Ebook Długa wojna mobi,epub

wygodnym łóżku. Joshua uśmiechnął się lekko. Sally szczyciła się tym, że jest bardziej samowystarczalna niż Daniel Boone i kapitan Nemo razem wzięci, ale nawet Daniel Boone musiał tęsknić za pieprzem - tak jak Sally. Miała teraz czterdzieści trzy lata, o kilka więcej od Joshuy i o szesnaście więcej od Helen, co nie ułatwiało ich wzajemnych stosunków. Siwiejące włosy spinała na karku, a nosiła swój zwykły strój - grube dżinsy i kamizelkę z mnóstwem kieszeni. I tak jak zawsze, wydawała się szczupła, żylasta, niesamowicie spokojna i czujna. W tej chwili przyglądała się złotemu, wysadzanemu szafirami pierścieniowi wiszącemu na ścianie na grubym gwoździu z miejscowej kuźni. Pierścień był jednym z niewielu trofeów, jakie Joshua zachował z długiej wyprawy odkrywczej, w której uczestniczyli oni oboje i Lobsang. Albo Wyprawy, jak nazywał ją świat dziesięć lat później. Pierścień był trochę krzykliwy i za duży na ludzki palec, ale też nie ludzie go zrobili, o czym Sally z pewnością pamiętała. Tuż pod pierścieniem wisiała jeszcze jedna sztuka biżuterii - małpia bransoletka z plastiku i modeliny, odpustowa i śmieszna, w sam raz dla dziecka. Joshua był pewien, że Sally pamięta również, jakie znaczenie ta zabawka ma dla niego. Ruszył naprzód, specjalnie popychając drzwi, żeby skrzypnęły. Odwróciła się i spojrzała na niego krytycznie, bez uśmiechu. - Słyszałem, że się zjawiłaś - powiedział. - Przytyłeś. - Też się cieszę, że cię widzę, Sally. Zapewne miałaś powód, żeby mnie odwiedzić. Zawsze masz jakiś powód. - O tak. Ciekawe, czy Calamity Jane była do niej podobna, zastanowił się Joshua, z wahaniem siadając przy stole. Jak beczka prochu, wybuchająca okresowo w samym środku czyjegoś ż Możliwe, choć Sally miała minimalnie lepszy dostęp do artykułów toaletowych. Helen wróciła do kuchni, a Joshua wyczuł zapach smażącego się mięsa. Spojrzał na żonę, ale skinieniem odrzuciła jego niemą ofertę pomocy. Joshua potrafił docenić jej takt - chciała pozostawić im nieco wolnej przestrzeni. Co prawda trochę się bał, że to początek jednego z okresów lodowatego milczenia W końcu Sally była kobietą, którą łączył długi, skomplikowany, a przede wszystkim słynny związek z jej mężem, zanim jeszcze poznał Helen. Prawdę mówiąc, Sally była u jego boku, kiedy pierwszy raz spotkali się z Helen, wtedy siedemnastoletnią osadniczką z całkiem nowego miasteczka kolonistów na Długiej Ziemi. W efekcie młoda żona raczej nie skakała z radości, kiedy Sally pojawiała się znowu. Sally czekała na jego odpowiedź, nieświadoma takich subtelności. Lub nieczuła na nie. Westchnął. - No więc mów. Co cię sprowadza tym razem? - Następny sukinsyn zabił następnego trolla. Skrzywił się. Ostatnio w outernecie można było znaleźć mnóstwo takich incydentów - incydentów zdarzających się wzdłuż całej Długiej Ziemi, od Podstawowej do Walhalli i dalej, najwyraźniej aż do samej Szczeliny, sądząc po ostatnim głośnym przypadku ze szczeniakiem w skafandrze kosmicznym z lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku. - Ściślej mówiąc, zarżnął go - mówiła dalej Sally. - Dosłownie. Meldunek dotarł do administracji Egidy w Pionie, na samej granicy Meggeró - Wiem, gdzie to jest. - Tym razem chodziło o młodego osobnika. Części ciała zostały pobrane do jakiegoś zabiegu medycyny ludowej. Przynajmniej raz gościa za to aresztowali pod zarzutem okrucieństwa, ale jego rodzina podniosła krzyk, bo o co tu chodzi, do diabła, przecież to tylko zwierzę, nie? Joshua potrząsnął głową. - Wszyscy żyjemy pod Egidą USA. No więc o co im chodzi? Zakazu okrucieństwa dla zwierząt się nie stosuje czy jak? - Straszny w tym bałagan. Są inne rozstrzygnięcia na poziomie federalnym i stanowym, plus dyskusje, czy te zasady w ogóle obejmują Długą Ziemię. Nie wspominając nawet o braku sił, by te prawa egzekwować. - Niezbyt pilnie śledzę politykę Podstawowej. Wiesz, u nas chronimy trolle poprzez rozszerzenie naszych praw obywatelskich. - Naprawdę? Uśmiechnął się. - Mówisz, jakby cię to zdziwiło. Nie tylko ty masz sumienie. Poza tym trolle są zbyt użyteczne, żeby je zniechęcać albo przeganiać. - No cóż, nie wszyscy są tak cywilizowani. To jasne. Musisz pamiętać, Joshuo, że Egidzie przewodniczą politycy z Podstawowej. Inaczej mówiąc, dupki. I oni naprawdę niczego nie łapią! Nie są z takich, co to ubłocą sobie błyszczące lakierki gdzieś dalej niż w parku na Ziemi Zachodniej 3. Nie mają pojęcia, jakie to ważne, żeby ludzkość zachowała przyjazne stosunki z trollami. Długie wołanie jest pełne opisó To znaczy, że każdy troll, wszędzie, wkrótce się o tym dowie. - Wiesz - mówiła dalej Sally - problem polega na tym, że przed Dniem Przekroczenia prawie wszystko, co trolle wiedziały o człowieczeńs