Paradoksy paryskiej Kultury. Wyd. 3. zm. i uzup. - 08 Część trzecia: Gra na dwóch fortepianach... - Rozdz. 14-16. Orientacja wschodnia; Polityka polska, czyli koncert na kilku fortepianach; Zmiany dyskursu i stylu myślenia

Opis produktu:

Monografia przedstawia genezę i ewolucję poglądów politycznych zespołu paryskiej Kultury w okresie od 1947 do 1980 roku. To już trzecie wydanie, zmienione kompozycyjnie, uaktualnione i poszerzone, dzięki czemu stanowi propozycję kompleksową, która daje odpowiedź na pytanie o fenomen Kultury. Autor dokonał próby periodyzacji działalności pisma, opierając się na kryteriach koncepcji ideowych wypracowanych na jego łamach. Prześledził zmiany programowe miesięcznika, starając się jednocześnie odnaleźć stałe cechy myślenia o polityce.

Autor wyróżnia sześć okresów w badanej historii ideowych poszukiwań Kultury:

1) najwcześniejsze lata powojenne - powstawanie miesięcznika;

2) lata 1950-1955 - zwrot ku Zachodowi;

3) lata 1955-1964 - opcja amerykańska i orientacja wschodnia;

4) lata 1960-1968 - dominacja orientacji wschodniej;

5) lata 1968-1980 - Polityka na Kraj;

6) charakterystyka myśli politycznej Kultury

Analizując poszczególne opcje polityczne, Autor zawsze wskazuje na ogólną orientację pisma - zamiennie to na Zachód, to na Wschód. W ramach każdej opcji redakcja Kultury próbowała zdefiniować konkretne i doraźne cele polityczne ze wskazaniem na ich potencjalnych realizatorów. Polityczne koncepcje Kultury podlegały częstym ewolucjom ze względu na zmiany sytuacji międzynarodowej i stosunków wewnętrznych w Polsce. Ten fakt jednak paradoksalnie nie zaszkodził pismu, a wręcz dopomógł w wypracowaniu trafnych koncepcji i skutecznych programów politycznego działania - na co wskazuje Autor.

(na podstawie opracowania Mikołaja Tyrchana: Lekcja Kultury zamieszczonego w Przeglądzie Politycznym 2006, nr 77)