Głosy spoza chóru

­ła II. Po jej pre­mie­rze, któ­ra od­bi­ła się świa­to­wym echem, w Pol­sce nie­któ­rzy za­sta­na­wia­li się na­wet, czy te re­we­la­cje mogą spo­wol­nić be­aty­fi­ka­cję pa­pie­ża albo sta­nąć jej na prze­szko­dzie. Jed­nym z de­li­kat­nych punk­tów do­cho­dze­nia dzien­ni­kar­skie­go Ga­le­az­zie­go i Pi­not­tie­go było fi­nan­so­wa­nie przez Wa­ty­kan pol­skich związ­ków za­wo­do­wych. W roz­dzia­le Sol­di spo­rchi a So­li­dar­ność (Brud­ne pie­nią­dze dla So­li­dar­no­ści) au­to­rzy przy­ta­cza­li roz­mo­wę prze­pro­wa­dzo­ną z Le­chem Wa­łę­są w Gdań­sku, pu­bli­ko­wa­li treść roz­mów do­ty­czą­cych in­we­sty­cji pie­nię­dzy ma­fij­nych z pro­ku­ra­to­rem Lucą Te­sca­ro­lim, któ­ry był oskar­ży­cie­lem w pro­ce­sie o za­bój­stwo Ro­ber­ta Ca­lvie­go (i prze­słu­chi­wał, wśród wie­lu świad­ków, tak­że Wa­łę­sę), oraz ze świad­kiem ko­ron­nym Vin­cen­zem Cal­ca­rą, któ­ry pierw­szy opo­wie­dział o po­wią­za­niach bos­sów cosa no­stry z ludź­mi bli­ski­mi Wa­ty­ka­no­wi i o prze­ka­zy­wa­niu brud­nych pie­nię­dzy do­stoj­ni­kom Ko­ścio­ła. Ga­le­az­zi i Pi­not­ti pi­sa­li tak­że o pie­nią­dzach loży ma­soń­skiej Pro­pa­gan­da 2, prze­zna­czo­nych na wal­kę z ko­mu­ni­zmem za­rów­no w Eu­ro­pie Wschod­niej, jak i w Ame­ry­ce Ła­ciń­skiej. Wśród do­ku­men­tów pod­pie­ra­ją­cych ich tezy, oprócz li­stu Ca­lvie­go do Jana Paw­ła II, zo­stał opu­bli­ko­wa­ny frag­ment uza­sad­nie­nia wy­ro­ku w spra­wie za­bój­stwa Ca­lvie­go, któ­ry za­padł siód­me­go maja 2010 roku: ,,Cosa no­stra, w róż­nych for­mach, wy­ko­rzy­sty­wa­ła Ban­co Am­bro­sia­no i IOR jako śro­dek ma­so­wych ope­ra­cji pra­nia pie­nię­dzy". Po­mi­mo tych re­we­la­cji wy­nie­sie­nie na oł­ta­rze Jana Paw­ła II po­to­czy­ło się usta­lo­nym to­rem i nic nie spo­wo­do­wa­ło jego opóź­nie­nia, a już na pew­no nie opi­nie dzien­ni­ka­rzy. Nic też pew­nie nie za­kłó­ci ka­no­ni­za­cji bło­go­sła­wio­ne­go, któ­ra na­stą­pi naj­praw­do­po­dob­niej już wkrót­ce, bo jak mówi John L. Al­len Jr.: ,,Gdy­by prze­pro­wa­dzić wy­bo­ry na świę­te­go, Ka­rol Woj­ty­ła by je wy­grał, wy­prze­dza­jąc wszyst­kich swo­ich po­przed­ni­ków". W Gło­sach spo­za chó­ru po­sta­no­wi­łam za­py­tać au­to­rów wy­żej wy­mie­nio­nych pu­bli­ka­cji, dla­cze­go wy­bu­chły te po­le­mi­ki i co za­rzu­ca się bło­go­sła­wio­ne­mu. John L. Al­len Jr. od­po­wie­dział mi: ,,Kie­dy bło­go­sła­wio­nym ma zo­stać ja­kiś pa­pież, za­wsze ro­dzi się py­ta­nie, czy be­aty­fi­ku­je się jego, czy ra­czej jego pon­ty­fi­kat. To są dwie róż­ne rze­czy. Na pon­ty­fi­kat skła­da­ją się tak­że po­mył­ki, pro­ble­my, kon­tro­wer­sje. Jan Pa­weł II, któ­ry rzą­dził Ko­ścio­łem przez dwa­dzie­ścia sie­dem lat, ma na swo­im kon­cie wiel­kie suk­ce­sy, ale tak­że wiel­kie po­raż­ki. Moim zda­niem po­le­mi­ka wo­kół tej be­aty­fi­ka­cji wy­bu­chła dla­te­go, że nie wia­do­mo, czy to po­czą­tek dro­gi do uświę­ce­nia Ka­ro­la Woj­ty­ły, czy do uświę­ce­nia jego dłu­gich rzą­dów". Gia­co­mo Ga­le­az­zi twier­dzi, iż ,,po­le­mi­ki wy­bu­chły dla­te­go, że tuż przed samą be­aty­fi­ka­cją i za­raz po niej uj­rza­ły świa­tło dzien­ne wszyst­kie te cie­nie pon­ty­fi­ka­tu, któ­re być może po­win­ny zo­stać ujaw­nio­ne i prze­ana­li­zo­wa­ne wcze­śniej". Dla ,,nie­po­słusz­nych" ka­to­li­ków, ta­kich jak Gio­van­ni Ave­na - dy­rek­tor agen­cji Adi­sta, funk­cjo­nu­ją­cej na mar­gi­ne­sie Ko­ścio­ła ofi­cjal­ne­go - pa­pież, któ­ry zro­bił ta­kie rze­czy jak Woj­ty­ła, nie może być mo­de­lem świę­to­ści. ,,Był czło­wie­kiem, któ­ry po­peł­nił błę­dy i grze­chy - tak jak każ­dy z nas". Ma­ga­zyn ,,Mi­cro­Me­ga" za­wsze pod­kre­ślał, że pon­ty­fi­kat Woj­ty­ły był epo­ką ob­sku­ran­ty­zmu. Dla Pa­ola Flo­re­sa dAr­ca­is jed­nym z naj­po­waż­niej­szych za­rzu­tów, któ­re na­le­ży po­sta­wić Ja­no­wi Paw­ło­wi II, jest to, że ,,za jego rzą­dów nie tyl­ko skoń­czy­ło się po­so­bo­ro­we otwar­cie Ko­ścio­ła - na­stą­pi­ło wręcz jego cał­ko­wi­te od­rzu­ce­nie" i duch So­bo­ru Wa­ty­kań­skie­go II zo­stał zu­peł­nie za­gu­bio­ny. ,,Ta ope­ra­cja de­struk­cji, za­koń­czo­na przez Rat­zin­ge­ra, roz­po­czę­ła się za pon­ty­fi­ka­tu Woj­ty­ły, i to już na sa­mym jego po­cząt­ku". Za­rów­no Ga­l