Ebook Pocałunek pdf

a się okazja, by z szeregowej dziennikarki przeobrazić się w prawdziwą reporterkę. Wywiad z Ze-kiem Woodlowem będzie tym, czego potrzebuje ,,The Buzz", toczący ostrą walkę z konkurencyjnym ,,Entertainment Weekly" oraz z innymi czasopismami Elliot-ta. Patrick Elliott oznajmił, że redaktor naczelny czasopisma, które pod koniec roku wykaże się największymi zyskami, zostanie po jego odejściu nowym szefem EPH, czyli holdingu wydawniczego Elliotta. Przestępowała z nogi na nogę, ściskając w ręku notes i długopis. Przyszła na koncert prosto z pracy i było jej niewygodnie. Stopy w pantoflach na obcasach zostały podeptane już setki razy. Spodnie w prążki nadawały się do biura, ale nie na koncert; w otoczeniu tysięcy ludzi ubranych w dżinsy czuła się nieswojo. Golf również nie był idealnym pomysłem; omal się nie udusiła pośród nagrzanych i roztańczonych ciał dookoła. Publiczność wrzała niczym rój pszczół, falując w stronę strumienia światła spowijającego sylwetkę Zekea Woodlowa. Summer była tylko młodszym redaktorem i doskonale wiedziała, że agentka prasowa artysty roześmiałaby się jej w twarz, gdyby poprosiła o wywiad. Miała jednak nadzieję, że kiedy zbliży się do Zekea, uda jej się namówić go na rozmowę. Była przecież ambitną, wygadaną, znającą się na muzyce dziewczyną i pracowała dla ,,The Buzz". Cóż z tego, że jej stanowisko nie kwalifikowało jej do przepustki za kulisy. Kiedy Zeke skończył utwór, tłum oszalał. Żartował z publicznością, a jego seksowny głos wypełniający salę musnął skórę Summer niczym intymna pieszczota. - Jeszcze? - spytał niskim i łagodnym głosem, drażniąc się z publicznością. Z tłumu rozległy się wrzaski i owacje. - Nie słyszę was - odezwał się, przykładając zwiniętą w trąbkę dłoń do ucha. Tłum zawył. - Dobrze! - Zeke dał muzykom znak ręką i zarzucił na ramię pas gitary elektrycznej. Rozległy się dźwięki muzyki i Zeke zaczął śpiewać jeden ze swoich największych hitów, balladę pod tytułem Beautiful in My Arms. Słowa piosenki o kochaniu się pod liśćmi palmy w wilgotnym powietrzu uwiodły tłum i Summer sama poddała się urokowi chwili. Czar prysł wraz z ostatnimi taktami piosenki, upłynęło jednak kilka chwil, zanim doszła do siebie. Zabroniła sobie w myślach zachowywać się niemądrze. Musi pamiętać, że jest tutaj wyłącznie w jednym celu, a z pewnością nie jest nim powiększenie grona rozhisteryzowanych fanek Zekea Woodlowa. Pół godziny później, kiedy tłum ruszył ku wyjściom, zaczęła się przepychać pod prąd z zamiarem przedostania się za kulisy. Niestety dążenie to zostało udaremnione przez potężnego ochroniarza. - Przepraszam - powiedziała. - Chcę się dostać za kulisy. Ochroniarz zerknął na nią z góry, na ułamek sekundy zawieszając wzrok na jej pierścionku. - Tak. Podobnie jak kilka tysięcy pozostałych osób. - Jestem z prasy - odparła tym samym tonem głosu, jaki setki razy słyszała od dyrektorki szkoły dla dziewcząt, do której uczęszczała wraz ze Scarlet, siostrą bliźniaczką. - Proszę o przepustkę. - Nie mam. Potrząsnął głową. - Nie ma przepustki, nie ma wejścia. To proste. Summer chciała powiedzieć: ,,Może o tym podyskutujemy?", ale ponieważ wątpiła, by te słowa podziałały, sięgnęła do torebki w poszukiwaniu wizytówki. - Widzi pan? Jestem pracownikiem - nie zawracała sobie głowy, by tłumaczyć jakim - czasopisma ,,The Buzz". Z pewnością pan o nim słyszał. Pan Niezłomny ledwie zerknął na wizytówkę, nie trudząc się, by ją zabrać. - Powiedziałem już, że wstęp za kulisy mają jedynie osoby uprawnione. Och, mogła się tego spodziewać. - W porządku - rzekła wyczerpana i spróbowała ostatniej szansy. - Ale proszę mnie nie obwiniać, kiedy posypią się głowy, ponieważ Zeke Woodlow straci jedyną szansę na wywiad w wiodącym czasopiśmie na rynku rozrywki w tym kraju. Ochroniarz ledwie skrzywił brew. Dziewczyna odwróciła się na pięcie i odeszła, trzymając wysoko uniesioną głowę. Pani Donaldson ze szkoły byłaby z niej dumna. Dobra, pomyślała, nie przeprowadzi wywiadu z Zekiem w jego garderobie. Ale prędzej czy później będzie musiał wyjść z Madison Square Garden. A wtedy ona będzie na niego czekała. Nie na darmo spędziła niemal trzy godziny popychana przez rozgorączkowany tłum fanów. Jednak jakąś godzinę później czuła się tak, jakby przez całą wieczność stała w chłodzie marcowej nocy, i zaczęła zadawać sobie pytanie, jak bardzo ten wywiad jest jej potrzebny. Była zmęczona, głodna i chciała iść do domu. Sięgnęła do torebki w poszukiwaniu cukierka miętowego, czegokolwiek do jedzenia, i w tej chwili kątem oka dostrzegła, że pojawił się Zeke. Niestety otaczali go ochroniarze. Niezrażona Summer podbiegła, wiedząc, że za chwilę artysta zniknie w limuzynie. -