Ebook Listy ze strefy zerowej mobi,epub

wi­sior­kiem przy­cze­pio­nym do zim­nej ma­szy­ny. Ich spo­sób sta­wia­nia opo­ru po­le­gał na po­wta­rza­niu ge­stów ze świa­ta, któ­ry prze­mi­nął, ze świa­ta, gdzie czło­wiek był pa­nem bi­tew­nych pól, gdzie od­wa­ga in­dy­wi­du­al­na zna­czy­ła wię­cej, niż broń, gdzie w cza­sie wal­ki li­czy­ły się bo­ha­ter­skie czy­ny, a szar­ża ka­wa­le­rii uzbro­jo­nej w bia­łą broń po­tra­fi­ła roz­strzy­gnąć o lo­sach bi­twy. Bo tak wła­śnie roz­gry­wa­no bi­twy przez wszyst­kie cza­sy. I tak mia­ły być tak­że roz­gry­wa­ne w przy­szło­ści. I żad­ne nie­zro­zu­mia­łe no­win­ki tech­nicz­ne ze sta­li nie po­win­ny tego zmie­niać. Ba­sta! Dla­te­go też nowy wy­na­la­zek, ja­kim było bez­odrzu­to­we dzia­ło, mógł być od­rzu­co­ny pod pre­tek­stem, że jest ,,skraj­nie brzyd­kie w po­rów­na­niu z ist­nie­ją­cy­mi, szla­chet­ny­mi kształ­ta­mi dział". To dla­te­go przez tak dłu­gi okres od­su­wa­no na dal­szy plan ka­ra­bin ma­szy­no­wy, trak­to­wa­ny jako za­baw­ka, choć być może da­ło­by się go wy­ko­rzy­stać po to na przy­kład, aby sko­sić peł­za­ją­cych der­wi­szów, a któ­ry za­sad­ni­czo był zu­peł­nie nie­przy­dat­ny na eu­ro­pej­skich po­lach bi­tew­nych2. Już ka­ra­bin ma­szy­no­wy był tym wy­na­laz­kiem, któ­ry zwia­sto­wał na­dej­ście no­wych cza­sów. Ma­szy­na pa­ro­wa po­dwo­iła kie­dyś wy­daj­ność ro­bot­ni­ków, ale jed­no­cze­śnie zmie­ni­ła ich w bez­rad­nych pro­le­ta­riu­szy. W taki sam spo­sób ka­ra­bin ma­szy­no­wy za­mie­nił woj­nę z rze­mio­sła w prze­mysł, bo oto te­raz wy­star­czył je­den żoł­nierz, któ­ry miał tak nisz­czy­ciel­ską moc, jak wcze­śniej set­ka żoł­nie­rzy. Od­by­ło się to jed­nak kosz­tem po­mniej­sze­nia zna­cze­nia jed­nost­ki. To wła­śnie chy­ba tego wie­lu woj­sko­wych ani nie chcia­ło, albo nie po­tra­fi­ło do­strzec, kie­dy tak so­bie sie­dzie­li spo­wi­ci dy­mem cy­gar pod oleo­dru­ka­mi przed­sta­wia­ją­cy­mi lan­sje­rów wal­czą­cych pod Ma­ren­go. Ist­nie­je prze­kaz po­cho­dzą­cy z okre­su, kie­dy jesz­cze przed wy­bu­chem woj­ny ar­mia bry­tyj­ska ćwi­czy­ła ja­kiś ma­newr; na­gle po­ja­wił się pe­wien mło­dy ofi­cer, któ­ry za­py­tał, co ma zro­bić z po­wie­rzo­nym mu ka­ra­bi­nem ma­szy­no­wym, na co jego prze­ło­żo­ny par­sk­nął tyl­ko: ,,Weź tę prze­klę­tą ma­chi­nę na któ­rąś flan­kę i ukryj ją tam gdzieś do­brze". A może wszy­scy byli ofia­ra­mi, choć każ­dy z nich na swój spo­sób? W póź­niej­szym okre­sie oka­że się, że wy­buch woj­ny w 1914 r. ozna­cza, że po­przed­ni, XIX wiek, do­tarł do swe­go kre­su i że roz­po­czął się wiek XX. To, co ist­nia­ło do tej pory, za­po­cząt­ko­wa­ne zo­sta­ło w 1789 r. za spra­wą Re­wo­lu­cji Fran­cu­skiej i moż­na to śmia­ło na­zwać stu­le­ciem re­wo­lu­cji. To, co nowe, za­po­cząt­ko­wa­ne zo­sta­ło za spra­wą nisz­czy­ciel­skiej woj­ny, mia­ło to być tak­że stu­le­cie ka­ta­strof. Pierw­sza woj­na świa­to­wa jest pra­ka­ta­stro­fą stu­le­cia. Za­po­cząt­ko­wa­ła ona cały łań­cuch zda­rzeń, któ­re krę­ty­mi dro­ga­mi pro­wa­dzi­ły od jed­ne­go nie­szczę­ścia do dru­gie­go, aż w koń­cu pod ko­niec stu­le­cia - 75 lat póź­niej - ta nie­rów­na la­wi­na w koń­cu się za­trzy­ma­ła, dzię­ki cze­mu mo­gło się za­cząć nowe stu­le­cie. I Woj­na mia­ła w so­bie coś z kodu ge­ne­tycz­ne­go, któ­ry miał dać po­czą­tek nad­cho­dzą­cym ka­ta­stro­fom. Już wte­dy dało się za­ob­ser­wo­wać pew­ne wzo­ry, fi­gu­ry my­ślo­we i fo­bie, więk­szość z nich zo­sta­ła do­pie­ro za­sy­gna­li­zo­wa­na i po­zo­sta­wa­ła nadal w sta­nie nie­roz­wi­nię­tym, go­to­wa jed­nak do ko­lej­nych mu­ta­cji, z któ­rych mia­ło się wy­ło­nić coś no­we­go, gro­te­sko­we­go. Jed­no z naj­waż­niej­szych zja­wisk po­le­ga­ło na tym, że ludz­kość raz za ra­zem, w spo­sób nie­przy­go­to­wa­ny sta­wia­na była przed ko­lej­nym sko­kiem, raz za ra­zem zmu­sza­na była do uświa­do­mie­nia so­bie, że to, co było praw­do­po­dob­ne, za­stą­pio­ne zo­sta­ło tym, co nie­ocze­ki­wa­ne. Co­raz czę­ściej lu­dzie uświa­da­mia­li też so­bie, że to nie oni za­wie­dli ma­rze­nia, tyl­ko ma­rze­nia za­wio­dły ich. Pierw­szy­mi, któ­rym hi­sto­ria spła­ta­ła tego okrut­ne­go fi­gla, byli owi uśmiech­nię­ci, peł­ni na­dziei, mło­dzi męż­czyź­ni, któ­rzy w sierp­niu 1914 roku ma­sze­ro­wa­li w go­r