Zmierzch (twarda)

Zmierzch . Ten tytuł wywołuje u ludzi mieszane uczucia . Dla nastolatków ta książka to przedmiot powszechnego wielbienia .U ludzi starszych, dorosłych wywołuje ona uśmiech na twarzy , który przeradza się w śmiech . Z kolei dla innych osób książka ta może wydawać się czymś nie nadającym do czytania. Ci wszyscy ludzie, młodzi, dorośli, starsi, wszyscy oni mają po części rację .
Zakładam ,że nie ma człowieka ,który by nie słyszał o tej sadze . Każdy , w większym bądź w mniejszym stopniu , zna fabułę Zmierzchu . Dziewczyna z wielkiego miasta przyjeżdża do małej miejscowości by zamieszkać ze swoim ojcem . Przez pewien czas Bella, gdyż tak owa dziewczyna się nazywa, ma problemy z zaaklimatyzowaniem się do otoczenia, lecz w końcu udaje jej się zdobyć nowe znajomości . Między innymi poznaje tajemniczych Cullenów , którzy na pierwszy rzut oka sprawiają wrażenie idealnych . Jednak przysłowie ,nie oceniaj książki po okładce, okazał się dla Belli Swan prawdziwe . Idealna na pozór rodzinka okazała się klanem wampirów. Co gorsza dziewczyna zdaje sobie sprawę ,że zakochała się w jednym z krwiopijców , Edwardzie . Po pewnym czasie wampir wyznaje jej ,iż on sam odwzajemnia jej uczucia . . .
Pierwsza część sagi o wampirach przysporzyła jej autorce, Stephanie Meyer , nie małą sławę i pieniądze . Choć sprzedana w dużej ilości egzemplarzy niestety starszych czytelników rozczarowuje . Książka sama w sobie nie wnosi nic w swojej treści . Więc warto zadać sobie pytanie ,dlaczego część młodzieży tak uwielbia tę sagę ? Ja sama muszę się przyznać, momentami nie mogłam się oderwać od książki chyba dla tego , iż autorka ciekawie opisała wampiry . Ich losy chwilami interesowały czytelnika . Zaś gdy akcja przechodziła do głównej bohaterki książka nudziła .Dlatego trudno stwierdzić czy to na wzgląd na wampiry czy dla całokształtu młodzież tak zainteresowała się tą sagą .
Książka Zmierzch , choć ma sporo minusów, posiada także i plusy . Dlatego warto przeczytać ją po to by przekonać się jaka jest naprawdę . By samemu stwierdzić i ocenić czym jest saga Zmierzch .

„Czego nie robi się dla miłości...”


