. Magia pozwala mi ich lekko okiełznać, ale nie dokonać gruntownej zmiany psychiki. Do tego są konieczne ich osobiste decyzje życiowe. Nie jestem psychoterapeutą ani mesjaszem. Supernatural: A nie masz ochoty wykorzystać Mocy do bardziej inwazyjnej kontroli ludzi, do zmuszenia ich, żeby ci służyli, żeby byli posłuszni twojej woli? Przecież wszyscy o czymś takim marzą. Tom Hex: Powiem tak. Magia jest jak szkło powiększające. Powiększa to, co masz w sobie. Albo inaczej, magia jest jak wojna. Podczas wojny nagle znikają ograniczenia, normy, bariery. Możesz robić, co chcesz korzystając z ogólnego bałaganu i anonimowości. Duża część ludzi staje się wtedy demonami, kanaliami. Zaczynają robić to, co dotąd ukrywali i robili tylko w grach komputerowych. Ja akurat wolę wprowadzać pokój i harmonię, natomiast atak zachowuję na sytuacje bezwyjściowe. Supernatural: Nie masz ochoty pochwalić się przed ludźmi swoją mocą? Poszpanować? Żeby wszyscy ci zazdrościli? Tom Hex: Nie. Supernatural: Dlaczego? Każdy na twoim miejscu wykorzystałby Moc, żeby zabłysnąć. Nie chcesz być lubiany, podziwiany, czczony jak bożyszcze tłumów? Tom Hex: Mam to już za sobą. Na początku wygląda fajnie, a potem zaczynają się kłopoty. Nie chce mi się w to wnikać. Wystarczy jak poczytasz biografie artystów albo portale plotkarskie. Do takiego stylu życia trzeba się urodzić. Ja akurat zmierzam w innym kierunku. Nie muszę być czczony, nie zależy mi na tym, żeby ktoś mnie podziwiał. Po iluś tam latach inwokowania w siebie przeróżnych bóstw i jednoczenia się z nimi, znam już dobrze swoją wartość. W związku z tym nie muszę jej ciągle potwierdzać przez zabieganie u innych o akceptację czy podziw. Pamiętaj, że niektóre bóstwa są manifestacją pierwotnej/ostatecznej wszechobecnej Pustki, co oznacza, że po wykonaniu inwokacji, która w zasadzie nigdy się nie kończy, jestem jednocześnie wszystkim i niczym, więc moja samoocena nie zależy od jakichś tam drobiazgów. Jeśli musisz mówić ludziom, że jesteś ważny, to znaczy, że nie jesteś. Margaret Thatcher Pamiętasz może taki stary film Zelig[1]? Tytułowy bohater rozpaczliwie pragnie akceptacji. Dlatego kiedy pojawia się wśród naukowców, przemienia się fizycznie i psychicznie w naukowca -- mówi i wygląda jak naukowiec. Robi coś takiego jak kameleon. Kiedy pojawia się wśród rabinów albo tokarzy, przemienia się fizycznie i psychicznie w rabina bądź tokarza. Zrobi wszystko, za cenę własnej tożsamości, by ktoś zaakceptował jego tożsamość. To błędne koło. Supernatural: A wcześniej mówiłeś: nie ma ja, nie ma problemu. Tom Hex: Nie chodzi o to, żeby zniszczyć ja, tylko żeby je okiełznać. Ja jest przydatne do życia w tym świecie. Ja jest narzędziem czegoś większego, co przekracza tak małostkowe rzeczy jak uznanie i sława. Supernatural: Rozumiem więc, że skoro nie zależy ci na aplauzie i nie zabiegasz o akceptację, to w efekcie nikt cię nie lubi i nie masz przyjaciół. Tom Hex: A ty widzę z jednej skrajności w drugą. Jestem normalnym człowiekiem i mam średnią ilość przyjaciół bez specjalnego starania. Ważna jest jakość, nie ilość. Według długoletnich badań naukowych o naszym szczęściu decyduje nie ilość pieniędzy, stopa życiowa, majątek, lecz dobre i pozytywne kontakty z ludźmi. Najszczęśliwsi ludzie nie są wcale bogaci. Mają natomiast przyjaciół, kogoś kogo kochają i są przez kogoś autentycznie kochani. Na dobrą sprawę wystarczy nawet jedna taka osoba, z którą łączy nas miłość. Supernatural: Bo się rozpłaczę... Tom Hex: A ja cię zdzielę w ten głupi łeb! Badania przeprowadzili amerykańscy naukowcy, są więc wiarygodne! Supernatural: Zatem rozumiem, że nie masz posiadłości, helikopterów, własnej wyspy i jachtów tak dużych, że nie mieszczą się w porcie? Pewnie też nie polecisz na Marsa. Tom Hex: Zgadłeś! Rzeczy, o których wcześniej marzyłem, po uzyskaniu Mocy okazały się po prostu niepotrzebne. O czymkolwiek marzysz, to nie będzie to. Budda A Marsa znam akurat z inwokacji. Supernatural: Smutki opowiadasz, Hex. Każdy chciałby tak żyć. Bogactwa, splendor, powszechny szacunek i zazdrość sąsiadów Każdy tego pragnie. Dlaczego nie ty? Tom Hex: Nie mówię, że to jest złe. Mówię, że to ni