Ebook Nauki Jezusa mobi,epub

Każda obietnica w Słowie Bożym dostarcza nam tematu do modlitwy, przedstawiając jako nasze zabezpieczenie słowo zapewnienia ze strony Jahwe. Niezależnie od tego, jakiego błogosławieństwa duchowego potrzebujemy, naszym przywilejem jest domagać się go przez Jezusa. Z prostotą dziecka możemy powiedzieć Panu o tym, czego dokładnie potrzebujemy. Możemy powiedzieć o naszych doczesnych potrzebach, prosząc Go o chleb i ubranie, jak również o chleb życia i szatę sprawiedliwości Chrystusa. Wasz niebiański Ojciec wie, że potrzebujecie tego wszystkiego i zachęca, aby Go o to prosić. To przez imię Jezusa osiągalna jest każda z tych łask. Bóg uhonoruje to imię i zaspokoi wasze potrzeby z bogactwa swojej szczodrości. Nie zapominaj jednak, że przychodząc do Boga jako ojca, uznajesz swoją relację z Nim jako dziecko. Nie tylko ufasz Jego dobroci, ale we wszystkich rzeczach poddajesz się Jego woli, wiedząc, że Jego miłość jest niezmienna. Oddajesz samego siebie, aby czynić Jego dzieło. Tym, których Jezus prosił, aby najpierw szukali królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości, złożył obietnicę: ,,proście, a otrzymacie" (J 16,24). Do dyspozycji dzieci Bożych zgromadzone są dary Tego, który ma wszelką moc na niebie i ziemi. Dary tak cenne, że otrzymujemy je poprzez kosztowną ofiarę krwi Odkupiciela: wszyscy ci, którzy przychodzą do Boga jak małe dzieci, otrzymają i będą mogli cieszyć się z darów, które zaspokoją najgłębsze pragnienie serca, darów trwałych jak wieczność. Przyjmijcie Boże obietnice jak swoje, błagajcie Go, aby dopełnił danego przez siebie słowa, a otrzymacie pełnię radości. ,,Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest [istota] Prawa i Proroków" (Mt 7,12). MB 134 W jednej zrozumiałej zasadzie, która obejmuje wszystkie relacje między ludźmi Jezus zaleca wzajemną miłość w oparciu o pewność miłości Boga do nas. Żydzi byli skoncentrowani na tym, co powinni otrzymać; dręczyła ich troska o to, jak zabezpieczyć sobie coś, co ich zdaniem należało się im z tytułu władzy, pozycji i służby. Jednak Chrystus uczy nas, że nie powinniśmy troszczyć się o to, jak wiele mamy otrzymać, ale - jak wiele moglibyśmy dać. Standard naszego zobowiązania wobec innych wyznaczony jest poprzez to, co my uważamy za ich zobowiązanie wobec nas. W swoim związku z innymi postawcie się na ich miejscu. Wejdźcie w ich uczucia, trudności, rozczarowania, ich radości i ich smutki. Zidentyfikujcie się z nimi i wówczas postępujcie wobec nich tak, jakbyście życzyli sobie, aby oni postąpili z wami. Na tym polega prawdziwa zasada uczciwości. Jest to inny sposób wyrażenia tego prawa. ,,Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego" (Mt 22,39). To jest sedno nauki proroków. To jest zasada nieba, która zostanie rozwinięta we wszystkich, którzy są przygotowywani do świętego grona jego mieszkańców. MB 135 Złotą regułę stanowi zasada prawdziwej uprzejmości, a jej najwierniejsza ilustracja widoczna jest w życiu i charakterze Jezusa. Jakaż łagodność i piękno promieniowały z codziennego życia Zbawiciela! Jaka słodycz płynęła z samej Jego obecności! Ten sam duch będzie się objawiał w Jego dzieciach. Tych, z którymi mieszka Chrystus, będzie otaczała boska atmosfera. Ich białe szaty czystości pachnieć będą wonią z ogrodu Pana. Ich twarze będą odbijać Jego światło, rozjaśniając ścieżkę dla potykających się i utrudzonych stóp. Żaden człowiek, który posiada prawdziwy ideał tego, co składa się na doskonały charakter, nie przestanie objawiać współczucia i czułości Chrystusa. Wpływ łaski ma zmiękczyć serce, uszlachetnić i oczyścić uczucia, pokazując zrodzoną w niebie delikatność i wyczucie tego, co właściwe. Istnieje jednak jeszcze głębsze znaczenie tej złotej zasady. Każdy, kto został uczyniony depozytariuszem różnorodnej Bożej łaski, jest wezwany, aby udzielać tkwiącym w niewiedzy i ciemności duszom tego, co chciałby, aby one udzielały jemu, gdyby znalazł się na ich miejscu. Apostoł Paweł powiedział: ,,Jestem przecież dłużnikiem tak Greków, jak i barbarzyńców, tak uczonych, jak i niewykształconych" (Rz 1,14). Poprzez to, że poznaliście miłość Bożą i zaczerpnęliście z bogatych darów Jego łaski przeznaczonych dla najbardziej pogrążonej w mroku i najbardziej zdegradowanej na tym świecie duszy, sprawia, że macie wobec niej dług, który możecie spłacić, dostarczając jej te dary. MB 136 Tak też jest z darami i błogosławieństwami w tym życiu: jeżeli posiadacie cokolwiek więcej niż wasi bliźni, sprawia to, że stajecie się dłużnikami wobec tych, którzy mają mniej. Jeśli mamy bogactwo czy nawet komfort życia, jesteśmy uroczyście zobowiązani opiekować się chorym w cierpieniu, wdową, sierotą bez ojca, dokładnie tak, jakbyśmy sami pr