O pięknej królewnie i Janku

Opis produktu:

`Była sobie piękna królewna, że piękniejszej nie znajdziesz na ziemi. Zachwycała zgrabną figurą, perlistym śmiechem i białymi ząbkami. A oczy? Oczy miała jak dwa wielkie szmaragdy. Kto raz w nie spojrzał, rozpływał się w rozkoszy i nie chciał już patrzeć na nic innego. Bywało jednak i tak, że pojawiały się w nich iskry niezadowolenia i wtedy strach wielki ogarniał wszystkich dokoła. Wiadomo było bowiem, że dziewczyna umie oczarować wdziękiem i urodą, ale potrafi też spojrzeniem zamienić wrogów w lodowe rzeźby. Królewna mieszkała na wyspie w ogromnym zamku. A że o jej urodzie głośno było na całym świecie, do królewskiego portu codziennie zawijały statki pełne pasażerów, którzy pragnęli zamieszkać w królestwie rządzonym przez najpiękniejszą dziewczynę na ziemi. Tłumnie przybywali też królewicze z różnych stron świata, żeby starać się o jej rękę. Ale królewna odmawiała wszystkim: `Jeszcze nie czas na ożenek`. Ci którzy prosili grzecznie, smutni wracali do domów. Ci którzy próbowali wziąć ją siłą, zostawali na wyspie już na zawsze - zamienieni w lodowe posągi. Trzy tysiące kilometrów od wyspy - przy czym jest to wartość orientacyjna, bo w owych czasach mapy bywały niedokładne - głęboko pod ziemią leżało królestwo rządzone przez okrutnego Kościeja. Nazywał się tak, bo był blady jak śmierć i miał wystające żebra i łokcie. Pewnego dnia postanowił znaleźć sobie żonę. Wyszedł z podziemi i spojrzał w magiczną lunetę, żeby obejrzeć sobie wszystkie królewny i wybrać najpiękniejszą, bo interesował go wyłącznie wygląd zewnętrzny. Nie zamierzał z przyszłą żoną rozmawiać, tylko zamknąć ją w górskim krysztale i postawić w jadalnym. Ogląda królewny, ogląda, magiczna luneta pokazuje mu wszystkie przez góry, przez ściany, przez najgrubsze mury zamkowe. `Ta za gruba` - mruczy do siebie Kościej. - `Ta znów za chuda. Tej się rozdwajają włosy. Ta ma krzywe zęby. Ta... o! Ta piękna!` - mówi wreszcie, bo naszą najpiękniejszą królewnę wypatrzył. `Tak. Tę sobie w jadalnym postawię` - uznał i wypowiedział magiczne zaklęcie. Błysnęło, huknęło i w mgnieniu oka znalazł się na wyspie...`