Książka pt.: „Zmierzch” autorstwa amerykańskiej pisarki Stephanie Meyer to pierwsza część serii tak samo zatytułowanej, posiadająca wiele milionów fanów na całym świecie. Jest to opowieść o losach siedemnastoletniej Belli, która zakoc[...]e się w szkolnym koledze Edwardzie. Chłopak żywi do niej takie samo uczucie, lecz wkrótce okazuje się, że ich związkowi może przeszkodzić pewna mroczna tajemnica dotycząca życia Edwarda.
Akcja książki rozpoczyna się w momencie, gdy sytuacja rodzinna zmusza Bellę Swan do przeprowadzki ze słonecznej Arizony do małego, deszczowego miasteczka Forks w stanie Waszyngton, gdzie mieszka jej ojciec. Niełatwo jest jej się odnaleźć w nowym otoczeniu –inna szkoła, obcy ludzie. Aż pewnego dnia w stołówce zauważa olśniewająco przystojnego, ale również bardzo niedostępnego Edwarda Cullena. Z początku chłopak ten zachowuje się bardzo dziwnie i odnosi się do Belli z dystansem. W jego osobie jest coś tajemniczego, co zarazem fascynuje i przeraża bohaterkę. Pewnego dnia Edward ratuje dziewczynie życie, niemalże wyciągając ją spod kół rozpędzonego samochodu. Wydarzenie to utwierdza Bellę w przekonaniu, że chłopak jest niezwykły. Za wszelką cenę chciałaby odkryć jego tajemnicę, lecz on nie chce jej wyjawić. Ale pewnego dnia chłopak wreszcie wyznaje jej swój sekret: jest wampirem! Lecz fakt ten wcale nie odstrasza Belli, chociaż zbliżając się do niego, ryzykuje życiem. Edward, co prawda należy do tych wampirów, które nie atakują ludzi i żywią się jedynie krwią zwierząt, jednak nieustannie boi się, że straci kontrolę nad swoim morderczym instynktem. Stara się panować nad nim, ponieważ bardzo kocha Bellę i nie chce jej skrzywdzić. Ale pewnego dnia w okolicy pojawia się grupa bezwzględnych wampirów, polujących na ludzi. W dodatku jeden z nich postanawia uczynić z dziewczyny swoją kolejną ofiarę. Jakie wynikną z tego konsekwencje i czy Bella ujdzie z życiem z tej opresji – przeczytajcie sami!
„Zmierzch” to historia o sile miłości, która potrafi przezwyciężyć wszelkie przeciwności losu. Pomimo tego, że miłość bohaterów utrudniało wiele aspektów, potrafili oni je przezwyciężyć, ponieważ ich uczucie było naprawdę silne. Miłości w żaden sposób nie można powstrzymać, gdyż ma ona naprawdę wielką moc i kiedy tego chcemy, potrafimy w jej imię pokonać wszystkie trudności stojące nam na drodze.
Książka ta opowiada także o tym, ile czasem musimy poświęcić w imię miłości. Pomimo tego, że Edward mógł ją zabić, Bella kochała go bardzo mocno i nie wyobrażała sobie rozstania z nim. On zaś w każdej chwili spędzanej z dziewczyną musiał powstrzymywać swój morderczy instynkt, gdyż nie chciał zrobić jej krzywdy. Uczucie, tak jak w przypadku Edwarda i Belli, często wymaga obustronnego poświęcenia, lecz gdy się kogoś kocha, nie ma rzeczy, której nie można dla niego zrobić.
Książka ta ukazuje miłość jako jeden z najważniejszych aspektów w życiu człowieka, gdyż to właśnie ona, a nie sława czy pieniądze czyni nas szczęśliwymi. Zgadzam się z tym stanowiskiem i myślę, że odwzajemnionej miłości nie da się niczym zastąpić. Jest ona bardzo ważna, bo gdy mamy kogoś, do kogo żywimy uczucie i kto nas kocha, nasze życie nabiera sensu i staje się weselsze.
Ze względu na interesującą fabułę oraz ciekawie prowadzoną narrację polecam „Zmierzch” zarówno fanom horrorów i romansów, ale także osobom, które po porostu chcą przeczytać ciekawą książkę. Jest to naprawdę pasjonująca lektura, którą czyta się z zapartym tchem.
Gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę książkę!

„Czego nie robi się dla miłości...”


Książka pt.: „Zmierzch” autorstwa amerykańskiej pisarki Stephanie Meyer to pierwsza część serii tak samo zatytułowanej, posiadająca wiele milionów fanów na całym świecie. Jest to opowieść o losach siedemnastoletniej Belli, która zakoc[...]e się w szkolnym koledze Edwardzie. Chłopak żywi do niej takie samo uczucie, lecz wkrótce okazuje się, że ich związkowi może przeszkodzić pewna mroczna tajemnica dotycząca życia Edwarda.
Akcja książki rozpoczyna się w momencie, gdy sytuacja rodzinna zmusza Bellę Swan do przeprowadzki ze słonecznej Arizony do małego, deszczowego miasteczka Forks w stanie Waszyngton, gdzie mieszka jej ojciec. Niełatwo jest jej się odnaleźć w nowym otoczeniu –inna szkoła, obcy ludzie. Aż pewnego dnia w stołówce zauważa olśniewająco przystojnego, ale również bardzo niedostępnego Edwarda Cullena. Z początku chłopak ten zachowuje się bardzo dziwnie i odnosi się do Belli z dystansem. W jego osobie jest coś tajemniczego, co zarazem fascynuje i przeraża bohaterkę. Pewnego dnia Edward ratuje dziewczynie życie, niemalże wyciągając ją spod kół rozpędzonego samochodu. Wydarzenie to utwierdza Bellę w przekonaniu, że chłopak jest niezwykły. Za wszelką cenę chciałaby odkryć jego tajemnicę, lecz on nie chce jej wyjawić. Ale pewnego dnia chłopak wreszcie wyznaje jej swój sekret: jest wampirem! Lecz fakt ten wcale nie odstrasza Belli, chociaż zbliżając się do niego, ryzykuje życiem. Edward, co prawda należy do tych wampirów, które nie atakują ludzi i żywią się jedynie krwią zwierząt, jednak nieustannie boi się, że straci kontrolę nad swoim morderczym instynktem. Stara się panować nad nim, ponieważ bardzo kocha Bellę i nie chce jej skrzywdzić. Ale pewnego dnia w okolicy pojawia się grupa bezwzględnych wampirów, polujących na ludzi. W dodatku jeden z nich postanawia uczynić z dziewczyny swoją kolejną ofiarę. Jakie wynikną z tego konsekwencje i czy Bella ujdzie z życiem z tej opresji – przeczytajcie sami!
„Zmierzch” to historia o sile miłości, która potrafi przezwyciężyć wszelkie przeciwności losu. Pomimo tego, że miłość bohaterów utrudniało wiele aspektów, potrafili oni je przezwyciężyć, ponieważ ich uczucie było naprawdę silne. Miłości w żaden sposób nie można powstrzymać, gdyż ma ona naprawdę wielką moc i kiedy tego chcemy, potrafimy w jej imię pokonać wszystkie trudności stojące nam na drodze.
Książka ta opowiada także o tym, ile czasem musimy poświęcić w imię miłości. Pomimo tego, że Edward mógł ją zabić, Bella kochała go bardzo mocno i nie wyobrażała sobie rozstania z nim. On zaś w każdej chwili spędzanej z dziewczyną musiał powstrzymywać swój morderczy instynkt, gdyż nie chciał zrobić jej krzywdy. Uczucie, tak jak w przypadku Edwarda i Belli, często wymaga obustronnego poświęcenia, lecz gdy się kogoś kocha, nie ma rzeczy, której nie można dla niego zrobić.
Książka ta ukazuje miłość jako jeden z najważniejszych aspektów w życiu człowieka, gdyż to właśnie ona, a nie sława czy pieniądze czyni nas szczęśliwymi. Zgadzam się z tym stanowiskiem i myślę, że odwzajemnionej miłości nie da się niczym zastąpić. Jest ona bardzo ważna, bo gdy mamy kogoś, do kogo żywimy uczucie i kto nas kocha, nasze życie nabiera sensu i staje się weselsze.
Ze względu na interesującą fabułę oraz ciekawie prowadzoną narrację polecam „Zmierzch” zarówno fanom horrorów i romansów, ale także osobom, które po porostu chcą przeczytać ciekawą książkę. Jest to naprawdę pasjonująca lektura, którą czyta się z zapartym tchem.
Gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę książkę!

