Ebook Piekło mobi,epub

�osy było porównywalne tylko z patrzeniem w ogień, i jego reakcja była taka sama. Drugą rzeczą, którą zauważył, było to, że kobieta trzęsie się ze złości. ROZDZIAŁ DRUGI Kilka rzeczy zdarzyło się niemal jednocześnie; trudno byłoby ustalić, w jakiej precyzyjnie kolejności. Nagły przypływ pożądania wzmocniony przez instynktowną reakcję Dantego na ogień stanowił dodatkową stymulację dla wszystkich jego zmysłów, pobudzonych dzięki energii słonecznej. To uruchomiło lawinową reakcję jego neuronów, zbyt potężną, by zdołał nad nią zapanować. Zobaczył tylko jej skutki: w całym pokoju nagle zapaliły się świece, a ich knoty płonęły tak szybko i dziko, że płomyki zatańczyły dużo wyżej i zaświeciły dużo jaśniej, niż powinny. Leżący na biurku maleńki talizman płodności zaczął emitować energię z zaskakującą mocą, jakby ktoś niespodziewanie przycisnął ukryty do tej pory włącznik. Co u Nie miał czasu, by szczegółowo przeanalizować wszystkie te objawy; wiedział tylko, że musi zapanować nad sobą, inaczej cały pokój stanie w ogniu. Nie doświadczył tak upokarzającej utraty samokontroli od czasu, gdy był nastolatkiem i buzujące hormony zupełnie go rozstrajały. Z całą determinacją zaczął podporządkowywać woli tę erupcję mocy. Nie było to łatwe. Chociaż stał sztywno i nieruchomo, targały nim sprzeczne emocje i czuł się jak kowboj ujeżdżający okrutnego i złośliwego byka. Naturą energii jest dążenie do uwolnienia się, do swobodnego przepływu, toteż przelewała się przez wznoszone tamy, stawiała opór, gdy wtłaczał ją na powrót za mentalne zapory. Zazwyczaj miał fenomenalną autokontrolę. Cechą prawdziwego dranira jest nie tylko posiadanie mocy, ale i jej kontrolowanie. Brak kontroli prowadzi do nieplanowanych konsekwencji: zniszczeń i prawdziwie groźnych sytuacji, a tym samym do zdemaskowania przez otoczenie osoby obdarzonej paranormalnymi zdolnościami. Klan Raintree istniał od stuleci w dużej mierze dzięki swojej zdolności do mimikry, do asymilowania się w środowisku zwykłych ludzi, nieodróżniania się od nich. Nie należy lekceważyć cechy będącej warunkiem przetrwania. Dante przez całe życie doskonalił się w sztuce władania posiadaną mocą i kierowania energią, która przez niego przepływała. Przywykł już, że w czasie letniego przesilenia kosztowało go to więcej wysiłku niż w innych porach roku, a jednak nic go nie przygotowało na zaskakujący poziom trudności, z jakim miał do czynienia w tym momencie. Opanował się i skoncentrował, wycofując się w głąb siebie, odcinając od zewnętrznych wrażeń i siłą pohamowując bardziej prymitywne instynkty. Mógłby zgasić wszystkie świece, ale kosztem nieco większego wysiłku zmniejszył tylko ich płomyki, gdyż nagłe zdmuchnięcie światełek zwróciłoby większą uwagę, niż ich niespodziewane pojawienie się. Jedyne źródło energii, nad którym nie był w stanie zapanować, kryło się w tym przeklętym amulecie zawierającym zaklęcie na płodność, który pulsował, brzęczał i niewiele brakowało, by zaczął emitować światło migające jak sygnał alarmowy. Choć wiedział, że te zjawiska są niezauważalne dla zwykłych ludzi, takich jak Al czy Lorna Clay, z wysiłkiem powstrzymywał się, by nie patrzeć w kierunku biurka. Tym razem Gideon przeszedł samego siebie. Jego młodszy brat zasłużył na solidną burę. Jeśli uważa takie rzeczy za śmieszne, zobaczymy, kto będzie się śmiał ostatni. Gideon nie jest jedyną osobą w rodzinie, która potrafi robić amulety i rzucać zaklęcia wspomagające płodność. Kiedy wreszcie niepożądany ogień został opanowany, Dante przeniósł całą swą uwagę na nowo przybyłą. Lorna po raz kolejny spróbowała wyrwać ramię z łap ochroniarza, ten jednak trzymał ją w żelaznym uchwycie, bez wysiłku, choć najwyraźniej pilnował, aby nie ściskać jej ręki zbyt mocno. Jakąś cząstką świadomości doceniała fakt, że mężczyzna starał się nie zadawać jej bólu, ale w tej chwili przede wszystkim odczuwała palącą wściekłość i strach. Miała ochotę rzucić się na niego, kopać, drapać i gryźć, walczyć z całej siły, aby tylko się wyswobodzić. Nagle włączył się instynkt przetrwania i włosy stanęły jej dęba, gdy z niezwykłą jasnością uświadomiła sobie, że człowiek, który stoi przed wielkim oknem, jest dla niej dużo większym zagrożeniem niż barczysty osiłek za jej plecami. Strach ją dławił, nie była w stanie przełknąć śliny, jakby niewidzialna łapa zacisnęła się nagle na jej gardle. Nie byłaby w stanie określić precyzyjnie, co właściwie wywołało panikę i w jaki sposób związany był z nią ten nieruchomy mężczyzna, ale podobnego uczucia paraliżującego lęku doznała wcześniej tylko raz w życiu, w ciemnym zaułku w Chicago. Lorna była prawdziwym dzieckiem ul