Żyj szybko, kochaj głęboko

Miłość. Nastoletnia miłość. Szalona miłość. Znienawidzona miłość. Zagubiona miłość. Głębokie uczucie. Katastrofa. Utracona miłość. Nieskończona miłość. Prawdziwa miłość. Niestety, nie każda miłość jest szczęśliwa i usłana różami, jednak miłość to miłość, nie ważne czy pierwsza, czy ostatnia. Kochamy całym sercem, które jest bardzo wrażliwym elementem naszego ciała i duszy. Niektórzy po utracie mogą ruszyć dalej, a niektórzy tkwią w tym samym miejscu przez lata i tylko odpowiednia osoba, może wyciągnąć ich z dołka zwanego ?Złamanym Sercem?.

Samatha Young jest dla mnie nową autorką, nie czytałam wcześniej żadnej z jej powieści. Muszę jednak przyznać, że jej styl i kreacja bohaterów przypadł mi do gustu, nie mogę jednak powiedzieć tego samego o fabule. Pomimo tego, że jej książkę czytała się bardzo przyjemnie to towarzyszyło mi pewne uczucie niedosytu oraz brakowało lepszego rozegrania wydarzeń, które doprowadziły naszych bohaterów do pewnych momentów w książce, o których nie chce zdradzać, by Wam ich nie spoilerować.

Charley jest główną bohaterką książki Young i to właśnie jej oczami patrzymy na świat wykreowany przez autorkę. Przyznaję, że już od samego początku dziewczyna przypadła mi do gustu, jej styl ubierania, jej sposób bycia. Uwielbiam bohaterki, które wiedzą jak o siebie zadbać i nie potrzebują do tego faceta i właśnie Charley jest jedną z nich. Historia Charley na pewno jest ciekawa, ale w pewnych momentach jej zachowanie było dziwne i nie na miejscu, z jednej strony wydawała się silną i pewną siebie osobą, a drugiej złamaną od środka smutną, małą dziewczynką. Nie zmienia to faktu, że ją polubiłam, a w szczególności jej komentarze i wymiany zdań z innymi bohaterami.

Co do innych głównych bohaterów, bardzo podobało mi się, że każdy grał w powieści jakąś rolę. Postacie nie były wprowadzane bez sensu, ale każda miała swoje miejsce, zadanie i tak jak pisałam na początku ich kreacja była genialna, gorzej było od strony fabularnej. Oczywiście muszę wspomnieć o męskiej część bohaterów, którzy sprawiają, że nasze nogi stają się galaretowate, więc autorka zasługuje na pochwałę i brawa.

Książka na pewno jest pozycją po którą warto sięgnąć. Możliwe, że posiada kilka niedociągnięć, ale przede wszystkim jest to bardzo przyjemna lektura, która pozwoli się nam odprężyć i dobrze pobawić w towarzystwie fajnej paczki znajomych, którzy wspierają siebie nawzajem. Pomimo mojego narzekania na fabułę i pewne wydarzenia, nie mogę powiedzieć, że nie podobała mi się ta książka, ponieważ bardzo dobrze mi się ją czytało.

Moje pierwsze zetknięcie z autorką uważam za udane i mam nadzieję, że w niedługim czasie sięgnę po inne książki autorki, a w szczególności drugą część ?Żyj szybko, kochaj głęboko? i nadchodzącą w styczniu premierę.

Review Junkie, Anna

Powiem Wam, że tak mnie wciągnęła ta historia, taka byłam jej ciekawa, że pochłonęłam ją w ciągu jednego dnia. Czytałam w każdej możliwej chwili, nawet podczas mieszania sosu w garnku przy nosie miałam książkę ;) Nie jest jakoś strasznie gruba, a na dodatek jest tak interesująca, tak wciągająca, że nawet się nie obejrzałam, a już był koniec. I czuję niedosyt, ogromny niedosyt. Koniecznie muszę dowiedzieć się co będzie dalej. Na szczęście autorka zadbała o ciekawość swoich czytelników i jest także część druga, za którą od razu się biorę! Wiem, że zachwalam tak jej książki i zachwalam, ale wszystko co tutaj piszę to moje szczere odczucia. Mam ogromną słabość do romansów, choćby było banalne, choćby były przesłodzone ja i tak je uwielbiam. A książki Samanthy Young są zawsze pomysłowe i ciekawe, wiele się w nich dzieje. Tutaj nie ma tylko miłości, słodkości, uśmiechów i czułych słówek, tutaj przeczytamy także o bólu i cierpieniu, o trudnych wyborach, problemach rodzinnych, traumatycznych przeżyciach, o rozstaniach, o staraniach, o utracie zaufania... Moim zdaniem jest to fantastyczna opowieść o młodzieńczej miłości oraz o dużej ilości innych uczuć. Czytało mi się tę książkę wspaniale i wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie więc czym prędzej zabieram się do lektury dalszej części, a Wam pozostaje mi polecić, abyście sami się przekonali czy podzielacie moje odczucia w temacie tej powieści ;)