„Czego nie robi się dla miłości...”


Książka pt.: „Zmierzch” autorstwa amerykańskiej pisarki Stephanie Meyer to pierwsza część serii tak samo zatytułowanej, posiadająca wiele milionów fanów na całym świecie. Jest to opowieść o losach siedemnastoletniej Belli, która zakoc[...]e się w szkolnym koledze Edwardzie. Chłopak żywi do niej takie samo uczucie, lecz wkrótce okazuje się, że ich związkowi może przeszkodzić pewna mroczna tajemnica dotycząca życia Edwarda.
Akcja książki rozpoczyna się w momencie, gdy sytuacja rodzinna zmusza Bellę Swan do przeprowadzki ze słonecznej Arizony do małego, deszczowego miasteczka Forks w stanie Waszyngton, gdzie mieszka jej ojciec. Niełatwo jest jej się odnaleźć w nowym otoczeniu –inna szkoła, obcy ludzie. Aż pewnego dnia w stołówce zauważa olśniewająco przystojnego, ale również bardzo niedostępnego Edwarda Cullena. Z początku chłopak ten zachowuje się bardzo dziwnie i odnosi się do Belli z dystansem. W jego osobie jest coś tajemniczego, co zarazem fascynuje i przeraża bohaterkę. Pewnego dnia Edward ratuje dziewczynie życie, niemalże wyciągając ją spod kół rozpędzonego samochodu. Wydarzenie to utwierdza Bellę w przekonaniu, że chłopak jest niezwykły. Za wszelką cenę chciałaby odkryć jego tajemnicę, lecz on nie chce jej wyjawić. Ale pewnego dnia chłopak wreszcie wyznaje jej swój sekret: jest wampirem! Lecz fakt ten wcale nie odstrasza Belli, chociaż zbliżając się do niego, ryzykuje życiem. Edward, co prawda należy do tych wampirów, które nie atakują ludzi i żywią się jedynie krwią zwierząt, jednak nieustannie boi się, że straci kontrolę nad swoim morderczym instynktem. Stara się panować nad nim, ponieważ bardzo kocha Bellę i nie chce jej skrzywdzić. Ale pewnego dnia w okolicy pojawia się grupa bezwzględnych wampirów, polujących na ludzi. W dodatku jeden z nich postanawia uczynić z dziewczyny swoją kolejną ofiarę. Jakie wynikną z tego konsekwencje i czy Bella ujdzie z życiem z tej opresji – przeczytajcie sami!
„Zmierzch” to historia o sile miłości, która potrafi przezwyciężyć wszelkie przeciwności losu. Pomimo tego, że miłość bohaterów utrudniało wiele aspektów, potrafili oni je przezwyciężyć, ponieważ ich uczucie było naprawdę silne. Miłości w żaden sposób nie można powstrzymać, gdyż ma ona naprawdę wielką moc i kiedy tego chcemy, potrafimy w jej imię pokonać wszystkie trudności stojące nam na drodze.
Książka ta opowiada także o tym, ile czasem musimy poświęcić w imię miłości. Pomimo tego, że Edward mógł ją zabić, Bella kochała go bardzo mocno i nie wyobrażała sobie rozstania z nim. On zaś w każdej chwili spędzanej z dziewczyną musiał powstrzymywać swój morderczy instynkt, gdyż nie chciał zrobić jej krzywdy. Uczucie, tak jak w przypadku Edwarda i Belli, często wymaga obustronnego poświęcenia, lecz gdy się kogoś kocha, nie ma rzeczy, której nie można dla niego zrobić.
Książka ta ukazuje miłość jako jeden z najważniejszych aspektów w życiu człowieka, gdyż to właśnie ona, a nie sława czy pieniądze czyni nas szczęśliwymi. Zgadzam się z tym stanowiskiem i myślę, że odwzajemnionej miłości nie da się niczym zastąpić. Jest ona bardzo ważna, bo gdy mamy kogoś, do kogo żywimy uczucie i kto nas kocha, nasze życie nabiera sensu i staje się weselsze.
Ze względu na interesującą fabułę oraz ciekawie prowadzoną narrację polecam „Zmierzch” zarówno fanom horrorów i romansów, ale także osobom, które po porostu chcą przeczytać ciekawą książkę. Jest to naprawdę pasjonująca lektura, którą czyta się z zapartym tchem.
Gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę książkę!

