Ebook Poznaj, aby uwierzyć mobi,epub

Lech Gardocki "Poznaj, aby uwierzyć. Liturgia Mszy Swiętej" Redaktor techniczny : Lech GardockiFotografie: Fot. nr 34 - Ryszard Rzepecki pozostałe - LAnd STUDIO -Andrzej Szymański Longin Wawrynkiewicz (C) Copyright 1995 by Lech Gardocki (C) Copyright by Wydawnictwo Psychoskok, 2013 Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część niniejszej publikacji nie może być reprodukowana, powielana i udostępniana w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody wydawcy. Skład: Wydawnictwo Psychoskok Za wiedzą Kurii Metropolitalnej Warszawskiej, z dnia 20 lipca 1995 roku . Nr 3055/NK/95 Cenzor -ks. dr Jan Mia ISBN: 978-83-63548-56-8 Wydawnictwo Psychoskok ul. Chopina 9, pok. 23 62-507 Konin tel. (63) 242 02 02, Specjalne podziękowanie dla Stanisława Byczkowskiego za pomoc przy realizacji tej książki Lech Gardocki Poznaj, aby uwierzyć Liturgia Mszy Świętej Wydawnictwo Psychoskok Konin 2013 Spis treści (pełnej wersji publikacji) MSZA ŚWIĘTA ŚWIADECTWO NIEZMIENIONEJ WIARY STRUKTURA MSZY ŚWIĘTEJ OBRZĘDY WSTĘPNE LITURGIA SŁOWA LITURGIA EUCHARYSTYCZNA PRZYGOTOWANE DARÓW MODLITWA EUCHARYSTYCZNA OBRZĘDY KOMUNII ŚWIĘTEJ OBRZĘDY ZAKOŃCZENIA KULT EUCHARYSTII POZA MSZĄ ŚWIĘTĄ NAJŚWIĘTSZY SAKRAMENT W NASZYCH KOŚCIOŁACH WYSTAWIENIE NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU PROCESJE EUCHARYSTYCZNE SZATY LITURGICZNE NACZYNIA LITURGICZNE KSIĘGI MSZALNE KRÓTKI SŁOWNIK NAZW I POJĘĆ LITURGICZNYCH DOBRA ZNAJOMOŚĆ LITURGII MSZY ŚWIĘTEJ, ROZUMIENIE POSZCZEGÓLNYCH JEJ CZĘŚCI, MODLITW I OBRZĘDÓW POZWALA NA CZYNNY I ŚWIADOMY UDZIAŁ W OFIERZE EUCHARYSTYCZNEJ. PROWADZI DO GŁĘBOKIEGO PRZEŻYWANIA TE] WIELKIE] TAJEMNICY NASZEJ WIARY. MAMY ŚWIADOMOŚĆ, ŻE NIE WSZYSCY UCZESTNICY MSZY ŚĄ (SĄ JESZCZE ZBYT MŁODZI LUB JUŻ ZAPOMNIELI TO, CO POZNAWALI NA LEKCJACH RELIGII) POSZCZEGÓLNE ELEMENTY JEJ LITURGII, ZATEM TA EDYCJA MOŻE IM BYĆ BARDZO POMOCNA W ROZUMIENIU SENSU I ZNACZENIA ODPRAWIANE] NIEUSTANNIE PAMIĄTKI OSTATNIE] WIECZERZY, ŚMIERCI I ZMARTWYCHWSTANIA ZBAWICIELA NASZEGO, JEZUSA CHRYSTUSA. MSZA ŚWIĘTA ŚWIADECTWO NIEZMIENIONEJ WIARY Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi Swojej, aby wniej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak Kościołowi, umiłowanej Oblubienicy, powierzyć pamiątkę swojej Męki i Zmartwychwstania." Z Konstytucji o Liturgii nr 47 ,,Ilekroć na ołtarzu sprawowana jest ofiara krzyżowa, w której na Paschę naszą ofiarowany został Chrystus, dokonuje się dzieło naszego odkupienia." Z Konstytucji o Kościele nr 3 ,,Kościół zatem bardzo troszczy się o to, aby chrześcijanie podczas tego misterium wiary (tzn. Mszy św.) nie byli obecni jak obcy i milczący widzowie, lecz aby przez obrzędy i modlitwy tę tajemnicędobrze zrozumieli, w świętej czynności uczestniczyli świadomie, pobożnie i czynnie, byli kształtowani przez słowo Boże, posilali się przy stole Ciała Pańskiego i składali Bogu dzięki, a ofiarując niepokalaną Hostię, nie tylko przez ręce kapłana, lecz także razem z nim, uczy li się samych siebie składać w ofierze i za pośrednictwem Chrystusa z każdym dniem doskonalili się w zjednoczeniu z Bogiem i wzajemnie ze sobą, aby w końcu Bóg był wszystkim we wszystkich." Z Konstytucji o Liturgii nr 48 Gesty i słowa Chrystusa leżą u podstaw całego obrzędu Mszy św. Był on na początku prosty, jednak z biegiem czasu uległ rozbudowaniu. W ciągu wieków obrzęd Mszy św. zachował zasadniczą strukturę, ale przez narastające dodatki utracił swą pierwotną przejrzystość i stał się nie zawsze zrozumiały dla wiernych. Sobór Watykański II dokonał odnowy liturgii Mszy św. chcąc, aby obrzędy i modlitwy jaśniej wyrażały święte