Jak nie zgubić dziecka w sieci - Audiobook mp3

ak spędzamy wolny czas, robimy zakupy oraz co i jak jemy, oglądamy czy słuchamy. One także w dużej mierze odpowiadają za to, jaki świat widzimy i jakie treści do nas docierają. Donna Haraway, amerykańska biolożka i filozofka feministyczna, w 1984 roku opublikowała słynny Manifest cyborga, w którym stwierdza, że ludzie stali się tytułowymi cyborgami - fuzjami organizmu biologicznego i maszyny. To był czas, kiedy na ekranach kin rządziły filmy, takie jak Blade Runner czy Terminator, a słowa Haraway brzmiały jeszcze wtedy jak zacytowane z powieści science fiction. Dziś jednak chyba nikt nie ma już wątpliwości, że ludzie są cyborgami. Bez swojego smartfona, tabletu czy laptopa czujemy się jak bez ręki. A może nawet gorzej! Nie możemy wybrać optymalnej trasy z Google Maps, sprawdzić restauracji na TripAdvisorze lub ofert pracy na LinkedIn, zrobić zdjęcia lub nagrać filmu kamerą full HD, a następnie pochwalić się nim na swoim profilu w mediach społecznościowych, zadać pytania na nurtujący nas temat w grupie na Facebooku czy sprawdzić potrzebnych nam informacji w Wikipedii lub innych zasobach internetu. Dla wielu z nas pozostawienie przez przypadek smartfona w domu jest wydarzeniem brzemiennym w skutki, nie mówiąc już o trwałej jego utracie. Być może zdarzyło wam się słyszeć, gdy ktoś powiedział o zniszczonym lub zgubionym telefonie: ,,Było na nim całe moje życie". No właśnie, a skoro dorośli są już tak zaawansowanymi cyborgami, to co dopiero młodzi ludzie? To oczywiście nie znaczy, że nowe technologie są niewinne i potencjalnie nie mogą być szkodliwe. Eksperci przestrzegają nas od wielu lat, że to, jak widzimy dziś świat, w dużej mierze wynika z tego, jak rzeczywistość prezentowana jest w mediach społecznościowych i internetowych serwisach. Yuval Noah Harari, autor bestsellerowego Homo Deus, przestrzega w swoich książkach przed postępującą algorytmizacją naszego świata. Przewiduje też, że już niebawem przypominać on może rzeczywistość znaną z wydanej pod koniec 2020 roku gry komputerowej Cyberpunk 2077. Hakowanie ludzi, włamywanie się do ich umysłów, przejmowanie kontroli nad ich cyborgicznymi ciałami - z dużym prawdopodobieństwem czeka nas to za kilka, może kilkanaście lat. Choć już teraz w pewnym sensie wy i wasze dzieci jesteście ofiarami rozmaitych form hakowania. Może więc nie ma się co dziwić, że w gazetach, telewizji i - o ironio - w internecie nieustannie bombardowani jesteście ostrzeżeniami przed niebezpieczeństwami, jakie czyhają na młodych ludzi w sieci. Uzależnienie od mediów społecznościowych, gier komputerowych czy materiałów pornograficznych, sexting, popularność patostreamerów, cyberprzemoc - to tylko niektóre z problemów oddziałujących w ostatnim czasie na zbiorową wyobraźnię, a w szczególności na wyobraźnię rodziców. Słyszycie - i to nierzadko od specjalistów - że internet wywołuje epidemię samotności wśród młodych ludzi, że rozprasza ich uwagę, że odbiera im pewność siebie i prowadzi do depresji. Oglądacie filmy takie jak Dylemat społeczny na Netflixie i zaczynacie się bać tego, jak media społecznościowe manipulują waszymi dziećmi. Widzicie młodych ludzi z nosami w telefonach i martwicie się, że smartfony okradną ich z możliwości nawiązania głębokich relacji z innymi ludźmi w realnym świecie. Macie prawo czuć ten niepokój. Zrozumcie jednak, że widzicie tylko wierzchołek góry lodowej - smartfony, internet, media społecznościowe i gry komputerowe, nie dostrzegacie zaś problemów swoich dzieci, które sprawiają, że mają one potrzebę korzystania z tych mediów. W rezultacie najczęściej słyszycie, że dostęp do technologii trzeba ograniczać i ściśle kontrolować. Jednak jest lepsze rozwiązanie: edukowanie dzieci, zarówno w domu, jak i w szkole. Tym bardziej, że nowe technologie oferują dorosłym i dzieciom możliwości, o jakich nasi rodzice - nie mówiąc już o naszych dziadkach - mogli tylko marzyć. Jak pisze Jordan Shapiro w Nowym cyfrowym dzieciństwie: ,,Po południu [moi synowie] wracają do domu i pierwsze, za co łapią, to laptop. Darzą go takim samym, pełnym dumy uwielbieniem, co ja mój rower górski czy buty Nike Air-Jordan. Co w tym dziwnego? Komputer to drzwi do magicznego, pozbawionego ograniczeń, usieciowionego świata". Zresztą na pewno znacie to z autopsji: Fortnite, Minecraft, Counter-Strike czy League of Legends - wasze dzieci pewnie spędzają całe popołudnia, grając w te lub jeszcze inne gry. To normalne, że martwicie się o ich wzrok, zaburzenia depresyjne i neurologiczne, otyłość, o rozwój zdolności komunikacyjnych lub umiejętność krytycznego myślenia. W końcu jesteście rodzicami i po części na tym polega ta praca! Pamiętajcie jednak, że: o te same obawy spędzały sen z powiek waszym rodzicom, gdy przesiadywaliście długie godziny przed telewizorem lub