"Zmierzch" jest to pierwszy tom z sagi Zmierzch, pióra Stephenie Meyer. Książka ta opowiada o młodej dziewczynie, która zakoc[...]e się w wampirze.
Akcja książki rozgrywa się w zachmurzonym Forks, w stanie Waszyngton. 17-letnia Isabella Swan, przeprowadza się do swojego ojca, ze słonecznego Pheonix. Bella chciałaby rozpocząć nowe życie. W nowej szkole zauważa tajemniczego chłopaka, które jej (z niewiadomej przyczyny) nie lubi.Bohaterka za wszelką cenę, chce się dowiedzie dlaczego.

,,Zmierzch"to pierwsza część tej sagi.Isabella Swan nazywana Bellą przeprowadza się do małego deszczowego miasteczka Forks.Dziewczyna udaję się do miejskiego liceum.Poznaję tam Edwarda-wysokiego chłopaka o miedzianych włosach,który należy do piątki rodzeństwa,którzy mają imponujące samochody i poruszają się z wdziękiem.W pierwszy dzień szkoły chłopak zaczyna dziwnie się zachowywać.
Gdy Bella razem z przyjaciółmi jedzie na plażę spotyka tam Jacoba-piętnastoletniego chłopaka z dawnych lat.Opowiada on legendy swojego plemienia.Okazuję się,że Jacob jest wilkołakiem,a Edward...wampirem.Bohaterka za wszelką cenę chcę posiąść sekrety tej rodziny.Z czasem dziewczyna nawiązuję kontakt z Edwardem,który zostaje jej chłopakiem bez którego nie może żyć.Gdy Edward mówi dziewczynie o
niebezpieczeństwie na jakie się naraża Bella nie przejmuję się tym.
Co wyniknie z tej znajomości?
Jakie są sekrety Cullenów?Polecam.

I jest pięknie. Przeciętna nastolatka i nadzwyczajny wampir poznają się. Ona dowiaduje się o jego tajemnicy, ale mimo wszystko zaczyna żywić do niego głębsze uczucie. On także nie przechodzi obok niej obojętnie. Muszę przyznać, że do książki podchodziłam z dużym dystansem - ot, romansidło dla nastolatek. Jednak po przeczytaniu stwierdziłam, że książka w sumie... nie jest zła. A nawet... z czystym sercem mogę nazwać ją dobrą. Czytało się łatwo, przyjemnie. I choć rozniosła ona słynną modę na wampiry, to z wszystkich "wampirzych" powieści ta jest najlepsza. Polecam.

Witam jeśli chodzi o samą książkę nie byłam do niej zbytnio przekonana głownie dlatego ze pierwszy wiedziałam film który mi się nie podobał zważywszy na mętna minę głównej bohaterki cyklu wiec myslam sobie ze książka również jest zła po raz pierwszy zetknęłam się z nią przypadkiem i wzięłam do reki czytlo mi się ja...dobrze i trochę się zdziwiłam bo na początku tez myslam ze to jest książka łzawa można powiedzieć ubarwiona jak telenowela ale jednak pomyliłam się główna bohaterka książki jest o niebo inna niż ta która widziałam w filmie bardziej żywsza fabula dość ciekawa język zrozumiały i ciekawy nie jest to możne zbyt porywająca opowieść ale można przez nią przebrnąć ((: ale raczej powedzialabym ze jest to opowieść dla nastolatek które nieco bujają jeszcze w obłokach (wybaczcie dosłowność) sumując mnie ta książka nie zachwyciła ale tez nie mowie ze nie można przez nią przebnac ponieważ broni się tutaj język autorki który nie jest nudny bynajmniej sama fabula mnie nie zachwyca

