- Książki Książki
- Podręczniki Podręczniki
- Ebooki Ebooki
- Audiobooki Audiobooki
- Gry / Zabawki Gry / Zabawki
- Drogeria Drogeria
- Muzyka Muzyka
- Filmy Filmy
- Art. pap i szkolne Art. pap i szkolne
O Akcji
Akcja Podziel się książką skupia się zarówno na najmłodszych, jak i tych najstarszych czytelnikach. W jej ramach możesz przekazać książkę oznaczoną ikoną prezentu na rzecz partnerów akcji, którymi zostali Fundacja Dr Clown oraz Centrum Zdrowego i Aktywnego Seniora. Akcja potrwa przez cały okres Świąt Bożego Narodzenia, aż do końca lutego 2023.Radzieckim w latach 30. i której nadawano najwyższą rangę aż do połowy lat 50., można opisać jako schematycznie marksistowską: rewolucja październikowa była prawdziwie proletariacka, a partia bolszewicka odegrała w niej rolę awangardy proletariatu. Rewolucja nie była ani przedwczesna, ani przypadkowa - jej przebieg regulowały prawa historii. Prawa historii (zakonomiernost) - doniosłe, ale zazwyczaj niedookreślone - determinowały całą radziecką historię, co w praktyce oznaczało słuszność każdej poważniejszej decyzji politycznej. Nie napisano więc żadnej historii politycznej ZSRR, ponieważ wszystkich liderów rewolucyjnych - z wyjątkiem Lenina, Stalina i kilku innych, zmarłych młodo - obwołano zdrajcami rewolucji i skazano na los ,,nie-osób", których nazwisk nie wymienia się w druku. Historię społeczną pisano zaś z perspektywy klasowej - na dobrą sprawę ograniczono się do zagadnień dotyczących chłopstwa, klasy robotniczej i inteligencji. Na Zachodzie poważnie zainteresowano się radziecką historią dopiero po II wojnie światowej, naturalnie w zimnowojennym kontekście poznawania własnego wroga. Ton nadały dwie powieści: Rok 1984 Georgea Orwella i Ciemność w południe Arthura Koestlera (opisał w niej procesy pokazowe starych bolszewików podczas wielkiej czystki w drugiej połowie lat 30.), ale w świecie akademickim dominowała amerykańska politologia. Badacze najczęściej posługiwali się modelem totalitaryzmu bazującym na nieco demonizowanym zrównaniu nazistowskich Niemiec i stalinowskiej Rosji, który uwypuklał wszechwładzę państwa totalitarnego i jego ,,dźwignie kontroli" oraz koncentrował się na ideologii i propagandzie kosztem rzeczywistości społecznej, którą postrzegał jako pasywną i rozczłonkowaną przez państwo. Wśród zachodnich badaczy przeważało przekonanie, że mniejszościowa partia bolszewików dokonała zamachu stanu bez jakiegokolwiek wsparcia społecznego i legitymizacji. Samą rewolucję oraz przedrewolucyjną historię partii bolszewickiej zgłębiano zaś po to, by objaśnić korzenie radzieckiego totalitaryzmu. Przed latami 70. tylko kilku zachodnich historyków odważyło się na badanie radzieckiej historii, w tym historii rewolucji rosyjskiej, częściowo ze względu na polityczność tematu, częściowo z uwagi na utrudniony dostęp do archiwów i źródeł bezpośrednich. Na szczególną uwagę zasługują dwie pionierskie prace brytyjskich historyków: The Bolshevik Revolution, 1917-1923 (Rewolucja bolszewicka 1917-1923) Edwarda Halletta Carra, pierwszy tom jego cyklu History of Soviet Russia (Historia Rosji radzieckiej), który ukazał się w 1952 roku, oraz klasyczna biografia Trockiego pióra Isaaca Deutschera, której pierwszy tom, The Prophet Armed (Prorok uzbrojony), wydano w 1954 roku. W Związku Radzieckim potępienie Stalina przez Chruszczowa na XX Zjeździe Partii w 1956 roku i częściowa destalinizacja doprowadziły do pewnej rewaluacji historii i podniosły poziom badań naukowych. Pojawiły się oparte na kwerendzie w archiwach prace dotyczące roku 1917 i lat 20., choć historyków i tak ograniczały niektóre dogmaty, na przykład ten o partii bolszewickiej jako awangardzie klasy robotniczej. Przyzwolono na wymienianie takich nie-osób, jak Trocki i Zinowjew, ale tylko w kontekście pejoratywnym. Tajny referat Chruszczowa dał za to historykom wielką szansę na rozłączenie Lenina i Stalina. Radzieccy rewizjoniści napisali wiele książek i artykułów, w których twierdzili, że w leninowskich latach 20. obowiązywały praktyki bardziej demokratyczne, tolerancyjne, mniej represyjne i mniej arbitralne niż w erze stalinizmu. Dla zachodnich czytelników ,,leninowski" trend z lat 60. i 70. egzemplifikowała książka Roya A. Medvedeva Let History Judge. The Origins and Consequence of Stalinizm (Niech sądzi historia. Początki i konsekwencje stalinizmu), wydana na Zachodzie w 1971 roku. Medvedevowi - zbyt jawnie krytycznemu wobec Stalina jak na klimat za rządów Breżniewa - nie udało się jednak opublikować tej pracy w Związku Radzieckim. W tym okresie w Rosji rozkwitły samizdat (nieoficjalny obieg rękopisów w Związku Radzieckim) oraz tamizdat (nielegalne publikowanie za granicą). Najsłynniejszy pisarz dysydencki Aleksandr Sołżenicyn, wspaniały powieściopisarz i polemista historyczny, opublikował Archipelag GUŁag w języku angielskim w 1973 roku. Chociaż w latach 70. prace opozycyjnych historyków radzieckich docierały do zachodniej publiczności, w Związku Radzieckim wciąż traktowano zachodnie książki o rewolucji rosyjskiej jako ,,burżuazyjny fałsz" i w efekcie zabroniono ich publikacji - choć niektóre z nich, w tym Wielki terror Roberta Conquesta, znalazły się w drugim obiegu razem z Archipelagiem GUŁag Sołżenicyna. Mimo wszystko poprawiły się warunki pracy zachodnich historyków. Pozwalano im na prowadzenie badań w Związku Radzieckim, choć
Szczegóły | |
Dział: | Ebooki pdf, epub, mobi, mp3 |
Kategoria: | historia, powszechna XX wiek |
Wydawnictwo: | Krytyki Politycznej |
Rok publikacji: | 2017 |
Język: | polski |
Zabezpieczenia i kompatybilność produktu (szczegóły w dziale POMOC): | *Produkt jest zabezpieczony przed nielegalnym kopiowaniem (Znak wodny) |
Zaloguj się i napisz recenzję - co tydzień do wygrania kod wart 50 zł, darmowa dostawa i punkty Klienta.