Alicja w krainie czarów - Audiobook mp3

Po kraju czarów, łąk bezludnych, Alicja, niby śniąc, przemyka. Tam, wśród nieznanych zwidzeń cudnych, Mnóstwo przygód ją spotyka. Pół wierząc w prawdę rzeczy złudnych, Urosła bajka czarująca. Nadstawcie uszu, drogie dzieci, A czarom dziś nie będzie końca. Królicza nora Działo się to pewnego upalnego popołudnia. Alicja siedziała na ławce obok siostry, z lekka oparta o jej ramię, i zastanawiała się, czym mogłaby się zająć. Nic nie przychodziło jej do głowy. W końcu zajrzała do książki czytanej przez siostrę. Nie znalazła w niej jednak nic zabawnego. ,,Na co komu takie nudne książki bez obrazków?", pomyślała dziewczynka i przymknęła oczy. Wtem spod ławki, ocierając się o sukienkę dziewczynki, wybiegł Biały Królik. Ubrany był w piękną kolorową kamizelkę i dokądś śpieszył. - Księżno, Księż! - szeptał zdyszanym głosem. - Co stanie się ze mną, gdy się spóźnię? Po chwili Królik zatrzymał się, wyjął z kieszeni zegarek, spojrzał na tarczę i popędził co tchu. ,,Dzieje się tu coś nadzwyczajnego", pomyślała Alicja. ,,Przecież nigdy dotąd nie spotkałam tak wystrojonego Królika, posiadającego zegarek!" Nie myśląc wiele, dziewczynka zerwała się i w szalonym biegu popędziła za Królikiem. Nagle znalazła się nad ciemnym otworem. Nie zdołała utrzymać równowagi i z nadzwyczajną szybkością zaczęła spadać. ,,Spadam. A w dole mrok. Czy za chwilę nie przytrafi mi się jakieś nieszczęście?!", przemknęło przez głowę przerażonej Alicji. Ale nic złego się nie działo. Dziewczynka zaczęła się rozglądać i zauważyła, że ściany studni, którą spada, nie są puste. Wisiały na nich mapy i różnokolorowe obrazki. Przymocowane śrubami szafki były pełne książek. Na półkach umieszczono różne naczynia i drobiazgi. Alicja mijała szczęśliwie wszelkie wystające przeszkody, aż zachwyciła się swoją zręcznością. - Świetnie się wprawię! - woła pełna radości. - Bez najmniejszego guza będę zlatywała z najwyższych schodów, a może nawet z dachów! Zostanę gimnastyczką. Tatuś i mamusia będą mnie podziwiać, a chłopcy zżółkną z zazdrości! Spadanie trwało i trwało. Oczęta dziewczynki zaczęły się coraz mocniej kleić, prawie usypiała i zdawało jej się w półśnie, że spaceruje pod rękę ze swoją siostrą i pyta ją z powagą: ,,Powiedz mi, siostrzyczko, szczerą prawdę. Czy nigdy nie zjadłaś nietoperza?". Nagle coś się stało. Alicja ocknęła się i przetarła oczy. - Mam pod sobą kupę chrustu i zeschłe liście. W górze Przede mną... kolejny wąski och, a tam w dali biegnie Biały Królik! Usłyszała, jak Królik szepce: - Nieszczęsna moja dola, czyż zdążę się przyodziać? - Zniknął za załomem ściany i już nie widać Królika - powiedziała Alicja. - Pobiegnę za Jakie mnóstwo drzwi w tym przestronnym przedsionku! Spróbuję je otworzyć... Wszystkie zamknięte na klucz. Czy ja się kiedyś stąd wydostanę? - westchnęła rozżalona dziewczynka. Nagle Alicja coś spostrzegła. - A to co za stół? Szklany stół stojący na samym środku. Na stole leży złoty kluczyk. Alicja chwyciła kluczyk w ręce i zaczęła próbować, do którego pasuje zamka. Wreszcie, ku jej radości, kluczyk otworzył jedne z drzwi. Te najmniejsze, wysokie na zaledwie piętnaście cali. Alicja uklękła i wyjrzała przez drzwiczki. - Jaki prześliczny ogród! Czym prędzej muszę tam się dostać! Ale nawet głowa nie chce przecisnąć się przez drzwi - jęknęła dziewczynka. ,,Dlaczego człowiek nie może się zwijać i rozwijać jak luneta?", pomyślała. ,,Dlaczego nie mogę na życzenie zrobić się teraz mała, a za chwilę znowu duża? Może jest na to jakiś sposób, tylko ja go nie znam?" Alicja wstała i rozejrzała się w koło. - A co na stole robi ta mała buteleczka? - zdziwiła się dziewczynka. - Jestem pewna, że wcześniej jej tu nie było. Na buteleczce napis: ,,WYPIJ MNIE"... Spróbuję. Dobre! Ileż to smacznych rzeczy przypomina: tort wiśniowy, krem waniliowy, pieczonego indyka, doskonałe jabł Wypiję całą zawartość buteleczki. I Alicja wypiła wszystko jednym haustem. - Zwijam się jak luneta! - wykrzyknęła. - Zaczęłam się bardzo prędko zmniejszać. Zmniejszam się i o, przestałam. Teraz nic już nie stoi na przeszkodzie, abym się dostała do zaczarowanego ogrodu! - Podbiegnę do stołu po kluczyk. Jednak wkrótce się rozczarowała. - Jestem za mała, żeby do niego dosięgnąć! Trzeba się rozejrzeć wokół. Och, leży pod stołem szklany talerzyk, a na nim ciastko. A na ciastku pomarańczową marmoladą napisane: ,,ZJEDZ MNIE". Nie namyślając się długo, dziewczynka zjadła ciastko. Jezioro łez Kup książkę w pełnej wersji Wyścigi Kup książkę w pełnej wersji W domu Królika Kup książkę w pełnej wersji Rada Gąsienicy Kup książkę w pełnej wersji Prosię i pieprz Kup książkę w pełnej wersji Szalony podwieczorek Kup książkę w pełnej wersji Krokiet u Królowej Kup książkę w pełnej wersji Historia Fałszywego Żółwia Kup książkę w pełnej wersji Kto ukradł torty? Kup książkę w pełnej wersji Projekt okładki Marcin Południak Skład Magdalena Gawrońska Żaden fragment książki nie może być powielany ani reprodukowany w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody wydawcy. (C) Copyright by Siedmioróg ISBN 978-83-7791-057-3 Wydawnictwo Siedmioróg ul. Krakowska 90, 50-427 Wrocław Księgarnia wysyłkowa Wydawnictwa Siedmioróg ó Wrocław 2012