Pierwszy na liście bestsellerów. A o czym mowa? Oczywiście o Zmierzchu autorstwa Stephenie Meyer. Nic dziwnego, że powieść o miłości bóstwa chodzącego po Ziemi Edwarda i niezdarnej, przeciętnej Belli trafiła na pierwsze miejsca w wielu rankingach, pokonując przy tym światowy hit serię książek o przygodach Harrego Pottera. Przetłumaczona na 30 języków książka porwała miliony nastolatek.
Lektura jest bardzo wciągająca, czasami trzyma napięciu, innym razem zaś śmieszy. Czytając ją, zapominamy o prawdziwym świecie. Główna bohaterka, Isabella Swan mieszka z matką w słonecznym Phoenix. Dziewczyna jednak opuszcza swoje dotychczasowe miejsce zamieszkania i jedzie do ojca, z którym co roku spędzała zaledwie kilka tygodni, do zimnego i deszczowego Forks. Tato na powitanie postanawia kupić jej prezent: czerwoną furgonetkę od swojego przyjaciela, Billego Blacka. Przy okazji Bella spotyka się ze starym znajomym Jacobem Blackiem, który okazuje się być bardzo sympatyczny. Obawia się nowej szkoły i tego jak zostanie przyjęta, jednak jej zmartwienia szybko zostają rozwiane, ponieważ od razu poznaje grupkę ciekawych osób. Między innymi Mika, który pomaga jej odnaleźć się w szkole. Na lunchu zauważa pięcioro nieprzyzwoicie pięknych nastolatków. Gra zaczyna się rozgrywać na lekcji biologii, gdy zostaje ona posadzona obok Edwarda Cullena, jednego z piątki, której już się wcześniej przyjrzała. Okazuje się, że nie jest on zwykłym chłopakiem. Główna bohaterka postanawia poznać jego mroczne sekrety, jednak nie wie, że naraża się przy tym na ogromne niebezpieczeństwo Nic więcej nie będę opowiadała, bo nie ma żadnej przyjemności w czytaniu książki, którą zna się od początku do końca.
Ogólnie podsumowując: ciekawa, warto poświęcić kilka chwil na przeczytanie. Napisana została luźnym językiem. Nie jest to, jak moglibyśmy się domyślać po słowie wampir, horror, a raczej romans z wampirem. Mimo naszych przekonań, powieść ta robi furorę zarówno wśród młodzieży, jak i u dorosłych kobiet. Polecam.

Zmierzch autorstwa Stephenie Meyer jest bardzo sympatyczną baśnią o miłości, przyozdobioną
licznymi elementami rodem z mistycznego świata fantasy. Potrafi oderwać od szarej, często monotonnej rzeczywistości, przy czym pomaga się zrelaksować i zapomnieć o problemach codzienności. Nie wszystkim jednak przypadnie go gustu, ponieważ nie każdy lubi wystawione na ciężką próbę historie miłosne. Zwolenników znajdzie przede wszystkim wśród miłośników wampiryzmu, lekkich tudzież subtelnie napisanych opowieści, acz nie daje to gwarancji, że zaskarbi ich serca. Moim zdaniem książkę warto przeczytać, aby obalić stereotyp krwawego oraz bezdusznego wampira, który często pojawia się w różnego typu tekstach, poznać go od zupełnie innej strony tej bardziej ludzkiej, z zasadami. Gorąco Polecam !

Tak, tak. Oczywiście mamy do czynienie z romansem. Nie, nie. Oczywiście, że nie mamy do czynienia z horrorem. Jednakże czy powstanie romansu o wampirach z nastolatkami w tle od razu czyni z tej książki nieudanego dzieła? Otóż nie. Bo czyż w literaturze, w której wszystko już było, każdy przejaw kreatywności nie winien być przyjęty z oklaskami? Wszak, takowych "perełek" w tejże powieści nie mamy zbyt wiele, ale choćby ot, np."brokat na skórze wampirów". Wiele już o wampirach dzieł czytałam, ale z tą niezwykłą właściwością się nie spotkałam! Kolejną istotną cechą w zmierzchu są portrety psychologiczne bohaterów. Edward Cullen- ulepszona postać bohatera romantycznego! Bo Belli przecież w jego towarzystwie mogłoby się coś stać!Ale, ach, jak on przeżyje bez miłości swojego życia? Aby nie ponieść się zbytnio Meyer podarowała mu sarkazm, co czyni z tej postaci osobę niezwykłą: cyniczny wampir z epoki romantycznej!
No a Bella to najzwyczajniejsza dziewczyna na świecie, z którą utożsamić jest się nam nad wyraz łatwo. Ot, i oto fenomen tej książki:tak łatwo nam się wyobraża siebie na miejscu Belli, że ta książka nim się obejrzymy wciągnie nas bez reszty i, mimo tych wszystkich patetycznych dialogów, przeczytamy ją zanim zdążymy się oglądnąć.
Gorąco polecam lekturę tej książki każdej osobie! Bo, jeśli by spojrzeć na nią z dystansem, to naprawdę warto poświęcić czas na to specyficzne dzieło.