Wiedziałam że kiedyś to musi nastąpić i ten czas właśnie nadszedł. Jest to pierwsza książka Samanthy Young która nie wywarła na mnie zbyt dużego wrażenia. To typowa pozycja dla nastolatek w którym prym wiedzie pierwsza miłość między dwojgiem młodych ludzi. Czytając ją odnosiłam wrażenie że jestem stara co niewątpliwie lekko mi doskwierało, gdyż mam zaledwie trzydzieści lat. I w pewnym sensie to odczucie decyduje o mojej ocenie tej pozycji.



Autorkę zawsze kojarzyłam z dość poważnymi i ważnymi tematami. Oczywiście nie umniejszam wagi pierwszej miłości ale w tym przedstawieniu i przy pomocy takich postaci jakoś ona do mnie nie przemawia. Charley, młoda i ładna nastolatka zraniona przez swego chłopaka nie potrafi o nim zapomnieć przez wiele lat. Gdy go niespodziewanie zobaczy z inną dziewczyną odczucia schowane głęboko w sercu dadzą o sobie znać. Zmusza się przed sobą i otoczeniem do robienia dobrej miny do złej gry. Stara się pokazać że nie zależy jej na Jakeu i mogą zostać przyjaciółmi. Niestety nie wszystko zostało między nimi wyjaśnione i zarówno ona jak i on nie mogą iść dalej gdyż coś ich przytrzymuje.


Najbardziej irytującą postacią był chyba sam Jake. Tak bardzo niezdecydowany i raniący wiele osób. I nie chodzi mi o błędy popełnione w młodości, gdyż je przypisuję na karby niedojrzałości. Mam na myśli spotkania po latach tej dwójki, w których to nasz bohater paraduje z nową dziewczyną, okłamując ją i spotykając się ze starą.


Pod względem stylistycznym jest jak najbardziej ok, w tym autorka nic się nie zmieniła. Mam wrażenie że pod względem objętości jest krótsza od swoich poprzedniczek chyba dlatego że podzielona jest na dwa tomy. Kupiłam ten drugi w ciemno i szczerze to chyba szybko do niego nie zajrzę. Nie wiem co można o tej dwójce jeszcze napisać, ale widać autorka coś znalazła....


Gdybym miała ją polecić to zdecydowanie młodzieży. Jeżeli chcecie sprawić prezent siostrze w wieku siedemnastu lat pozycja ta na pewno przypadnie jej do gustu. Dojrzalsze osoby będą się raczej irytowały, gdyż z żadnym bohaterem nie da się utożsamić. Według mojej skali ocen zasługuje ona tylko na pięć punktów. Lekka, prosta i nijaka, tak bym ją opisała w trzech słowach. Bohaterów oceniać nie będę, gdyż wypadli by jeszcze gorzej. Nie będę was dłużej zanudzać i do zobaczenia przy lepszej lekturze :-)

Z twórczością Samanthy Young zetknęłam się już kilka lat temu, przy okazji lektury kolejnych części świetnego cyklu On Dublin Street, którym autorka wysoko postawiła sobie poprzeczkę. Nic, więc dziwnego, że kiedy na rynku wydawniczym pojawił się pierwszy tom nowej serii sygnowanej jej nazwiskiem, nie oparłam się pokusie i wiedziona zarówno ciekawością, jak i sporym sentymentem do twórczości Young, sięgnęłam również po tę powieść. Czy się zawiodłam? Szczerze mówiąc nie wiem. Mam naprawdę mieszane uczucia, bo Into the Deep choć nie zadziałało na mnie tak, jak to miało miejsce podczas poznawania perypetii starszej paczki przyjaciół z Edynburga, nie jest też czytelniczą pomyłką. Zatem będzie dzisiaj krótko, ale mam nadzieję, że treściwie...

