Kuźnia

twojemu Bogu? OLŚNIENIE 1 Jesteśmy dziećmi Bożymi. Nosicielami jedynego płomienia zdolnego w stanie oświecić ziemskie drogi dusz; jedynego blasku, w którym nie będzie nigdy miejsca dla ciemności, mroku ani cienia. - Pan posługuje się nami jak pochodniami, by światło to świecił Od nas zależy, by wielu ludzi nie pozostawało w ciemnościach, lecz kroczyło drogami, które prowadzą do życia wiecznego. 2 - Bóg jest moim Ojcem! - Jeśli będziesz to głęboko rozważać, nigdy nie porzucisz tej pocieszającej myśli. - Jezus jest moim najdroższym Przyjacielem (jeszcze jedno odkrycie!), kocha mnie całym boskim szaleństwem swojego Serca. - Duch Święty jest moim Pocieszycielem, prowadzi mnie przez całą moją drogę. Rozważ to głęboko. - Ty należysz do a Bóg należy do ciebie. 3 Ojcze mój - zwracaj się do Niego właśnie tak, z ufnością! - któryś jest w niebie, wejrzyj na mnie z litościwą miłością i spraw, bym Ci się odwzajemnił. - Roztop i rozpal moje twarde serce, spal i oczyść moje nieumartwione ciało, napełnij mój rozum nadprzyrodzonym światłem, spraw, by mój język głosił miłość i chwałę Chrystusa. 4 Chrystus, który zawisł na Krzyżu z szeroko otwartymi ramionami w geście Wiekuistego Kapłana, chce liczyć na nas - którzy jesteśmy niczym! - by zanieść wszystkim ludziom owoce swojego odkupienia. 5 Jakże dobrze nam jest, Panie, w Twojej zranionej dłoni! Ściśnij nas mocno, zgnieć, abyśmy się pozbyli całej ziemskiej nędzy, abyśmy się oczyścili, rozpalili, abyśmy się poczuli przesiąknięci Twoją Krwią! - A potem rzuć nas - spragnionych żniw - daleko, daleko, na zasiew z każdym dniem płodniejszy, z miłości do Ciebie. 6 Nie bój się, nie lękaj i nie dziw, ani też nie kieruj się fałszywą roztropnością. Wezwanie do pełnienia woli Bożej - a także powołanie - przychodzi nagle, jak w przypadku apostołów: spotkać Chrystusa i pójść za Jego - Żaden z nich nie miał wątpliwości: spotkali Chrystusa i od razu poszli za Nim. 7 Nadszedł dla nas dzień zbawienia, wieczności. Raz jeszcze dają się słyszeć nawoływania Boskiego Pasterza, te serdeczne słowa: vocavi te nomine tuo - wezwałem cię po imieniu. Tak jak nasza matka, On zaprasza nas po imieniu. Co więcej: używa jego poufałej, zdrobniałej formy. Właśnie tam, w głębi duszy, woła i trzeba Mu odpowiedzieć: ecce ego, quia vocasti me - oto jestem, przecież mnie wołałeś; jestem zdecydowany, by tym razem czas nie upłynął niczym woda po rzecznych kamieniach, nie pozostawiając śladu. 8 Żyj przy Chrystusie! Musisz być kolejną postacią z Ewangelii, obcując z Piotrem, Janem, bo Chrystus żyje również teraz: Iesus Christus, heri et hodie, ipse et in saecula!6 - Jezus Chrystus żyje! Dziś tak samo jak wczoraj: jest ten sam, na wieki wieków! 9 Panie, niech Twoje dzieci będą jak rozżarzone węgle, bez płomieni widocznych z daleka. Jak żar, który roznieci pierwszy płomyk ognia w każdym napotkanym sercu. - Ty sprawisz, że ta iskra zamieni się w pożar: Twoi Aniołowie - wiem o tym, widziałem to - doskonale potrafią rozdmuchiwać okryte popiołem okruchy żaru w A serce oczyszczone z popiołu może tylko należeć do Ciebie. 10 Zastanów się nad tym, co mówi Duch Święty, a napełnisz się podziwem i wdzięcznością: elegit nos ante mundi constitutionem! - wybrał nas przed założeniem świata, ut essemus sancti in conspectu eius - abyśmy byli święci przed Jego obliczem. - Niełatwo jest być świętym, ale też nietrudno. Być świętym to być dobrym chrześcijaninem - być podobnym do Chrystusa. Im kto bardziej się upodobni do Chrystusa, tym bardziej jest chrześcijaninem, tym bardziej jest Chrystusowy, tym bardziej jest święty. - A jakie mamy środki? - Te same co pierwsi wierni, którzy widzieli Jezusa bądź poznali Go dzięki przekazom apostołów i ewangelistów. 11 Jakże wielki masz dług wobec swojego Ojca - Boga! - On dał ci istnienie, rozum, wolę... dał ci łaskę: Ducha Świętego; Jezusa w Hostii; synostwo Boże; Najświętszą Maryję Pannę, Matkę Boga i naszą Matkę; dał ci możliwość uczestniczenia we Mszy Świętej i udziela ci odpuszczenia grzechów - tyle razy ci przebacza! - dał ci niezliczone dary, niektóre z nich - Powiedz mi, synu, jak na to odpowiedziałeś. Jak odpowiadasz? 12 Nie wiem, czy zdarza ci się coś takiego, lecz muszę ci się zwierzyć, że doznałem głębokiego wzruszenia, przeczytawszy słowa proroka Izajasza: ego vocavi te nomine tuo, meus es tu!7 - wezwałem cię, przyprowadziłem cię do Kościoła, jesteś mój! Żeby sam Bóg mówił mi, że należę do Niego! Można oszaleć z miłości! 13 Popatrz, jest tylu mężczyzn i tyle kobiet na świecie, a żadnego z nich Nauczyciel nie przestaje wzywać. Wzywa ich do życia chrześcijańskiego, do życia w świętości, do życia w wybraństwie, do życia wiecznego. 14 Chrystus cierpiał z tw