Nic o mnie nie wiecie

Jestem zawsze zadowolona z zakupów w Gandalfie, a zamawiam już kilka lat. Kiedyś podręczniki, teraz bardziej sobie albo komuś na prezent. Zawsze uzyskują pomoc jeśli ma z czymś kłopot, więc kontakt działa bez zarzutu. Każdy zakupiony przez siebie produkt mogę pochwalić w każdym aspekcie.

Winny czy niewinny?

Wydawać by się mogło - książka jakich wiele... Młody chłopak postawiony w stan oskarżenia, proces sądowy... biurokracyjna machina, wiodąca nieuchronnie do finału w postaci wyroku sądowego. I nagle autor czyni w tej książce coś, co rozbudza ciekawość, przyciąga na nowo uwagę i trzyma ją przy kolejnych stronach aż do samego końca - otóż chłopak zwalnia obrońcę, broni się sam, a werdykt w sprawie autor pozostawia... nam, czytelnikom... oooo, to już wygląda naprawdę ciekawie.

Powyższy zabieg fabularny... dosyć niespotykane, prawda? A przez to ciekawe ;) , i tchnące taką fajną świeżością jeśli chodzi i o sam pomysł i o całość gatunku jakim jest kryminał i sensacja - może będzie to jakiś nowy trend gatunkowy? Nie obraziłbym się, bo to wygląda naprawdę dobrze. Samemu wykonaniu można co prawda kilka rzeczy zarzucić - na przykład niedociągnięcia narracyjne - no ale całość jest na tyle ok, żeby wystawić książce tylko i wyłącznie pozytywną laurkę.

Nowości fabularne nowościami, ale prawdziwą siłą tej pozycji jest coś innego - sama treść! :) Konwencja procesu jest ciekawa, lecz dużo ciekawszy jest intrygujący efekt osiągnięty przez autora - do samego końca nie wiemy, czy trzymać stronę oskarżonego i dać mu wiarę, czy pozwolić mu wypowiedzieć się do końca, czy też ufać zebranemu materiałowi i osądzić chłopaka na długo przed wygłoszeniem przez wszystkich zainteresowanych mów końcowych... Interesujący rozdżwięk ;) Osobiście polecam poczekać z wydaniem osądu do samego końca ;)

Książka nad wyraz ciekawa, świeża. Kto wie? - być może pozycja, która zapoczątkuje pewien nowy trend w literaturze sensacyjnej i kryminalnej. Pożyjemy - zobaczymy ;)

Polecam.

O morderstwo zostaje oskarżony młody chłopak. Tuż przed zakończeniem procesu decydującego o jego losie, postanawia zwolnić swojego obrońcę i samemu wygłosić mowę końcową. Przemówienie, które miałoby nawiązywać do każdego przedstawionego przez prokuraturę dowodu. Pragnie wyznać wszystko, bez pomijania żadnych szczegółów, jak uprzednio radził mu adwokat.

Szczerze mówiąc nie tego się spodziewałam. Opis niesamowicie mnie zaciekawił i nie mogłam się doczekać aż wezmę się za lekturę. Jak do tej pory czytałam jedynie jedną książkę, której fabuła opierałaby się na zeznaniach głównego bohatera i praktycznie niczym więcej. Poprzednia nawet mi się podobała, ale nie do końca spełniła moje oczekiwania, więc tym bardziej liczyłam na tę. Niestety, przeliczyłam się. Autor operuje lekkim i przystępnym piórem, ale nie potrafi zaciekawić czytelnika. Bardzo ciężko było mi się wciągnąć w lekturę, a jak już, to trwało to tylko przez chwilę. Wiele razy miałam ochotę porzucić tę książkę, ale jakoś udało mi się dotrwać do końca. W treści przewinęło się kilka interesujących intrygujących, jednak ich przedstawienie nie wypadło już tak absorbująco. Fajnie było się zabawić w członka rady przysięgłych, ale myślałam, że towarzyszyć temu będzie większe napięcie. Myślę, że moja ocena na jej temat wypadałaby o wiele lepiej, gdybym się nie nastawiła na nie wiadomo co. Reasumując nie jest to jedna z tych elektryzujących lektur, ale idealnie nadaje się na leniwy wieczór.