Ebook Alchemia kariery. Bierz życie w swoje ręce! mobi,epub

ie fi­zy­cy i in­ży­nie­ro­wie wie­dzą, że ist­nie­je me­to­da prze­kształ­ca­nia ato­mu oło­wiu w atom zło­ta. Jest to jed­nak eko­no­micz­nie nie­efek­tyw­ne. Jed­no­cze­śnie jed­nak­że al­che­mia to rów­nież dą­że­nie do prze­mia­ny, pod­nie­sie­nia jed­nost­ki na wyż­szy po­ziom roz­wo­ju, po­szu­ki­wa­nie świa­tła ukry­te­go pod kor­cem sche­ma­tycz­ne­go my­śle­nia, utar­tych za­sad czy ,,je­dy­nie słusz­nych" idei. Po­dob­nie bywa z nami. Chce­my się wspi­nać po szcze­blach ka­rie­ry, któ­re już nie ist­nie­ją. Wciąż dźwi­ga­my ba­gaż i szu­ka­my sa­mo­re­ali­za­cji w ra­mach mo­de­lu, któ­ry jest co­raz mniej ak­tu­al­ny. Cią­gle ko­rzy­sta­my z map ota­cza­ją­ce­go nas świa­ta sprzed 10, 20, 40 lat. Ale już samo po­szu­ki­wa­nie ma głę­bo­ki sens. Trze­ba więc da­lej szu­kać ,,ka­mie­nia fi­lo­zo­ficz­ne­go", tyl­ko za­opa­trzyć się w nowe re­cep­tu­ry, nowe mapy. Część osób poj­mu­je ka­rie­rę, suk­ces wy­łącz­nie w aspek­cie osią­gnięć ma­te­rial­nych, sła­wy lub wła­dzy. Tym­cza­sem daw­ni al­che­mi­cy czy­ta­li, stu­dio­wa­li, byli cie­ka­wi i do­cie­kli­wi. Pró­bo­wa­li, choć, jak już po­wie­dzie­li­śmy, szan­sę na uzy­ska­nie ka­mie­nia fi­lo­zo­ficz­ne­go mie­li ze­ro­wą. Wska­za­li nam jed­nak, jak waż­ny i wzbo­ga­ca­ją­cy jest sam pro­ces po­szu­ki­wa­nia. Ka­rie­ra też jest pew­nym pro­ce­sem. Re­zul­tat jest waż­ny, ale nie naj­waż­niej­szy. Istot­niej­sze może być samo to, jak się sta­ra­łem, to, że pró­bo­wa­łem. To zaś wią­że się z ogrom­ną pra­cą we­wnętrz­ną. Sta­wa­nie się, prze­cho­dze­nie ścież­ki ka­rie­ry wy­ma­ga po­ko­na­nia iluś we­wnętrz­nych eta­pów, iluś ini­cja­cji na po­szcze­gól­nych po­zio­mach. Nie pa­mię­ta­ją o tym ci, dla któ­rych waż­ny jest tyl­ko re­zul­tat w świe­cie ze­wnętrz­nym. A prze­cież tak na­praw­dę nie cho­dzi o suk­ces tyl­ko w ta­kim wy­mia­rze. Osią­ga­jąc suk­ces, awans, war­to po­ka­zać oto­cze­niu, że je­stem czło­wie­kiem, któ­ry po­dą­ża za ,,wła­sną le­gen­dą", mam sa­tys­fak­cję z tego, co ro­bię, od­da­ję temu ser­ce. Tak­że to, a nie tyl­ko ze­wnętrz­ne osią­gnię­cia, wspie­ra na­sze po­czu­cie wła­snej war­to­ści, na­da­je sens na­sze­mu ży­ciu. Psy­cho­lo­go­wie spo­łecz­ni i so­cjo­lo­go­wie od­no­to­wu­ją w ostat­nich kil­ku la­tach nie­sły­cha­ny zwrot ca­łych spo­łecz­no­ści w stro­nę za­po­trze­bo­wa­nia na ma­gię. Wi­dać to choć­by w USA. Z tam­tej­szych ba­dań wy­ni­ka, że mimo po­tę­gi prze­my­słu far­ma­ceu­tycz­ne­go w po­stę­pie try­go­no­me­trycz­nym roz­wi­ja się prze­mysł pa­ra­far­ma­ceu­ty­ków, zdro­wej i na­tu­ral­nej żyw­no­ści, ziół itp. Po­nad po­ło­wa Ame­ry­ka­nów woli iść do zna­cho­rów, wró­żek, zio­ło - i na­tu­ro­te­ra­peu­tów niż do le­ka­rzy i kli­nik. Co­raz czę­ściej lu­dzie w róż­nym wie­ku zwra­ca­ją się w stro­nę ma­gii, ezo­te­ry­ki. Ro­śnie za­po­trze­bo­wa­nie na wróż­ki, róż­ne sek­ty. Ozna­cza to, że po­trze­bu­je­my cze­goś wię­cej niż to, co ,,prag­ma­tycz­ne" i ,,ra­cjo­nal­ne". Z dru­giej stro­ny po­win­ni­śmy jed­nak bar­dzo uwa­żać, aby po­szu­ki­wa­nie ,,al­ter­na­tyw" nie spro­wa­dzi­ło nas na ma­now­ce. So­cjo­lo­go­wie i psy­cho­lo­go­wie spo­łecz­ni zwra­ca­ją tak­że ostat­nio uwa­gę na na­ra­sta­ją­ce po­czu­cie za­gu­bie­nia i za­gro­że­nia, do­świad­cza­ne przez bar­dzo wie­lu lu­dzi w świe­cie, któ­ry się na nowo de­fi­niu­je. Je­ste­śmy roz­cza­ro­wa­ni za­chod­nią cy­wi­li­za­cją. Po­wo­du­je to w na­tu­ral­ny spo­sób, iż czło­wiek, w ra­mach tzw. re­gre­sji, może co­fać się do sta­nów umy­słu ma­łe­go dziec­ka. A dziec­ko ma za­po­trze­bo­wa­nie na ma­gię. Za­wie­dze­ni ogra­ni­cze­nia­mi na­uki czy ,,ra­cjo­nal­ne­go umy­słu", nie mu­si­my się jed­nak co­fać. We­dług Kena Wil­be­ra, wy­cho­dząc od kar­te­zjań­skie­go po­zio­mu świa­do­mo­ści, mo­że­my wy­brać dro­gę wstecz (ma­gicz­ne my­śle­nie) albo do przo­du (trans­cen­den­cja, mi­sty­cyzm). Taką per­spek­ty­wę pro­po­nu­je­my włą­czyć do two­ich po­szu­ki­wań. Praw­dzi­wą du­cho­wo­ścią nie jest za­peł­nie­nie świa­ta cu­dow­ny­mi ,,ku­ra­cja­mi" ani du­cha­mi, do­bry­mi lub zły­mi, tyl­ko do­strze­że­nie ta­jem­ni­cy w głę­bo­kiej pro­sto­cie tego, czym jest na przy­kład słu­cha­nie dru­gie­go czło­wie­ka i by­ci