Martwy sad

?Widziałem jak diabeł chodził tam na palcach?. To zdanie pojawia się wielokrotnie w tej książce, jest bardzo istotne dla fabuły i to ono na początku chciało mnie zdemotywować do lektury... Jak dobrze że jednak się nie poddałam, bo ta historia to petarda! Nigdy bym sobie nie wybaczyła, że ją straciłam przez jedno źle zinterpretowane zdanie.

Nie obawiajcie się, nie spotkacie tu żadnych diabłów, ani innych nadprzyrodzonych postaci. Otrzymacie za to genialną fabułę, sporą dawkę napięcia, oryginalną intrygę, a wszystko tak dobrze przemyślane i poukładane, że lepiej się chyba nie da. Autor stworzył wyrazistych bohaterów, a dzięki temu, że nieustannie wodził mnie za nos, trafił już na półkę z ulubionymi polskimi autorami, a Marcin Zakrzewski zyskał miano mojego nowego ulubionego bohatera kryminalnego ????

Komisarz Marcin Zakrzewski zostaje wezwany do brutalnego morderstwa. Podczas pościgu morderca szepcze mu do ucha znajome słowa. Marcin słyszał je wiele lat temu z ust swojego brata bliźniaka, który niedługo później zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Czy morderstwo może mieć coś wspólnego z Marcinem? Aby się tego dowiedzieć, komisarz wraca do niewyjaśnionej sprawy sprzed 30 lat i przy okazji stara się rozwiązać zagadkę zaginięcia brata.

To jest idealny przykład książki, jakie uwielbiam i jakie chciałabym czytać jak najczęściej. Mimo moich początkowych wątpliwości, weszła jak w przysłowiowe masełko ???? Akcja toczy się we Wrocławiu, w dodatku w ?moich rejonach?, tym bardziej lektura była wyborna.