Ebook Ewangelia Filipa mobi,epub

naszą refleksję. Na przykład logion 21: ,,Ci, którzy mówią, że Pan najpierw umarł, a potem zmartwychwstał, mylą się, bo najpierw zmartwychwstał, a umarł potem. Jeśli ktoś najpierw nie zmartwychwstanie, może tylko umrzeć. Jeśli już zmartwychwstał, jest żywy, tak jak Bóg jest Żywy"17. Przypomina się nam tutaj, że zmartwychwstanie (Anastasis) nie jest powstaniem z martwych, bo tak jak podkreśla apostoł Paweł w swym liście do Koryntian: ,,Ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego"18. Ewangelia Filipa, tak jak Chrystus, zaprasza nas, abyśmy już w tym życiu przebudzili się do tego, co w nas nie umiera i co św. Jan nazywa ,,życiem wiecznym". Życie wieczne nie jest życiem ,,po śmierci", ale wymiarem wieczności zamieszkującym w naszym życiu śmiertelnym. Do wieczności tej należy się przebudzić, tak jak Chrystus przed śmiercią. Poza tym apostoł Paweł podkreśla wyraźnie, że to nie nasze ciało biofizyczne zmartwychwstaje, ale nasze ciało duchowe ,,pneumatyczne"19. Czym jest to ciało, zwane ,,duchowym"? Czy nie tworzy się już w trakcie naszego życia, poprzez nasze szlachetne uczynki i dary? Bo jedyną rzeczą, której śmierć nie może nam zabrać, jest to, co daliśmy innym. Ewangelia Filipa uwypukla tę siłę daru, tę zdolność do ofiary, którą Soter (Zbawca) przychodzi w nas wyzwolić, bo ,,to ciało, które składa ofiarę", jest naszym ciałem chwały, naszą zmartwychwstałą istotą. ,,Nie tylko w chwili Swego objawienia uczynił ofiarę ze Swego życia, ale ofiarował je od momentu powstania świata. W godzinie Swego pragnienia przyszedł uwolnić tę ofiarę trzymaną w niewoli. Była uwięziona przez tych, którzy przywłaszczają sobie życie. Objawił moce Daru i wyzwolił dobroć w sercach złych"20. Odnajdujemy tu, tak jak w innych ewangeliach, metafizykę Daru czy Agape, która jest w samym centrum Istoty i którą Nauczyciel odkrywa poprzez swe słowa i czyny. Inny ważny temat Ewangelii Filipa, który przybliża ją do Ewangelii Tomasza, to nieistnienie dualizmu. Niektórzy, czytając ten logion, odnajdą w nim posmak Wschodu: ,,Światło i ciemności, życie i śmierć, prawe i lewe są braćmi i siostrami. Są nierozłączne. Dlatego dobroć jest nie tylko dobra, przemoc nie tylko gwałtowna, Życie tylko ożywcze, śmierć tylko ś"21. Takie słowa mogłyby zakwestionować wiele form edukacyjnych, ale również postaw politycznych, kiedy bez wątpienia nieostrożnością jest określanie ze zbyt dużą dokładnością obszarów zła i dobra - jedno nie może obejść się bez drugiego, tak jak dzień nie istnieje bez nocy. To przywodzi nam także na myśl przypowieść o dobrym ziarnie i kąkolu: wyrywając jedno, niszczy się drugie22. Trzeba poczekać na żniwa, to znaczy na czas rozróżnienia. Tak bardzo chcielibyśmy być czyści, doskonali, uważać się za Boga wiedzącego, co jest dobre, a co złe. Czy to nie grzech pierworodny, próżność i arogancja są przyczyną wszelkich rodzajów cierpienia, pospiesznych sądów, wykluczeń? Czy sam Chrystus nie został odrzucony i ukrzyżowany przez tych, którzy uważali się za sprawiedliwych? Ewangelia Filipa nawołuje nas do pokory, pokory wyzwalającej. Zaakceptowanie, że to czasami w imię Dobra czyni się najwięcej zła, że w imię Boga i jego Sprawiedliwości popełnia się najbardziej krwawe i niesprawiedliwe zbrodnie powinno nas uwolnić od fanatyzmu. Trzeba zaakceptować, że każdy czyn, nawet najlepszy, nigdy nie jest wolny od złych konsekwencji. Pszczoła i szerszeń zbierają ten sam pyłek, który pszczole służy do zrobienia miodu, a szerszeniowi do wyprodukowania trucizny. Zarówno święci, jak i niestety inkwizytorzy, odwołują się do tej samej ewangelii. Tak długo, jak będą istniały słowa, będą istniały cierpienia, o czym przypomina nam także Ewangelia Filipa: ,,Słowa, których używamy do nazywania rzeczy tego świata, są złudne, odwracają serce od tego, co Rzeczywiste, kierując ku temu, co nierzeczywiste. Słyszący słowo <> nie ogarnia Rzeczywistości, ale żywi się jej iluzją lub obrazem. Tak samo słowa Ojciec, Syn, Duch Święty, Życie, Światło, Zmartwychwstanie, Kościół, wszystkie one nie oddają Rzeczywistości; zrozumiemy to dopiero, kiedy doświadczymy Rzeczywistości. Wszystkie słowa, które słyszymy na świecie, istnieją, by nas rozczarować. Gdyby były w Przestrzeni-Świątyni, byłyby niesłyszalne i nie służyłyby już do nazywania rzeczy tego świata, w Przestrzeni-Świątyni (Eonie) milczą"23. Cisza ta jest ciszą teologii apofatycznej i kontemplacyjnej, która rozwinie się w następnych wiekach: ,,Jednak co do Boga nie jesteśmy w stan