Nie jestem fanką romansów. Ale, myślę sobie, wampiry. Wampiry są fajne. W tym momencie pojawia się przed oczami obraz Drakuli - jak wstaje z trumny, otrzepuje czarny płaszcz sinymi rękami, po brodzie ścieka mu krew. Więc przeczytałam "Zmierzch". Nasłuchałam się przedtem opinii różnego rodzaju - moje rówieśniczki, czyli dziewczyny mniej lub więcej w okresie dojrzewania, były książką zachwycone, zauroczone, stały się wielkimi miłośniczkami wampirów (o ile wampiry występujące w "Zmierzchu" w ogóle wampirami nazwać można), zaś grono znajomych miłośników fantastyki powieść tę zmieszało, delikatnie mówiąc, z błotem.
Grzechem by było, gdybym powiedziała, że czytało mi się źle. Nie w tym rzecz. To, że czyta się w miarę płynnie, to tylko i wyłącznie zasługa stylu autorki. Ale jeśli o fabułę chodzi... Zaczyna się zwyczajnie. Dziewczyna przeprowadza się do ojca. Potem poznaje Edwarda - wampira. Nadal przed oczami mam Drakulę i jakoś trudno mi uwierzyć, że ten sam Edzio (takie zdrobnienie imienia Edward wydało mi się najodpowiedniejsze, z różnych względów...), który zakoc[...]e się w pierwszej lepszej dziewczynie, jest w stanie cokolwiek upolować. Bo nie wolno zapominać, że wampiry właśnie ludzką krwią się żywią. I jeszcze jedno - wampiry się nie zakoc[...]ą. Od zawsze, odkąd ludzie zaczęli wymyślać legendy, wampiry budziły lęk, albo przynajmniej niepokój. I nic w tym dziwnego. W końcu między wampirem a człowiekiem panuje relacja drapieżnik-ofiara, zupełnie jak między lwem a zebrą, a jak babcię kocham, w życiu nie widziałam lwa chadzającego z zebrą po restauracjach. Edward budzi we mnie jedynie współczucie. I może nieco ironiczny uśmiech.
Druga sprawa - chodzenie do szkoły. Wampir, jako że jest istotą nocną, bojącą się światła słonecznego, w dzień zwyczajnie śpi (według legend, oczywiście). A Edzio chodzi do szkoły jak grzeczny synek tatusia. Pomijam fakt światła, ale o ile ludziom to nie przeszkadza, o tyle nie jestem w stanie przyjąć, że wampir panuje nad swoim instynktem i znajduje się wśród swoich ofiar zupełnie jak jeden z nich.
To tylko kilka błędów (w moim mniemaniu) tej powieści. Zaręczam, że było ich znacznie więcej, jednak dalsze przytaczanie ich prawdopodobnie do niczego nie prowadzi. Nie wiem, jakim prawem Stephenie Meyer spróbowała zrobić z drapieżnego i groźnego wampira pięknego księcia z bajki. Nie mam powodów, by bronić ludziom przedstawiania swojej wersji legend, ale to już jest lekka przesada. Nie nazywajmy wampirem wszystkiego, co ma kły. Tym bardziej, jeśli kły te broń Boże nie służą do gryzienia.
Wątek miłosny. W tej powieści jest dość rozbudowany. Właściwie jest to wątek pierwszoplanowy. W mojej skromnej opinii spaprany na całej linii. Po wchłonięciu takiej dawki miłości czułam się zupełnie tak, jakbym zjadła baton czekoladowy polany miodem i lukrem, posypany cukrem, zapaćkany dżemem i toffi. To może wywołać efekt zwrotny. Fantastyka fantastyką, ale nawet tam musi być ziarno prawdy. Autorka wsadziła do powieści chodzącego ideała, spełniając tym samym oczekiwania młodych czytelniczek. Ale kto z nas tak naprawdę jest w stanie uwierzyć w tak nieskazitelną miłość? Chyba tylko ktoś wyjątkowo naiwny, żeby nie powiedzieć głupi. Edward jest zawsze tam, gdzie Bella go potrzebuje. W połowie powieść już zupełnie przestałam się bać o główną bohaterkę, bo Edward-hero zawsze przybędzie.
Tak naprawdę nie ma w tej powieści niczego rewelacyjnego. Nie spodziewajcie się strachu, lęku, czy chociaż zwykłego dreszczyku. Bo jeśli Drakula jest wilkiem, to Edward jest tylko marnym ratlerkiem...

