Ebook Mahabharata mobi,epub

ny (193 -- 202). Księga VIII. czyli księga Karny -- rapsod 1, stanc 96. Rapsod 79. Boje Karny (1 -- 96). Księga IX. czyli księga Śalyi -- rapsodów 3, stanc 65. Rapsod 80. Boje Śalyi (1 -- 28). 81. Ukrycie w jeziorze (29). 82. Śmierć Duryodhany (30 -- 65). Księga X. czyli księga Uśpienia -- rapsodów 2, stanc 18. Rapsod 83. Uśpienie (1 -- 9). 84. Ofiara Siwy czyli Isziki (10 -- 18). Księga XI. czyli księga Niewiast -- rapsodów 3, stanc 27. Rapsod 85. Dar wody (1 -- 15). 86. Płacz kobiet (16 -- 25). 87. Pogrzeb (26 -- 27). Księga XII. czyli księga Wykładów 2- rapsodów 3, stanc 365. Rapsod 88. Nauka o królewskości (1 -- 130). 89. O przeciwieństwach prawnych (131 -- 173). 90. Nauka o wyzwoleniu (174 -- 365). Księga XIII. czyli księga Nauczania -- rapsodów 2, stanc 168. Rapsod 91. Nauczanie (1 -- 166). 92. Wniebowstąpienie Bhiszmy (167 -- 168). Księga XIV. czyli księga Ofiary konia -- rapsodów 2, stanc 92. Rapsod 93. Ofiara konia (1 -- 15). 94. Anugita t. j. uzupełnienie Bhagavat-gity (16 -- 92). Księga XV. czyli księga Pobytu w pustelni -- rapsodów 3, stanc 39. Rapsod 95. Pobyt w pustelni (1 -- 28). 96. Widzenie synów (29 -- 35). 97. Przybycie Narady (37 -- 39). Księga XVI. czyli księga Mausali -- rapsod 1, stanc 8. Rapsod 98. Śmierć Krszny (1 -- 8). Księga XVII. czyli księga Wielkiej podróży -- rapsod 1, stanc 3. Rapsod 99. Wielka podróż (1 -- 3). Księga XVIII. czyli Wniebowstąpienie -- rapsod 1, stanc 5. Rapsod 100. Apoteoza (1 -- 5). Po wysłuchaniu spisu ksiąg radża Saunaka zapytał gęślarza, świadomego Maha-Bharata, dla jakiej przyczyny Dżanamedżaya odprawiał ofiarę wężową. 3 III. Pauszya. Dżanamedżaya odprawiał niegdyś uroczystość ofiarną na dolinie Kurukszetry. Tu bracia jego, w czasie igrzysk łowieckich, obili młodego chłopca, który, jak się okazało, był synem suki boskiej Saramy. Gdy chłopiec ze łzami w oczach matce się skarżył na krzywdę doznaną od braci królewskich, suka boska rzuciła klątwę na króla Dżanamedżayę, że go choroba ciężka ma spotkać. By się od tej klątwy uchronić, Dżanamedżaya wybrał sobie kapłana imieniem Somaśrava, który istotnie za pomocą modłów, zaklęć i ofiar, siłę klątwy Saramy usunął i gniew jej przebłagał. Po czym król szczęśliwie odprawił ofiarę na dolinie Kurukszetry -- i wyruszył na wojnę przeciw ziemi Takszasila, którą zwycięsko pokonał i w otoczeniu swej armii, oraz licznych jeńców i łupów, wrócił do swej stolicy, pięknego grodu Hastinapury. Po drodze, w czasie popasu, zbliżył się do króla Dżanamedżai, bramin, Utanka imieniem, i zapytał go, dlaczego zaniedbuje należnej zemsty nad królem wężów, Takszaką, który był przyczyną śmierci jego ojca? Dżanamedżaya powinien odprawić wielką uroczystość ofiarną o najpotężniejszych zaklęciach, aby ród wężowy wytępić do szczętu -- i w ten sposób nie tylko pomścić śmierć, ale też zakończyć wojnę odwieczną pomiędzy rodem ludzkim a wężowym. Wzruszony Dżanamedżaya zapytał bramina: w jaki sposób ojciec mój Parikszit utracił życie? Sauti zatym chce opowiadać, jak króla Dżanamedżayę objaśnił Utanka, ale król Saunaka pragnąłby przede wszystkiem wiedzieć, kto jest Utanka, i dlaczego taką nienawiścią pała przeciw rodowi wężowemu. Utanka -- jako młody uczeń kapłaństwa, mieszkał u swego mistrza bramina, imieniem Veda. Kiedy zaś mistrz mu objawił, że już nauka jego jest skończona, Utanka dzięki mu złożył, lecz przed pożegnaniem Vedy, chciał jakiś dar ofiarować braminowi. Veda nie żądał nic dla siebie, ale do żony swej go odesłał. Żona Vedy powiedziała Utance, że za dni cztery ma się odbyć wielkie zebranie braminów, na którym ich żony niewątpliwie zjawią się bardzo przystrojone. Ona -- żona Vedy -- chce zaćmić wszystkie. Żona króla Pauszyi posiada cudowne kolczyki. "Idź i przynieś mi te kolczyki, zanim minie dzień czwarty". -- Utanka wyrusza w niebezpieczną drogę; widziadła rozmaite zatrzymują go i przerażają, mimo to, idzie wciąż naprzód, aż stanął w pałacu królewskim. Król Pauszya, gdy się dowiedział, że małżonka wielkiego bramina żąda kolczyków jego żony, z pobożnością mu je oddał. Wówczas Utanka wyruszył w drogę powrotną: na gościńcu napotkał żebraka, pod którego postacią ukrywał się król wężów Takszaka. Ten mądrą i pochlebną rozmową wnęcił się w serce Utanki, a że był czas kąpieli, obaj ruszyli do rzeki -- i pierwszy rozebrał się Utanka. Wówczas wąż Takszaka, porwał kolczyki królowej Pauszyi, pomieszczone w odzieży bramina i we własnej już postaci uszedł z niemi -- naprzód wpełznął do jaskini w okolicy, a tamtędy do podziemnego królestwa wężów. Ale Utanka go poznał i wezwał pomocy Indry. Bóg rozdarł ziemię za pomocą błyskawicy i Utanka wszedł do krainy wężowej. Tu stanąwszy przed Ta