Ebook Kuba Wojewódzki. Nieautoryzowana autobiografia mobi,epub

tarzyną, tak jakbyśmy chcieli zgubić te wszystkie lata, kiedy to z Kasi zamieniła się właśnie w Katarzynę. Z rockowej małolaty w pełnokrwistą wokalistkę o głosie przypominającym czasem tęgie, czarne diwy plujące mielonym szkłem. Jakbyśmy chcieli oszukać czas. Zabrać mu formę przeszłą, akceptować tylko teraźniejszą, a z lękiem podchodzić do przyszłej. Nie ukrywajmy tego, co będzie częstym motywem tej książki: żyjemy w dziwnym kraju w dziwnych czasach. W kraju, w którym w każdej chwili jesteś za stary. Dla wszystkich. Na wszystko. Kiedyś, jak byłeś za młody, to byłeś za głupi. Dziś jesteś za głupi, bo się zestarzałeś. Taka wymiana z Dorotą Wellman swego czasu: - Starzejesz się? - pyta okrutnie Dorota. - Starzeję się - odpowiadam szczerze i z bólem. - Z godnością? - Nie. - Ale cierpisz z tego powodu? - A co to jest ,,godne starzenie"? - No normalnie. Starzejesz się, to jest naturalny Nie naciągasz sobie, nie prostujesz czoła, nie przesuwasz włosów i nie robisz z siebie młodzieniaszka, który A nie, ty tak robisz akurat, bo masz coraz młodsze narzeczone. - Ale nie, to w ogóle nie odmładza, one chcą seksu codziennie. To raczej mnie zabija. Ale chyba wolę taki wariant. Takie zabójstwo miłym łukiem omija starość. W walce o stałą młodość nie wchodzimy w dojrzałość, tylko w karykaturalność. Bo ciągle nam się wydaje, że twarz naciągnięta na czaszkę, trzeszcząca jak pasek rozrządu będzie gwarantem nieprzemijania ducha. Pod tymi karykaturalnymi obrazami fikcyjnej młodości czają się ogłupiałe przemijaniem panie. Panowie niestety coraz częściej też. Jeśli motorem twoich działań jest radość z działania, to starość przychodzi później albo w ogóle idzie do sąsiada. Chociaż z tymi motorami bywa różnie. Najdowcipniejszy krajowy kabareciarz Robert Górski razu jednego został przeze mnie zapytany: ,,Czy jest prawdziwe zdanie: <>?". Spec od Ucha Prezesa bez zastanowienia wypalił: ,,Oczywiście, to jest motor wszystkich naszych działań. I chyba nie tylko naszych". Pierwszy raz o tym, że jestem za stary, usłyszałem od producentów programu Halo!Gramy w Polsacie. A byłem przed trzydziestką. Następnie swoją brawurową starością opanowałem ten show na kilka lat. Potem ten sam wyrok padł z ust dyrektora telewizyjnej Jedynki, ale o nim krążyły pogłoski, że interesuje go tylko kadra Roweru Błażeja. A ja miałem koło trzydziestki i dupę zorientowaną całkowicie na inne zadania. Dziś słyszę to codziennie. Za stary na telewizję, na takie ciuchy, na taką dziewczynę, na taki wygląd, na takie zachowanie, taki samochód, styl. Za stary na wszystko. Za wszystko. Za stary nawet na to, żeby być stary, bo powinien być już nieżywy. Janusz Gajos wypowiedział się tymi słowy w podobnej kwestii: - To jest pewien rodzaj stopniowania popularności. Kiedyś podchodziły do mnie piękne młode dziewczyny, ja wtedy bardzo chętnie się podpisywałem. Potem zaczęły podchodzić dziewczyny, które mówiły: ,,Moja mamusia bardzo pana ceni". A teraz podchodzą i mówią: ,,Babcia pana uwielbia, gdyby pan mógł...". - Ty, Janusz, na ostatnim nagraniu Idola podeszła do mnie pani i powiedziała: ,,Moja babcia pana uwielbia". - No widzisz, już się zaczyna! - To już?! - Ale to niepostrzeżenie. Nawet tego nie zauważysz, bo to idzie tak niby żartem, niby mimochodem, aż przyjdzie. - Nie! - Nie? - Ja się nie zgodzę na starość! - Ja też nie! - No to żółwik! Dla wielu metrykalnych krytyków w swej seksualności jestem skrzyżowaniem misia koali z kangurem. Zasypiam w trakcie skoku na partnerkę. Młodzież mnie nie chce, bo w sposób straszny przypominam im, że w wielu przypadkach są starsi ode mnie. Bo ton tej szowinistycznej dyskusji nadają właśnie oni, bezkompromisowe dzieci internetu. Matki i ojcowie chrzestni współczesnego hejtu, nienawidzący każdego, kto się urodził przed nimi. Bo przypominamy im, że też muszą ruszyć dupę, aby zaznaczyć swoje miejsce na ziemi. Oni codziennie chętnie zadadzą ci to brutalne pytanie: ,,Czy jesteś gotów na nagłe zmiany w swoim życiu? Nie? To dobrze, bo już jesteś za stary! Idź sobie i umrzyj". A jak jeszcze, nie daj Boże, jesteś starszy od ich starych, a zachowujesz się tak, jak ich starzy nigdy by się nie zachowali, to już jest, bracie, mogiła. W ciągu ostatnich dziesięciu lat chyba tylko raz usłyszałem, że jestem za młody - od Małgosi Leitner, przezmysłowej menedżerki Joanny Krupy, kiedyś modelki, dziś właścicielki agencji modelek, z którą chciałem umówić się na randkę. Uwielbiam ją za to wyznanie do dziś. Cenię sobie bardzo to, co napisał Andrzej Stasiuk w Podróży: ,,Każdy żyje w wieczności i mierzy ją swoją miarką". A więc fuck off. Od kilku lat odnoszę wra