tajemnice, aby lud łatwo mógł je zrozumieć i uczestniczyć w nich w sposób pełny, czynny oraz wspólnotowy. Uproszczono obrzędy, odnowiono modlitwy, ale przede wszystkim wprowadzono do liturgii języki narodowe: wszystko to przybliżyło nam tajemnicę Eucharystii. Wspólny śpiew i odpowiedzi, rozumienie słów modlitw i czytań: wszystko to jest ważne, pomaga przeżywać Eucharystię we wspólnocie Kościoła. Udział wewnętrzny we Mszy św. wymaga określonych postaw ducha: gotowości człowieka do pójścia drogą Bożą, zgody na wewnętrzną przemianę, ofiarnego życia dla Boga i dla bliźniego. Właściwie całe życie chrześcijanina jest przygotowaniem do udziału we Mszy św. i przeżywaniem Mszy św. w codzienności. Fot. 1. Msza św. odprawiana dawniej Fot. 2. Msza św. odprawiana dziś OBRZĘDY WSTĘPNE Obrzędy wstępne zmierzają do tego, aby wierni zgromadzeni na liturgię poczuli się wspólnotą w Chrystusie, przygotowali do odpowiedniego słuchania Słowa Bożego i sprawowania Eucharystii. Obejmują wejście, pozdrowienie, akt pokuty, Panie, zmiłuj się nad nami; hymn Chwała na wysokości i kolektę. Po zgromadzeniu się ludu (Fot. 4), gdy kapłan z asystą wychodzi do ołtarza (Fot. 5), rozpoczyna się śpiew na wejście.Śpiew płynie z radosnego serca, jest uwielbieniem i wychwalaniem Boga, wołaniem do Niego. Już w starożytności znano powiedzenie, że kto dobrze śpiewa, podwójnie się modli. Śpiew na wejście rozpoczyna liturgię, tworzy i pogłębia jedność zgromadzonych, wprowadza w tajemnicę obchodzonego święta, nawiązuje do przeżywanego okresu liturgicznego, pozwala lepiej przeżyć Msze św. okolicznościowe. Śpiew ten może wykonać chór lub wszyscy zgromadzeni. Zwykle wejście kapłana jest bardzo proste: wychodzi poprzedzony przez ministrantów z zakrystii i udaje się najkrótszą drogą do ołtarza. W Mszach uroczystych wejście przybiera formę procesji: na czele idzie wtedy ministrant z kadzielnicą, za nim ministranci z krzyżem i ze świecami, lektor niesie księgę Ewangelii. Procesjonalne wejście do ołtarza przypomina wiernym, że teraz jest tu obecny Chrystus, pośród zebranych iw osobie kapłana. Wierni śpiewają stojąc: postawa stojąca jest wyrazem rodzącej się jedności ducha i gotowości na spotkanie z Panem. Fot. 3. Ołtarz OBRZĘDY WSTĘPNE Obrzędy wstępne zmierzają do tego, aby wierni zgromadzeni na liturgię poczuli się wspólnotą w Chrystusie, przygotowali do odpowiedniego słuchania Słowa Bożego i sprawowania Eucharystii. Obejmują wejście, pozdrowienie, akt pokuty, Panie, zmiłuj się nad nami; hymn Chwała na wysokości i kolektę. Po zgromadzeniu się ludu (Fot. 4), gdy kapłan z asystą wychodzi do ołtarza (Fot. 5), rozpoczyna się śpiew na wejście.Śpiew płynie z radosnego serca, jest uwielbieniem i wychwalaniem Boga, wołaniem do Niego. Już w starożytności znano powiedzenie, że kto dobrze śpiewa, podwójnie się modli. Śpiew na wejście rozpoczyna liturgię, tworzy i pogłębia jedność zgromadzonych, wprowadza w tajemnicę obchodzonego święta, nawiązuje do przeżywanego okresu liturgicznego, pozwala lepiej przeżyć Msze św. okolicznościowe. Śpiew ten może wykonać chór lub wszyscy zgromadzeni. Zwykle wejście kapłana jest bardzo proste: wychodzi poprzedzony przez ministrantów z zakrystii i udaje się najkrótszą drogą do ołtarza. W Mszach uroczystych wejście przybiera formę procesji: na czele idzie wtedy ministrant z kadzielnicą, za nim ministranci z krzyżem i ze świecami, lektor niesie księgę Ewangelii. Procesjonalne wejście do ołtarza przypomina wiernym, że teraz jest tu obecny Chrystus, pośród zebranych iw osobie kapłana. Wierni śpiewają stojąc: postawa stojąca jest wyrazem rodzącej się jedności ducha i gotowości na spotkanie z Panem.