Ebook Cuda w historii Polski mobi,epub

aniołowie albo sami apostołowie Piotr i Paweł zstąpili z niebios do Gniezna, by swą wizytą u Piasta zainaugurować w swoisty sposób chrystianizację terenów, którymi w przyszłości mieli władać jego potomkowie. Znawcom Biblii, którymi z racji swego stanu duchownego byli niewątpliwie pierwsi i najgłośniejsi polscy dziejopisarze, opowieść o rozmnożeniu pokarmów natychmiast skojarzyła się z podobnymi cudami opisanymi w Starym Testamencie, dlatego też dodatkowo upatrywali w gościach Piasta Bożych wysłanników. Przypomnę choćby historię Abrahama, który pewnego dnia ugościł najlepiej jak potrafił trzech tajemniczych wędrowców, a oni, odchodząc, zapowiedzieli mu, że w ciągu roku doczeka się wraz z żoną upragnionego syna, a poprzez niego obiecanego wcześniej przez Boga potomstwa licznego jak gwiazdy na niebie. Nasi dziejopisarze równie chętnie porównują cuda dokonywane przez gości Piasta z biblijnym cudem uczynionym przez proroka Eliasza dla goszczącej go wdowy z Sarepty Sydońskiej. Bardzo biedna wdowa karmiła go ostatkami żywności, a prorok mocą Bożą sprawił, że oliwa w dzbanie i reszta mąki na chleb nie skończyły się przez dwa lata. Czy Piasta, syna Chościska - podobnie jak Abrahama czy wdowę z Sarepty - również spotkała nagroda za okazaną Bożym wysłannikom gościnność? Oczywiście, poza rozmnożeniem mięsiwa wieprzowego i dobrze sfermentowanego piwa? I czy w ogóle przystoi zastanawiać się nad tym pytaniem? Bo czyż podanie o Piaście i jego intrygujących gościach nie jest wyłącznie staropolską baśnią, w której nie ma krzty historycznej prawdy? Piastowscy geniusze Kiedy Kornel Makuszyński niemal tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej pisał przeuroczą, rymowaną historię narodzin dynastii piastowskiej zatytułowaną ,,Za króla Piasta Polska wyrasta", większość wybitnych polskich historyków grzmiała ze swych dostojnych katedr, że zapisy pierwszego polskiego kronikarza Galla Anonima, opowiadające o dziadkach i pradziadkach Mieszka I, włożyć można bez wahania między ,,Przygody Koziołka Matołka" a ,,Awantury i wybryki małej małpki Fiki Miki". W 1925 roku wielki polihistor Aleksander Brückner pisał: U nas tradycji żadnej nie było. Nikt nie wiedział czyim synem był pierwszy książę-chrześcijanin, Mieszko, bo historia od niego dopiero się zaczynała; gdzie na koniec nie tubylec-patriota, lecz obcy przybłęda, na postawie informacji krajowej dawne dzieje spisywał. Gdyby ktoś miał wątpliwości, to wyjaśniam, że od obcego przybłędy Brückner wymyśla Gallowi ­Anonimowi oczywiście. W ślad za Brücknerem w 1928 roku wybitny mediewista Kazimierz Tymieniecki stwierdził, że nieuzasadnione metodycznie jest traktowanie imion od Piasta aż do Siemomysła jako osób historycznych, a historia państwa polskiego rozpoczyna się dopiero z Mieszkiem. Dokładnie cztery dekady później Jerzy Dowiat głosił, że opisani przez Galla przodkowie Mieszka I to z premedytacją uczłowieczone przez kronikarza i ściągnięte na wielkopolskie ziemie słowiańskie bóstwa. Z upływem czasu ojciec, dziadek, pradziadek i prapradziadek Mieszka I doczekali się nie tylko rehabilitacji, ale i stosownego uznania. W latach osiemdziesiątych XX wieku żaden z uczonych nie kwestionował już ich istnienia. W 1999 roku na poznańskim Ostrowie Tumskim rozpoczęto słynne wykopaliska, w czasie których odkryto pozostałości paladium Mieszka I. Kierująca pracami prof. Hanna Kočka-Krenz (skądinąd córka wybitnego archeologa pracującego przy odkrywaniu Biskupina) wyjaśniła mi, że odkrycia archeologiczne otwierające XXI stulecie rzucają zupełnie nowe światło na początki państwa polskiego. Po pierwsze - jak stwierdziła pani profesor - państwo polskie nie powstało w drodze ewolucyjnych zmian zachodzących w strukturach plemiennych. Wodzowie plemion wcale nie porozumiewali się ze sobą i na mocy owych porozumień nie łączyli się w większe organizmy plemienne, aż w końcu przekształcali je w państwo. Badania archeologiczne dowiodły, że Polska powstała w drodze rewolucji - tłumaczyła mi Hanna Kočka-Krenz. Do władzy doszły wybitne jednostki. Miały one tak silny prestiż, taką przenikliwość polityczną i umiejętność organizowania w inny sposób podległego im terenu, że w krótkim czasie - dwóch, trzech generacji - przeistoczyły ten teren w formację państwową. Według pani profesor już w roku 2000 źródła archeologiczne dostarczały wystarczających argumentów na to, że państwo polskie było jednak dziełem geniuszu w rodzie Piastów. Rzecz zaczęła się za ojca, a może nawet dziada Mieszka I - zapewniała mnie archeolog. To właśnie oni byli pierwszymi, energicznymi twórcami naszego państwa, a Mieszko I i Bolesław Chrobry tylko rozwijali i umacniali dzieło, które tu, w sercu Wielkopolski zapoczątkowali ich przodkowie. Dla uporządkowania: ojcem Mieszka był Ziemomysł, d