Ebook Klient nasz czyli koszmar pracownika działu reklamacji mobi,epub

ight emitting diode. Po pierwsze to błąd, a po drugie pleonazm. Wstyd!!! (patrz załącznik). W załączniku o nazwie ,,gamonie" Pan Zdzisław przesłał nam życzliwie wyszukane w internecie zdjęcie potwierdzające jego wywód. Dzięki niemu poznałem nowe słowo - pleonazm. Wcześniej określenie tego typu błędu znane mi było pod nazwą tautologii lub błędu tautologicznego. Tak czy inaczej, sprawa rozchodzi się o to słynne ,,masło maślane", które każdy z nas zna ze szkoły podstawowej. Z jednej strony, jak by nie patrzeć, to jest błąd (tautologiczny). Z drugiej jednak strony słowo i nasz cały język to rzecz umowna; ktoś umówił się, że ten i ten przedmiot nazwiemy młotkiem, a tego i tego pana, który zachowuje się tak, a nie inaczej, idiotą. Równie dobrze moglibyśmy zamienić te dwa słowa, umówić się, że oznaczają coś kompletnie innego i też by każdy zrozumiał, o co chodzi. Zmierzam do tego, że pleonazm czy błąd tautologiczny nie jest błędem największego kalibru, jaki można sobie wyobrazić. Jest wręcz błędem, który codziennie popełnia wielu z nas. Oto przykłady: podatek VAT, artykuł AGD, płyta CD, akwen wodny, wirus HIV, pamięć RAM itp. Wielu z nas przyzwyczaiło się do tego, że przy wypłacaniu pieniędzy w bankomacie należy podać numer PIN, a nie PIN, bo być może ci mniej biegli z nas mogliby nie wiedzieć, co oznacza skrót PIN. Pan Zdzisław nie dość dokładnie zgłębił temat, ponieważ w cytowanej przez niego Wikipedii pod hasłem ,,pleonazm" znajdziemy również informację, że jego używanie jest akceptowane przez językoznawców, a jako przykład, do czego może prowadzić nieużywanie pleonazmów, najlepiej posłuży zdanie: Skopiowanie CD do RAM sygnalizowane jest migotaniem LED[2]. Szach-mat. Tak czy inaczej, panie Zdzisławie, dziękuję. Dzięki panu prześwietliłem dość ciekawy problem językowy i wzbogaciłem się o jedno słowo. Chapeau bas. Z pewnością część klientów swoją wiedzę czerpie z telewizji i gazet, donoszących o coraz to nowych procesach za oceanem, w których konsumenci otrzymują wysokie odszkodowania. Najlepsze przykłady to 250 tysięcy dolarów za poparzenie się kawą w barze lub pozew przeciwko producentom kampera, którzy w instrukcji obsługi nie umieścili informacji, że pojazd się nie prowadzi sam, dlatego kierująca nim klientka wstała od kierownicy i poszła zrobić sobie herbatę, przez co spowodowała wypadek drogowy. Taka wiedza i świadomość dotarła zza oceanu do nas i już zdążyłem odczuć jej pierwsze efekty, o czym szerzej opowiem w kolejnych odsłonach mojej opowieści. Tak, to się już u nas dzieje. Poważni ludzie, na wysokich stanowiskach, pokazujący się w gazetach, potrafią po dwóch latach reklamować patelnię za 39,99 zł, bo przywarła do niej jajecznica. Ewolucja się dokonała i jest już za późno. Nikt, niestety, nie ma na tę chorobę antidotum, a jedyne, co nam pozostało, to bronić się rękoma i nogami przed ostateczną przemianą w ober-konsumenta, którego olbrzymi apetyt zagłuszy jedynie skonsumowanie samego siebie. [1] Spisek żarówkowy, reż. Cosima Dannoritzer; premiera 2010 r. Article Z Media ; TVN CNBC. [2] , dostęp: r. Dzieci we mgle Całkowicie świadomie wybrałem raczej spokojniejszy początek moich przemyśleń, aby wasz oddech na razie się ustabilizował, tak abym mógł go później skraść i na samym końcu znów przywrócić w was czynności życiowe. Na wstępie opowiem o klientach, zwanych przeze mnie cichcem i potajemnie dziećmi we mgle. Tadeusz Boy-Żeleński w jednym ze swoich felietonów sam siebie określił mianem ,,pijanego dziecka we mgle", mając z pewnością na myśli bardziej dosłowny aspekt tego określenia. Ten dość popularny dzisiaj zwrot oznacza kogoś zagubionego, zdezorientowanego, naiwnego, niesamodzielnego lub osobę, którą łatwo zwieść tudzież oszukać. Dodanie tych wszystkich nacechowanych pejoratywnie przymiotników zaprowadzi nas prosto w kozi róg, gdzie, niestety, nie mamy wyjścia i musimy użyć słowa ,,głupi". Pójdę więc na kompromis, ,,głupiutki" brzmi bardziej sympatycznie. To wcale nie tak mała grupa klientów, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Mnóstwo ludzi żyjących pośród nas, tacy jak sąsiedzi, znajomi, partnerzy w interesach czy ludzie, których po prostu mijamy na chodniku lub stojąc w piekarni po bułki, nie potrafi sobie poradzić na przykład z dozownikiem taśmy klejącej bez instrukcji obsługi. Ludzie zagubieni i bezradni lub czasami po prostu leniwi i zmanierowani, jedyne co potrafią, to sięgnąć ręką po telefon lub leżącego nieopodal laptopa czy tablet i bez nawet krótkiego przemyślenia sprawy zadzwonić, napisać maila z prośbą, a raczej z oczekiwaniami i żądaniami dotyczącymi jakiejkolwiek pierdoły. Nierzadko z groźbą. Nieprzypadkowo używam takich słów, dziś konsument nie prosi - on oczekuje i żąda. W większo