Ludzie na drzewach

Czasami bierze się książkę z półki bibliotecznej, nie do końca wczytawszy w jej opis. Tak było i tym razem. Spodziewałam się biografii, reportażu i długo nie mogłam uwierzyć, że to powieść niemalże z dziedziny fantastyki. Postać głównego bohatera, doktora Abrahama Nortona Periny jest wzorowana na Danielu Carletonie Gajdusku amerykańskim pediatrze i podróżniku (a także pedofilu), laureacie nagrody Nobla, który jako pierwszy odkrył, że priony są powodem występowania choroby kuru wśród ludu Fore na Papui Nowej Gwinei. I to chyba jest jedyne odniesienie do realizmu. Poza tym mamy legendy, wierzenia, żółwie, które zapewniają długowieczność powodując jednocześnie nieodwracalne zmiany w mózgu konsumenta. Mamy obrzędy, język, długie pobyty w dżungli. I gdyby nie moja antypatia do głównego bohatera to słuchałoby mi się zdecydowanie łatwiej. Nie mogłam uwierzyć w jego zapewnienia o miłości do dzieci, jego altruizm. Jeśli zaś chodzi o wersję audio to nagrana jest świetnie, a podział na głosy sprawia, że powieść nabiera wyrazu.