Mam kilka, a nawet wiele zastrzeżeń do tej książki. Po pierwsze główne postaci są mocno przerysowane. Bella – znerwicowana, delikatna, słaba fizycznie i psychicznie łamaga, która nie potrafi niczego dobrze zrobić, co więcej o wszystkie niepowodzenia obwinia samą siebie. Pesymistka do granic możliwości. Dziwne, że jeszcze nie popadła w depresję. Edward- superprzystojny, superwysportowny bohater (to ostatnie oczywiście wynika z faktu, że jest wampirem), który zawsze, gdy tylko Bella znajduje się w opałach zjawia się i ją ratuje niczym batman czy superman. Tak,.. skąd my to znamy? Oczywiście, aż chciałoby się powiedzieć jak zwykle, mamy do czynienia z wielką miłością, która, aby przetrwać musi walczyć z różnymi przeciwnościami. Nie obeszło się też bez żądnych krwi wampirów, które bardzo mile widziałyby Bellę jako danie główne na swojej uczcie. Tutaj jednak zamiast smakowitej i wykwintnej uczty otrzymujemy flaki z olejem. Jak dla mnie „Zmierzch” to nieudana synteza „Harrego Pottera” i „Underworld”. Zapytacie, niby, co ma do „Zmierzchu” „Harry Porter”? Choćby to, że obydwie te książki kończą się happy endem, co łatwo przewidzieć w obydwu przypadkach. Pojedynek Belii z wampirem w sali lustrzanej? Mnie od razu przywiódł na myśl pojedynek Harrego z Voldemortem. Poza tym, nie oszukujmy się, żadna z tych lektur nie jest zbyt ambitna. Jednym słowem – porażka.

Jeszcze tydzień temu nie wiedziałam o istnieniu tej książki. I gdyby nie ekranizacja pierwszej części, za pewnie nadal tkwiłabym w niewiedzy. Żadnych rewelacji się nie spodziewałam-ot, miłosna historia z elementami fantastyki i ze względu na wątek wampiryzmu skusiłam się na obejrzenie tego filmidła. I bum! Coś mnie trafiło, sprawiając, że zasiliłam szeregi fanek.
Dowiadując się, że film jest kręcony na postawie książki, kwestią dni było zaopatrzenie w nią i pozostałych części cyklu mojej biblioteczki.
Nie przeczę, iż książka nie jest żadnym literackim mistrzostwem, lecz jednak ma w sobie coś co stawia ją w grupie lektur dość atrakcyjnych, przynajmniej według mojego gustu. Czyta ją się przyjemnie, lekko i szybko. Strasznie wciągająca, potrafi myśli od rzeczywistości oderwać na długie godziny, a kiedy kończy się ostatni rozdział i trzeba powrócić do szarej codzienności, to znikąd pojawia się pewna melancholia. I jak widzę nie tylko u mnie.
Najgorzej w książce wypada język jakim jest napisana, dość prosty, ale z drugiej strony, przyjemniej się go czyta. Nie zawsze górnolotne opisy są pożądane, tym bardziej jeśli chodzi o lektury mające za zadanie zapewnić czytelnikowi rozrywkę. Niekiedy trochę nie odpowiadały mi pewne dialogi i sytuacje, szczególnie te bardziej tkliwe. Przypominało to trochę operę mydlaną, ale po "Zmierzchu" można się było tego spodziewać, skoro opisana w nim historia ma być przede wszystkim miłosna.
Bohaterowie nie są spłyceni... albo i są, tylko że moja wyobraźnia jest na tyle duża, że potrafiłam każdego sobie wykreować na własne widzimisię, przy braku narzuconych ich charakterystyk z zewnątrz. Bardzo w to jednak wątpię.
Imię głównej bohaterki przypomina mi "Piękną i bestię" a jest to moja ulubiona baśń. I tak samo podchodzę do cyklu "Zmierzch" traktując go jak bajkę, z wyidealizowanym głównym bohaterem, romantyczną historią plus z dodatkowo motywami fantastycznymi, nadającymi temu wszystkiemu odpowiedni klimat.
Poza tym, przyznam że po serię o zakochanym wampirze i nastoletniej śmiertelniczce, nie ma po co sięgać, jeśli cierpi się na głód intelektualny i od książek oczekuje się jego zaspokojenia, bo potem mamy wrażenie, że narracja jest za cienka, wszystko jest płytkie, głupie i bez polotu a bohaterowie bezbarwni. Swoimi negatywnymi uwagami niektórzy dzielą się publicznie, nie krepując się nawet by przy okazji obrazić czytelników tej powieści.
"Zmierzch" przeznaczony jest raczej dla niepoprawnych romantyków i ludzi którzy cierpią na "głód uczuć".

