Ebook 4 wymiary uzdrowienia mobi,epub

we, że śmierć wciąż nas dotyczy? Skąd to wrażenie, że Bóg nam nie odpowiada, nie pomaga, nie reaguje na rozmaite dramaty naszego życia? Zdarzało się wielokrotnie, że przychodziły do mnie osoby, które wierzyły głęboko, że Bóg istnieje, że je kocha i że ma moc, aby zaradzić ich cierpieniu, a jednocześnie osoby te zmagały się z trudnym do wyobrażenia cierpieniem. Aż trudno pojąć, jak zwykły człowiek może to wszystko wytrzymać. Tragedie matek, które straciły swoje dzieci, dramaty ludzi przeżywających ból po śmierci swoich I właśnie ci ludzie z jednej strony przychodzą z głęboką wiarą, że Bóg istnieje i że może im pomóc - z drugiej jednak dzieje się coś takiego, co sprawia, że jakby nie potrafią się z tą Bożą pomocą spotkać. Jedyną pełną odpowiedzią na dramat cierpienia jest tylko Bóg. ALEKSANDER BAŃKA Pytanie, które najpierw musimy sobie postawić, jest następujące: ,,Jaką odpowiedź na problem cierpienia daje nam Bóg?". Czy otrzymanie takiej odpowiedzi w sytuacji, gdy świat naszej codzienności jest zainfekowany, dotknięty cierpieniem na rozmaitych poziomach, jest w ogóle możliwe? Otóż bez wątpienia taką odpowiedź ze strony Boga otrzymujemy, choć trzeba nauczyć się rozpoznawać sposób, w jaki przekłada się ona na praktyczną stronę naszej codzienności. Gdy zatem sięgniemy do biblijnej Księgi Mądrości, znajdziemy tam takie słowa: ,,Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka. Uczynił go obrazem swej własnej wieczności. A śmierć weszła na świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą" (Mdr 2,24). To niezwykle istotne przesłanie, które zostawia nam Bóg. Słowo Boże komunikuje nam bowiem, że nie istniejemy dla śmierci, dla cierpienia, ale dla życia wiecznego. Jesteśmy obrazem Bożej wieczności, ponieważ Bóg stworzył nas dla nieśmiertelności. Śmierć pojawiła się na świecie jako zatruty owoc działań diabła, którego podszeptom ulegliśmy przez grzech. W tym sensie, jak mówi słowo Boże, śmierć wkroczyła na świat ,,przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą" - którzy pozostają w grzechu. Jesteśmy więc powołani do wieczności i żyjąc w jedności z Bogiem, realizujemy to powołanie. Taka jest pierwsza, podstawowa prawda o nas. Jeżeli jednak chcemy wejść głębiej w temat cierpienia i uzdrowienia, to na samym początku musimy zdemaskować pojawiające się wielokrotnie wśród ludzi wierzących fałszywe przekonanie, że Bóg zsyła cierpienie albo że go dla nas pragnie. Dlaczego to przekonanie jest fałszywe? Przede wszystkim dlatego, że przeczy temu słowo Boże. Ono nie tylko nie potwierdza, że Bóg chce dla nas cierpienia, że jest jego autorem, lecz także pokazuje cierpienie jako efekt demonicznego wpływu, coś naznaczonego cieniem zawiści diabła, a nie pozytywnym śladem woli Bożej. Można powiedzieć, że w pewnym sensie to zły duch chce zrzucić na Boga winę za cierpienie, pragnie Boga tą winą obciążyć. Zły duch realizuje taktykę przenoszenia na Boga odpowiedzialności za coś, czego Bóg nie uczynił. Najgorsze jest jednak to, że ten plan do wielu z nas trafia. Wchodzimy w diabelską narrację i potrafimy często oskarżać Boga o wiele rzeczy, zupełnie bez kontaktu z tym, kim naprawdę Bóg jest. Zapominamy wówczas, że Bóg nie może przejawiać żadnych negatywnych cech, posiadać braków w swej doskonałości i dobroci. Wynika to z samej Jego natury - z samej istoty boskości. Jesteśmy powołanido wieczności i żyjąc w jedności z Bogiem, realizujemy to powołanie. Taka jest pierwsza, podstawowa prawda o nas. ALEKSANDER BAŃKA Bóg nie jest więc jakimś tyranem, który chce się nad nami znęcać i nas krzywdzić. To nie oprawca, który spogląda z góry i tylko czeka, aż Jego dzieci upadną, żeby je szybko ukarać. Każda próba przypisywania Bogu cech tyrana to fałsz i zwodzenie złego ducha. Przekonanie, że Bóg jest nie tylko sędzią, lecz także katem, który znęca się nad nami, sprawdzając, czy powstaniemy, gdy nam dołoży kolejną porcję cierpienia, ma w sobie zatem coś z podszeptów diabła. W rzeczywistości Bóg nie testuje nas w taki sposób - to sprzeczne z Jego niepojętą miłością do każdego z nas. Posądzanie Go o rozmaite formy okrucieństwa jest raczej formą naszej projekcji - przenoszenia na Boga rozmaitych osobistych uszkodzeń, stereotypów, bolesnych zasobów naszej historii, dzieciństwa, pokiereszowanych przez innych relacji międzyludzkich. Przenosimy na Boga taki styl panowania nad światem, który jest formą zarządzania przez konflikt, rodzajem opresji. Tymczasem Bóg tak nie postępuje. Ważne pod tym względem przesłanie pozostawia nam Księga Rodzaju. To opowieść w dużej mierze utkana z metafor, obrazów i mitów zaadaptowanych na potrzeby wczesnej teologii Izraela. Kiedy przebijemy się przez zewnętrzną warstw