Ebook Jak przyciągać dobre rzeczy mobi,epub

iedział. Próbowałam się zorientować, kim jest - uwielbiałam to robić, odkąd byłam dzieckiem. Mimo uprzejmości jego spojrzenie było chłodne i nieprzystępne. Zaciekawił mnie. Dodałam: - Przejął pan praktykę ojca? - Nie. Zawsze bardziej mnie interesowały badania naukowe. - Jakiego rodzaju? - Zajmuję się badaniem terroryzmu. Zamknęłam notatki. Zapowiadała się bardzo interesująca rozmowa. Zestaw mięśni i dziwnych kosteczek mógł zaczekać do czasu przyjazdu do Madrytu. Mój rozmówca zdradził mi, że przeszedł na emeryturę po 30 latach pracy w CIA. Już od jakiegoś czasu mógł ,,swobodniej" mówić o swojej pracy. Podczas dalszej części lotu opowiadał mi o wojnie w Iraku, walkach o ropę naftową i gazociągi, o interesach krajów Zachodu i o napiętej sytuacji geopolitycznej w tym rejonie ś wszystko to pokazując na zaimprowizowanej mapie Środkowego Wschodu upstrzonej skierowanymi w różne strony strzałkami. Pasjonuję się historią i stosunkami międzynarodowymi. Muszę przyznać, że wciąż notowałam. W pewnej chwili podczas naszej rozmowy wspomniałam, że studiuję i chcę zostać psychiatrą. Przyjrzał mi się uważnie i przez kilka chwil milczał. Później zadawał mi bardzo osobliwe pytania na temat moich zainteresowań i stylu bycia. Nie jestem przyzwyczajona do tego, by tak dociekliwie pytano mnie o cokolwiek, szczególnie gdy dotyczy to mnie samej - zazwyczaj to ja zadaję pytania - jednak starałam się odpowiedzieć najszczerzej, jak tylko było to możliwe. Po pewnym czasie zasugerował mi skontaktowanie się z CIA i zatrudnienie jako psychiatra sądowy lub badacz, kiedy już uzyskam specjalizację. W tamtym momencie zaświeciły mi się oczy. Jego świat wydawał mi się pasjonujący. Uśmiechnęłam się i dodałam, że jestem trochę tchórzliwa, kiedy muszę iść w teren. Zostawił mi swój adres i się pożegnaliśmy. Utrzymywaliśmy kontakt przez kilka lat, wiele razy wymienialiśmy e-maile. Pewnie rozczaruję niektórych czytelników, przyznając się, że nigdy nie pracowałam w CIA. Życie skierowało mnie na inną drogę. Nadal jednak noszę w swoim portfelu wizytówkę mojego ,,znajomego analityka", która przypomina mi, że możliwości znajdują się na wyciągnięcie ręki, ale trzeba wyjść im naprzeciw, sięgnąć po nie. Wydaje mi się, że niewiele zdań wyrządziło więcej szkody niż wyrażenie: ,,Przydarzy się w najmniej oczekiwanym momencie". Nikt nie przyjdzie do naszego domu, by zaproponować nam udział w projekcie naszego życia. Trzeba wyjść mu na spotkanie. Jedną z rzeczy, które przynoszą największy niepokój, jest niewiedza, czym powinniśmy się zająć czy jak dokonać wyboru. Takie decyzje wydają się wyzwaniem, któremu nie jesteśmy w stanie sprostać. Żyjemy w świecie pełnym możliwości; nigdy nie mieliśmy w zasięgu ręki tyle, ile teraz, po co można by było sięgnąć z tak niewielkim wysiłkiem. Jest to moment największej ilości bodźców w historii; w dzisiejszych czasach każde siedmioletnie dziecko otrzymało więcej informacji i bodźców - muzyki, dźwięków, jedzenia, smaków, obrazów, filmó - niż jakakolwiek inna istota ludzka zamieszkująca wcześniej Ziemię. Taki nadmiar bodźców utrudnia podejmowanie decyzji. Współcześni młodzi ludzie - słynni milenialsi, do których również należę - są zdezorientowani, oszołomieni, nie wiedzą, jakie decyzje podjąć i w którą stronę pójść. Jeśli chodzi o drogę zawodową, istnieją różne miejsca, w których można studiować, a po zakończeniu nauki wybrać spośród niezliczonej ilości ścieżek rozwoju zawodowego, przez co podjęcie decyzji wydaje się niemożliwe. Nagle pojawia się ogromna ilość możliwości i nie wiadomo, w którą stronę skierować swoje życie. Współczesne społeczeństwo jest źródłem dezorientacji i trudności w zaangażowaniu się. Widuję coraz więcej młodych i nieświadomych, ,,zablokowanych" ludzi, którym podjęcie decyzji dotyczącej ich samych sprawia ogromny problem. Życie milenialsów przesiąknięte jest emocjami i uczuciami, które rodzą w nich potrzebę ciągłego nagradzania, by mogli iść dalej. Będziemy o tym mówić w dalszej części książki, aby lepiej zrozumieć, co się dzieje w głowach wielu młodych ludzi. Istnieje wyraźna przepaść między dwoma współżyjącymi pokoleniami: osobami urodzonymi przed latami 80. i tymi, którzy urodzili się po latach 90. Osoby, które przyszły na świat w latach 80. i 90. żyły w czasach ważnych przemian. Urodzonych przed latami 80. charakteryzuje udział w walce; wielu z nich zrodziło się z synów wojen, w rodzinach występujących przeciw sobie; i najważniejsze: świat cyfryzacji, Internetu i mediów społecznościowych dopadł ich po okresie dojrzewania. To kluczowy fakt. Ich kontakty z innymi ludźmi, sposób pracy i stawiania czoła życiu, jak również ich przekonania opierają się na innych ideac