...

Charley trafia na studia do Edynburga i już na samym początku wyjazdu wybiera się z przyjaciółką na imprezę do nowo poznanego chłopaka. Tam czeka ją niemiła niespodzianka ? wśród gości jest Jake, jej były, z nową dziewczyną. Charley jest wściekła, gdy go widzi ? ich rozstanie kilka lat wcześniej sprawiło, że dziewczyna zamknęła się w sobie, była załamana i nie umiała sobie poradzić z brakiem Jake?a w swoim życiu. A teraz jest na niego skazana przez rok studiów. Chłopak stara się z nią porozmawiać, lecz Charley nie za bardzo ma na to ochotę. Wciąż coś do niego czuje, nie chce jednak słuchać wymówek chłopaka, który ją tak bardzo zranił. Jest jednak na niego skazana, bo Jake przyjaźni się z paczką, z którą Charley i jej przyjaciółka zaczynają spędzać coraz więcej czasu...
Żyj szybko, kocha głęboko Samanthy Young to pierwszy tom cyklu Into the Deep. Główną bohaterką i narratorką jest Charley, młoda studentka, która nie bardzo potrafi się pozbierać po rozstaniu ze swoim chłopakiem. I choć minęło już sporo czasu, dziewczyna ciągle czuje się zdradzona i odepchnięta. Gdy spotyka Jake?a na imprezie, nie może uwierzyć, że to właśnie on. I to z nową dziewczyną.
Charley to dziewczyna, która podoba się wszystkim mężczyznom. Chodzący ideał. Piękna, mądra, zabawna, ale też potrzebująca męskiego wsparcia. Nie dziwi więc, że poza Jakiem ma też innych adoratorów. Choć może dziwi, bo część z nich przyjaźni się z jej eks i widzi, że sprawa między nimi nie jest do końca rozwiązana. Na dodatek Charley bez problemu flirtuje z kim popadnie, przytula się do swoich kolegów i pozwala im na czułe gesty. A potem patrzy, czy Jake to widział.
Głównym tematem w książce jest miłość, ale nie taka pełna uniesień i łatwa. To powieść o trudach rozstania i uczuciu, które zdarza się raz w życiu i nie przemija. Pokazuje, że kochać mogą nawet nastolatkowie, a ich uczucie nie jest chwilowym kaprysem spowodowanym burzą hormonów. Żyj szybko, kocha głęboko to książka, która pokazuje, że nawet osiem miesięcy związku może związać ludzi ze sobą tak bardzo, że rozstanie będzie dla nich niszczące.
Książka pokazuje też inną, bardzo ważną rzecz ? radzenie sobie z obecnością byłego w życiu. Charley gubi się w tej sytuacji. Z jednej strony wie, że Jake zna ją na wylot, co ją drażni i koi jednocześnie. Z drugiej zmieniła się po rozstaniu z nim i on także nie jest tym samym chłopakiem, co kilka lat wcześniej. Dziewczyna ma mętlik w głowie. Wie, że coś jeszcze czuje do swojego byłego, ale wie także, że nie chce psuć jego szczęścia w nowym związku. I choć patrzenie na niego z nową dziewczyną jest dla niej bolesne, nie odcina się od niego. Spędza z nim dużo czasu, oszukując samą siebie, że potrafi utrzymać tę znajomość na stopie koleżeństwa. Tak się nie da ? wspomnienia wspólnych chwil wracają w najmniej spodziewanych momentach.
I chociaż Charley bywa momentami zołzą, to powieść czyta się z ogromną przyjemnością. Jest bardzo uniwersalna i życiowa, wiele młodych dziewczyn będzie potrafiło odnaleźć część siebie w tej sytuacji. I chyba to jest jej najmocniejszym punktem ? fakt, że sytuacja opisana w powieści to słodko-gorzka opowieść zaczerpnięta z życia.
Jeśli lubicie powieści o młodzieńczej miłości, powinniście poznać historię Charley i Jake?a. To przyjemnie napisana książka, która pokazuje, jak trudno żyć obok kogoś, kto był dla nas całym światem, ale też jak bardzo zależy nam na szczęściu tej osoby właśnie dlatego, że ją nadal kochamy.