Ebook Podróż do Hiszpanii mobi,epub

ak. Musi ukrywać przed całym światem, że jest gejem. Nie może się zjawić na weselu bez dziewczyny. Zresztą pomyśl o forsie! Estelle o niczym innym nie myślała. Za tę kwotę mogłaby spłacić całą ratę kredytu mieszkaniowego brata i opłacić parę jego rachunków. Nadal byliby w fatalnej sytuacji, ale zyskaliby trochę czasu. Biorąc pod uwagę to, co przeżyli w ciągu ostatniego roku, zasługiwali na odrobinę wytchnienia. Na namiastkę poczucia bezpieczeństwa. Andrew tyle dla niej zrobił! Pamiętała, jak całkowicie się poświęcił. Gdy miała siedemnaście lat, zginęli ich rodzice. Brat zaniedbał własne sprawy, troszcząc się o to, żeby jej życie wyglądało jak najbardziej normalnie. Teraz mogła choć trochę mu się odwdzięczyć. - Dobrze. - Wzięła głęboki wdech. Podjęła decyzję. - Powiedz Gordonowi, że z nim polecę. - Już to zrobiłam - odparła Ginny. - Och, nie patrz tak na mnie. Wiem, jak bardzo potrzebujesz pieniędzy. Poza tym nie mogłam sprawić mu zawodu. Ginny przyjrzała się Estelle. Długie czarne włosy upięte w koński ogon. Bardzo jasna skóra bez żadnej skazy. Piękne zielone oczy. Nagle jednak się zmartwiła. Estelle z reguły nie podkreślała swojej urody ani makijażem, ani strojem. Nie było więc wiadomo, jak się będzie prezentowała w nieco innym, bardziej efektownym wydaniu: umalowana i wystrojona. A jeśli nic z tego nie wyjdzie? - Musisz się przyszykować. Pomogę ci z fryzurą i wszystkim innym. - Nie zbliżaj się do mnie z tym kaszlem! - ostrzegła ją Estelle. - Sama dam sobie radę. Na twarzy Ginny odmalowało się powątpiewanie. - Każda kobieta potrafi wyglądać jak laska, jeśli tylko się postara - uspokoiła ją Estelle. Ginny zaśmiała się z ulgą. - Ale co na siebie włożę? Może pożyczysz mi coś swojego? - Kupiłam sukienkę specjalnie na tę okazję. Ginny poszła do swojego pokoju i otworzyła szafę. Estelle stanęła obok niej i rozdziawiła usta z wrażenia na widok seksownej sukienki, jakby utkanej ze złotawej mgiełki. - Ten strzępek materiału na pewno wygląda ale na tobie! Ginny była szczuplejsza i miała mniejszy biust. Estelle, choć również filigranowa, cieszyła się bardziej kobiecymi kształtami. - Będę w tym wyglądała - I właśnie o to chodzi! - przerwała jej Ginny, uśmiechając się szeroko. - Będziesz się świetne bawiła. Zobaczysz. Wystarczy, że wrzucisz na luz. - Łatwo powiedzieć - mruknęła. Zawinęła włosy na rozgrzane wałki, a następnie zaczęła pracować nad makijażem pod czujnym okiem swej współlokatorki, która tłumaczyła, że Gordon ma reputację notorycznego kobieciarza gustującego w zbyt młodych kobietach. Estelle musiała więc wyglądać tak, jakby go uwielbiała, a z drugiej strony jakby była dla niego o wiele za młoda. - Potrzebujesz więcej podkładu. - Więcej? - Estelle już się czuła, jakby miała na twarzy maskę. - I więcej maskary. Estelle wyciągnęła wałki z włosów, które teraz układały się w lśniące sprężynki. - Musimy spryskać to lakierem. Aha, pamiętaj, że Gordon nie zdrabnia mojego imienia. Dla niego jestem więc Virginią. Estelle spojrzała w lustro. Szary cień do powiek smoky eye i warstwy tuszu do rzęs podkreślały szmaragdowy odcień oczu, a pomadka uwydatniała pełne usta. Całą jej twarz okalały lśniące czarne loki. Ginny uśmiechnęła się zadowolona. - Wyglądasz wystrzałowo! - Klasnęła w dłonie. - A teraz wskakuj w sukienkę. - Myślałam, że przebiorę się na miejscu. - Nie będzie na to czasu. Gordon ma zawsze napięty grafik. Obcisła złota sukienka więcej ciała odsłaniała, niż zakrywała. Estelle czuła się w niej prawie naga. Spoglądając w lustro, musiała jednak przyznać, że ta niezwykle efektowna kreacja pomoże jej wcielić się w swoją rolę i udawać kogoś, kim nie jest. Gdy wsunęła stopy w sandałki na wysokim obcasie, Ginny pokręciła głową i westchnęła: - Gordon już dziś mnie rzuci! - To tylko jednorazowa akcja - podkreśliła Estelle. - Powiedziałam dokładnie to samo, gdy pierwszy raz poszłam do agencji. Ale kiedy wszystko fajnie się ukł - Nawet o tym nie myśl! Przed budynkiem zatrąbiło auto. - Dasz sobie radę - uspokajała Ginny, widząc jej nerwową minę. - Wyglądasz jak marzenie! Będę trzymała za ciebie kciuki, chociaż to zupełnie niepotrzebne. Stawiając niepewne kroki w szpilkach, Estelle wyszła z budynku i ruszyła w stronę eleganckiego srebrnego auta, przy którym stał szofer, przytrzymując dla niej drzwi. - Mam wyśmienity gust! - powitał ją Gordon, gdy zajęła miejsce na tylnym siedzeniu. Był to tęgawy mężczyzna z rumianą twarzą, ubrany w tradycyjny szkocki strój. - Czuję się idiotycznie w kilcie. Zwłaszcza że, w przeciwieństwie do ciebie, nie mam nóg jak modelka. Estelle zaśmiała się szczerze, zapominając o swoim zdenerwowaniu. Od razu poczuła się odprężona w