Ebook Powinni się nie urodzić revisited - Urodzić mobi,epub

Grzegorz Kwiatkowski Powinni się nie urodzić revisited - Urodzić Biuro Literackie o Stronie Śląskie - Wrocław 2016 Poezje 138 Grzegorz Kwiatkowski: Powinni się nie urodzić revisited - Urodzić Projekt okładki: Tomasz Pawluczuk Korekta: Anna Krzywania Projekt typograficzny i skład wersji elektronicznej: Mateusz Martyn Copyright (C) by Grzegorz Kwiatkowski Copyright (C) by Tomasz Pawluczuk, 2016 Copyright (C) by Biuro Literackie, 2016 Biuro Literackie ul. Sokolnicza 5/37, 53-676 Wrocław tel. 71 346 01 42, isbn 978-83-65358-31-8 Wszelkie powielanie lub wykorzystywanie niniejszego pliku elektronicznego inne niż jednorazowe pobranie w zakresie własnego użytku stanowi naruszenie praw autorskich i podlega odpowiedzialności cywilnej oraz karnej. Spis treści PRZEPRAWA sygnał koronka dom małpy Carlsbad loża EINE KLEINE TODESMUSIK syn cesarza na uchodźstwie jak wyobraża sobie społeczeństwo pan Cogito i litera Pisma na wzgórzu II Lui ptaki OSŁABIĆ chrzest osłabić urodziły niewybaczalne zębów Panie PRZEPRAWA sygnał kroki listonosza dźwięk drukującego się faksu albo nagranej wiadomości dzwonek telefonu i dzwonek do drzwi był tu król Herod i zabił wszystkie dzieci w rogu czerwony rower i pluszowy miś dzieci rozsiane po kontynentach mogłabym oskarżyć je o plagiat DNA on również mógłby oskarżyć je o plagiat DNA ale jest głęboko pod ziemią i milczy wspólne wakacje w Szwajcarii latem 1998 roku: ja w mojej czarnej sukni w białe groszki obcięta na chłopaka Urszulka jeszcze ssie kciuk Dawidek trochę śpiący i mój mąż jak zwykle ubrany niegustownie spalić zdjęcie spalić rowerek i misia i zasłony które pomogła mi szyć Urszula nie jeździć na cmentarz zasłonić rolety drzwi zabić gwoździem rozebrać się do naga podejść do lustra i zobaczyć jak się postarzałam i zobaczyć jak zbrzydłam nigdy więcej nie lśnić nigdy więcej nie czekać na sygnał sygnał koronka od śmierci uratowała mnie złota koronka na zębie którą założyłeś mi pół roku temu po wizycie u pana T. a był to bal przebierańców wracałam skrajem drogi byłam przebrana za sarnę a samochód z naprzeciwka chciał mnie upolować i uśmiechnęłam się dom przy zielonej rzece dom z czerwonej cegły a za domem pastwiska i poligon i łuski w słoiku na szafie trzymała kamienie żółciowe i używała tanich perfum ,,Pani Walewska" kiedy zachorowała sikała do kubka i piła swoje siki to miało zabić raka który w niej mieszkał pam pam pam pam babciu daj mi na kolę dziadek jadł margarynę a ja jadłem masło przez ramię patrzy matka: ty skurwysynu to była moja matka nie pisz tak o mojej matce więc zaczynam od nowa: przy zielonej rzece dom w którym nie piło się moczu i nigdy nie brakowało masła