Ebook I nie wódź nas na pokuszenie. Opowiadanie erotyczne mobi,epub

Catrina Curant I nie wódź nas na pokuszenie - opowiadanie erotyczne Lust I nie wódź nas na pokuszenie - opowiadanie erotyczne W niniejszej publikacji zachowano oryginalną pisownię. Zdjęcie na okładce: Shutterstock Copyright (C) 2021 Catrina Curant i LUST Wszystkie prawa zastrzeżone ISBN: 9788728135488 1. Wydanie w formie e-booka Format: EPUB Ta książka jest chroniona prawem autorskim. Kopiowanie do celów innych niż do użytku własnego jest dozwolone wyłącznie za zgodą Wydawcy oraz autora. Weszła i westchnęła z zachwytu. Zdjęcia, które dostała, nie oddawały tego - nie oddawały uroku miejsca, klimatu, zapachu. Teraz nagle ogarnęło ją przerażenie - patrzyła na freski i zastanawiała się, czy jest godna. Czy może, czy powinna je odnawiać. Czuła to za każdym razem, jakby fakt, że ktoś je dotknie, był sam w sobie świętokradztwem. I chociaż miała talent, wykształcenie i praktykę, za każdym razem czuła to samo. Bała się, że nie jest godna. Tym razem kościół był mały, wiejski, ukryty wśród lasów, na skraju wiosek. Znajdował się w miejscu, gdzie zdawało się, że czas nie dociera, gdzie komórki z trudem łapały zasięg, gdzie hotele jeszcze nie powstały, a ona, aby móc tu pracować, dzwoniła do sołtysa, by pomógł zorganizować jej nocleg. Czuła się, jakby przeniosła się w czasie, gdy zamiast w hotelu zamieszkała u pani Stefanii na stancji. To wszystko przestało mieć teraz znaczenie. Dotknęła opuszkami palców ściany, farba zblakła, ale kunszt artysty pozostał. - Sceny z Biblii, z Apokalipsy. - Ksiądz stanął przy niej; nie zauważyła, kiedy wyszedł z zakrystii. - Tak jak przesłałem w dokumentach, na trzech ścianach jest Apokalipsa, na jednej mamy Ewę w raju, a nawie bocznej jest kuszenie panny na wydaniu albo młodej mężatki przez diabła. Tego jeszcze nie widziała, ale miała czas, dużo czasu, aby obejrzeć każdy fragment ścian. - Podejmie się pani renowacji? - dopytał. Wiedziała, że budżet, którym dysponował, był mały, za mały na jej pracę, ale chciała to zrobić. Przyjechała, bo zdjęcia, które dołączył do pliku, ją zauroczyły, poczuła nieodparte pragnienie bycia częścią tego dzieła, nawet jeżeli jej zadaniem było tylko odświeżenie malunków. - Tak. - Otrząsnęła się i spojrzała na mężczyznę, przełykając ślinę. - Mój sprzęt dojedzie jutro. Zacznę od razu. One są... - zaczęła, a potem zamilkła. Były piękne, ale jednocześnie groźne, pełne nagości, pełne ukrytego pożądania. Anioły nie były takie, jak zwykle je malowano, bezpłciowe. Tutaj zdawały się... lubieżne, mroczne. - Ciekawe, kim był twórca - powiedziała cicho. Wiedziała, że nie był znany, ale wydawało się to aż dziwne - taki kunszt, talent, to nie było zwykłe malarstwo naiwne. Tak samo była ciekawa, kto zdecydował, by przykryto je tandetną tapetą. - Cóż, szukam w dokumentach, ale jeszcze nie znalazłem. Dopiero teraz spojrzała na księdza. Był wysoki, włosy miał ciemne, policzki zarośnięte, trochę zakłamujące wiek. Nie przypuszczała, aby miał więcej niż czterdzieści lat. Jego głos brzmiał melodyjnie, musiał pięknie śpiewać. - Długo tu już ksiądz urzęduje? - Z jej perspektywy wyglądało to na zesłanie.