Ebook Comedy Queen mobi,epub

zie pokryte cienką warstwą śniegu. Mam na głowie ważniejsze sprawy niż jakaś śmieszna skorupa ziemska. Jeśli chcę mieć funny bones, to muszę się skoncentrować. Pracować ciężko i systematycznie. Co tak właściwie śmieszy ludzi? Żeby napisać dobre skecze, powinnam najpierw zrobić listę śmiesznych tematów, o których będę mówić. Wbijam wzrok w kartkę z przekrojem ziemi. Czekam. Potem zapisuję: ZABAWNE/ODJECHANE RZECZY Kiedy Märta spytała, dlaczego faceci noszą takie długie hiphopowe brody, a ja się zdziwiłam, po czym okazało się, że miała na myśli HIPSTERSKIE brody. Splątane słuchawki. Kiedy ludzie ciągle zadają pytania w trakcie filmu: ,,Kto to? Co ona robi? Dokąd idą?", mam ochotę powiedzieć: ,,Please! Oglądaj film, to się dowiesz!". A co dopiero wyprawiają w mediach społecznościowych! Na przykład publikują swoje najładniejsze zdjęcia i piszą, jacy to są brzydcy, tylko po to, by wyłudzić komplementy. Albo #hashtagują #kompletnie #nielogiczne #rzeczy. Albo wrzucają status: ,,Masakra. Nikt tego nie " Pytasz: ,,Co się stało?!", a oni na to: ,,Nic takiego. Nie chcę o tym gadać". OKEJ! W TAKIM RAZIE TEGO NIE RÓB! (Dlatego przestałam korzystać ze WSZYSTKICH mediów społecznościowych. Oprócz YouTubea, bo przecież muszę oglądać występy stand-uperów.) Kiedy tata wchodzi do mojego pokoju i coś mówi, rzucam tylko: ,,Okej, okej, jasne, jasne", a on wychodzi i nie zamyka za sobą drzwi, więc muszę do niego krzyknąć: ,,Zamknij drzwi!" i on wraca, ale tylko je PRZYMYKA, a ja na to: ,,AAAAA! Prosiłam, żebyś je zamknął!". Kiedy mama jest Przerywam w połowie zdania. Odrywam długopis od kartki, bo chciałam napisać: ,,Kiedy mama jest w kiepskim nastroju, chce, żebym rozmawiała z nią po niemiecku, i nie odpowiada mi, dopóki nie spełnię tej prośby". Zamierzałam to napisać, ale tego nie robię. Przecież nie muszę się już tym wkurzać. Tak bardzo chciałabym, żeby znowu mnie wkurzała, że prawie pęka mi serce. Mówiłabym tylko po niemiecku, chociaż to moja pięta achillesowa. Robiłabym to przez cały czas, gdyby to mogło przywrócić jej życie. Ich würde immer Deutsch sprechen. Czasami na chwilę zapominam, że ona nie żyje. Tak jak przed chwilą, gdy napisałam ,,Kiedy mama jest". To oczywiście dobrze, że nie myślę o niej przez cały czas, ale gdy potem sobie to wszystko przypominam, ogarnia mnie mrok. Ten mrok jest jak otchłań bez dna rozciągająca się we wszystkich kierunkach. Mam wrażenie, że wpadają do niej kawałki mojego serca. Wpadają i znikają. Nie wiem, czy kiedykolwiek je odzyskam. Czy kiedykolwiek uda mi się je poskładać w jedną całość. Wymazuję słowa. Usuwam gumką ,,Kiedy mama jest". Trę tak mocno, że robię w kartce dziurę. [1] Hjärta (szw.) - serce. SZTUKA GŁASKANIA KRÓLICZKA Idę do domu przez Aspuddsparken. Zazwyczaj wracam z Märtą, ale we wtorki ma lekcje gry na banjo, believe it or not. Ze wszystkich instrumentów na całym świecie wybrała właśnie BANJO. Ale kim ja jestem, żeby ją oceniać? Kiedyś powiedziała mi, że kocha swoje banjo bardziej niż młodszego brata, ale nie do końca w to wierzę. To było po tym, jak mały wysmarował jej instrument masłem orzechowym, więc pewnie powiedziała to pod wpływem emocji. Od tamtej pory mówi na swojego brata Banjowandal. Märta przechowuje swoje banjo w czarnym, błyszczącym futerale ze złotymi klamrami, w środku wyłożonym zielonym aksamitem. Podejrzewam, że nawet korona królewska nie ma ładniejszego futerału. Powietrze jest ostre i zimne, a słońce wisi tak nisko, że mnie oślepia. Drzewa wciąż są łyse, gdzieniegdzie leży śnieg. Jeśli mam czas, to zawsze witam się z królikami w parku. Kontakt ze zwierzętami poprawia mi nastrój i roztapia moje serce. Okej, nie ze WSZYSTKIMI zwierzętami. Nie sądzę, by tak samo podziałał na mnie kontakt z aligatorem lub skorpionem, ale chyba wiecie, co mam na myśli. Króliki mieszkają w czterech małych kojcach, po cztery w każdym. Wśród nich jest niesamowicie słodka i łaknąca pieszczot króliczka, którą nazywam Cookie Dough, chociaż tak naprawdę wabi się Pistacja. Nie wiem, kto jej to imię wymyślił, bo przecież pistacje są zielone, a Cookie Dough ma całkiem inny kolor. Wygląda, jakby powstała z lodów waniliowych z kawałkami czekoladowych ciasteczek. Poza tym jest niesamowicie słodka, ponieważ to w połowie baranek miniaturowy, a w połowie coś innego - może królik gotlandzki - i to sprawia, że jedno jej ucho zwisa jak u mini lopa, a drugie sterczy do góry! Identyfikuję się z Cookie Dough, ponieważ sama jestem w połowie zodiakalnym baranem. Urodziłam się trzy minuty przed północą dwudziestego marca, dokładnie wtedy, gdy ryby przechodzą w barana. Ale na całe szczęście moje uszy ani nie zwisają, ani nie sterczą do góry, to całkiem normalne uszy, typowe dla gatunku ludzkiego. Podchodząc d