Autorce należą się pochwały, gdyż udała się jej rzecz niezmiernie trudna - nie przesłodziła swojej powieści. Nie znalazłam momentu, który odepchnąłby mnie zbytnią ckliwością czy przesadnym romantyzmem. Duża w tym zasługa Edwarda, który raczej nie powinien pozwalać sobie na gwałtowne wybuchy uczuć. Z wyznaniami też jest dość wstrzemięźliwy. Dużo za to w jego wypowiedziach cynizmu i sarkazmu. W ogóle, język to wielka zaleta tej pozycji. Dialogi są naturalne i często wywołują odruchowy uśmiech. Bardzo dobrze widać, jak para bohaterów stopniowo zaczyna prowadzić coraz swobodniejsze rozmowy. Pani Meyer zasłużyła sobie na mój podziw również dzięki temu, że nie przywiązała się zanadto do nich. W kluczowym momencie książki nie zawahała się przed porachowaniem Belli kości. W iluż to filmach w ostatniej chwili zawsze na pomoc dziewczynie przybywał ukochany, ratując ją od choćby najmniejszego zadrapania? Tutaj nie ma lekko. Cóż, ponoć miłość czasem boli.

super na początku jest wróg numer 1 a potem miłość.Super książka polecam!!!

Bella Swan jest zwyczajna. Nie odznacza się nieprzeciętną urodą ani nadzwyczajnymi cechami charakteru. Ma poukładane życie, dość spokojne, jak na siedemnastolatkę. Wszystko się jednak zmienia, kiedy ze słonecznego Phoenix przeprowadza się do najbardziej deszczowego miasteczka w Stanach - Forks, w którym jako mała dziewczynka spędzała wakacje. Perspektywa opuszczenia matki i zamieszkania z ojcem-samotnikiem nie napawa jej zbytnim optymizmem i do ostatniej chwili waha się z decyzją. W końcu jednak klamka zapada i Bella po parogodzinnym locie ląduje w najbardziej znienawidzonym przez siebie miejscu na Ziemi. Kiedy wydaje się, że gorzej już być nie może, na scenę wkracza Edward Cullen - zabójczo przystojny chłopak, który niestety chyba ma jakieś uprzedzenia co do panny Swan.Czym jest miłość i czy warto dla niej poświęcić rodzinę, przyjaciół, a nawet życie? Jak bardzo można komuś zaufać? Gdzie kończy się dobro, a zaczyna zło? Żeby poznać odpowiedzi na te pytania, Bella będzie musiała przewartościować całe swoje życie..."Zmierzch" to idealna lektura dla nastolatek marzących o wielkiej miłości, albo po prostu lubiących poczytać sobie coś lekkiego do poduszki. Zawiedzeni będą jednak ci, którzy liczą na prawdziwy horror, bo więcej tu wzdychania i wyznawania sobie bezgranicznego uwielbienia niż przyzwoitej akcji.

Bella Swan jest zwyczajna. Nie odznacza się nieprzeciętną urodą ani nadzwyczajnymi cechami charakteru. Ma poukładane życie, dość spokojne, jak na siedemnastolatkę. Wszystko się jednak zmienia, kiedy ze słonecznego Phoenix przeprowadza się do najbardziej deszczowego miasteczka w Stanach – Forks, w którym jako mała dziewczynka spędzała wakacje. Perspektywa opuszczenia matki i zamieszkania z ojcem-samotnikiem nie napawa jej zbytnim optymizmem i do ostatniej chwili waha się z decyzją. W końcu jednak klamka zapada i Bella po parogodzinnym locie ląduje w najbardziej znienawidzonym przez siebie miejscu na Ziemi. Kiedy wydaje się, że gorzej już być nie może, na scenę wkracza Edward Cullen – zabójczo przystojny chłopak, który niestety chyba ma jakieś uprzedzenia co do panny Swan.
Czym jest miłość i czy warto dla niej poświęcić rodzinę, przyjaciół, a nawet życie? Jak bardzo można komuś zaufać? Gdzie kończy się dobro, a zaczyna zło? Żeby poznać odpowiedzi na te pytania, Bella będzie musiała przewartościować całe swoje życie...
„Zmierzch” to idealna lektura dla nastolatek marzących o wielkiej miłości, albo po prostu lubiących poczytać sobie coś lekkiego do poduszki. Zawiedzeni będą jednak ci, którzy liczą na prawdziwy horror, bo więcej tu wzdychania i wyznawania sobie bezgranicznego uwielbienia niż przyzwoitej akcji.