Złamane serca

?Złamane serca? to już piąty tom serii mafijnej Cory Reilly i nie wiem czy tylko ja mam wrażenie, że każdy kolejny tom, jest słabszy od poprzedniego? Każdy z przeczytanych przeze mnie tomów w większym czy mniejszym stopniu wzbudzał moje zainteresowanie i chęć poznania danej historii. W tym natomiast jedyne o czym myślałam, to żeby ta książka się w końcu skończyła? nawet był w niej jeden moment, kiedy pomyslałam - o cholera! To jest to, teraz będzie taki zwrot akcji, że ta książka przestanie być przesłodzoną historią nastolatków i zacznie się akcja, chęć mordu i zemsty? ale niestety stronę dalej moje marzenia legły w gruzach i na nowo zaczęłam odliczanie stron do końca?

Tym razem mamy historię Savio, który jak zapewne wiecie z poprzednich części, jest najbardziej wyluzowanym z braci Falcone. Jednonocne przygody, najlepiej z pięknymi i chętnymi dziewczynami, które wiedzą, że na coś więcej liczyć nie mogą - to coś co uwielbia i praktykuje. Nie ma w planach związków, ani ślubów, co bardzo smuci Gemmę Bazzoli, dziewczynę, która zna się z Saviem od dziecka i która od dziecka też się w nim podkochuje. Jako nastolatka nie marzy o niczym innym, jak o ślubie z nim, dlatego na każdy możliwy sposób namawia ojca aby mu ją obiecał, wtedy dziewczyna miałaby stać się jego żoną, gdy skończy osiemnaście lat. Savio ani myśli się na to zgadzać?do momentu aż Gemma zostaje obiecana komuś innemu? wtedy uruchamia się w nim ?pies ogrodnika??

Jeśli chodzi o plusy tej książki, to podobała mi się postać Savio, był dosłownie taki jaki myślałam, że będzie - wyluzowany, z ciętym językiem, oddany rodzinie - i nie przeliczyłam się. Co więcej bardzo podobały mi się jego treningi i sam ich zamysł i to, że Gemma też była na ich punkcie zafiksowana i sama podejmowała się walk z braćmi Falcone. Niestety bardzo dało się odczuć niedojrzałość głównej bohaterki i ja doskonale wiem, że ona była nastolatką, jednakże mnie jej myślenie nieraz tak mocno irytowało, że w jednym momencie ucieszyłam się, że jej się coś przytrafiło - tak wiem, nie powinno, ale cóż :P Między bohaterami z pewnością brakowało mi jakiejkolwiek chemii. Ich niedojrzałość uczuciowa była naprawdę denerwująca - w sumie jeśli chodzi o Savio to on był cały czas przedstawiany w ten sam sposób, ale Gemma robiła z siebie taką bezmyślnie zakochaną dziewczynkę, która tak jakby znalazła swojego idola i jej życie opiera się tylko na miłości do niego, rozpoczyna się wzdychanie i próba na siłę przykucia jego uwagi. O Boże? jestem na to zdecydowanie za stara już? dobrze, że w międzyczasie na arenie pojawiała się reszta braci Falcone, ale pomimo wszystko ta część wypada jak narazie najsłabiej z całej serii. Oby ?Złamane pragnienia? były lepsze? choć już czuje lekki zawód po tych dwóch tomach, które przeczytałam?

?Załamane Serca? to piąty tom nowej serii autorki słynnych ?Złączonych?!

Tym razem poznajemy historię Savio Falcone. Chłopak kocha swoje beztroskie, pełne uciech życie i za nic nie chce tego zmieniać. A fakt, że wytatuował sobie wielką głowę byka, tylko świadczy o tym, że niczym to zwierzę, jest trudny do okiełznania. To jedna z jego zasad. Nigdy nie zamierza się ożenić, a jego życie powinno być nieustającą imprezą.
Gemma Bazzoli została wychowana w bardzo konserwatywnej rodzinie. Ubiera się skromnie i nawet śpiewa w kościelnym chórze. Dziewczyna jest siostrą najlepszego przyjaciela Savio. Odkąd poznała go, mając 10 lat, oddała mu swoje serce, przez lata bezskutecznie próbując wzbudzić w nim jakieś uczucia. Niestety chłopak traktował ją jak młodszą siostrą, a kiedyś sytuacja wymyka się spod kontroli, ogranicza kontakt. Wszystko zmienia się kilka lat później, kiedy odkrywa, że Gemma stała się najgorętszą dziewczyną w Las Vegas. Chce ją zdobyć, jednak została obiecana innemu. Poza tym, by ją mieć, musiałby poświęcić coś, co kocha najbardziej ? swoją wolność. Czy jest gotów kompletnie zmienić swoje życie, dla jednej dziewczyny, skoro może mieć ich tysiące? Jedno jest pewne, czeka go niełatwy wybór.

Ta książka wywołuje pełno sprzeczności. Z jednej strony książkę szybko się czyta, pochłania w całości, jak każda z historii Cory, ale z drugiej strony człowiek ma ochotę zabić bohaterów. Szczególnie Savio. Jest śmieszkiem (choć tę cechę polubiłam w poprzednich częściach), czasami do przesady pewny siebie i próżny. Przez większość książki był strasznym dupkiem i zachowywał się strasznie. Za wszelką cenę chciał zjeść ciastko i mieć ciastko. Jeśli chodzi o Gemmę, to jej postać miała wielki potencjał. Mogła być naprawdę twardą bohaterką, w końcu trenowała z najniebezpieczniejszymi i najsilniejszymi facetami Camorry. Gdyby była odrobinę bardziej uparta i nieugięta, ich historia byłaby o niebo lepsza.

Jak dla mnie to dotychczas najgorsza książka Cory, ale mimo wszystko dobrze spędziłam czas z tą książką.

Piąty tom serii o braciach Falcone to kolejny dobry tom. Jednak autorka ma to do siebie, że ma w serii gorsze i lepsze tomy. Tom I był niejako łącznikiem serii złączeni i serii o Camorze. Obie serię łączą się ze sobą, a i w tym tomie mamy nawiązanie do bohaterów tamtej serii. Tom 2 i tom 3 by świetne tom 4 poświęcony był niejako ogólnikowo braciom Falcone z punktu widzenia Kiary. Tu mamy historie kolejnego z braci tym rem na świecznik poleciał Savio.

Gemma to młoda dziewczyna, która wychowuje się w konserwatywnej , tradycjonalnej rodzinie włoskiej. Zasady, w jakich została wychowana są dość staroświeckie. Jednak dziewczyna się ich twardo trzyma. Jako mała dziewczynka, potem nastolatka dostaje szanse na naukę samoobrony z Savio. To w jej rodzinnie jest dość dużym luźne. Młoda dziewczyna zwana Kitty zakochuje się w młodym ówcześnie chłopaku i mimo lat jej uczucie nie zmienia się. Tylko niestety nie jest odwzajemnione. Jako 16-latka zostaje obiecana pewnemu młodzieńcowi.

Savio to młody chłopak. W poprzednich częściach poznajemy go jako młodego nastolatka, który dojrzewa do dorosłości. Tu mamy także jego młodzieńcze lata. Prolog zaczyna się od scenki gdy ma 14 lat potem staje się dorosły i ma łatkę męskiej dziwki. Czy Savio faktycznie nie przepuści okazji do przespania się z kobietą? A może to jego sposób na poradzenie sobie z traumą? Wszystko się zmienia z momentem, gdy Gemma zostaje obiecana jego przyjacielowi. Savio nie może na to pozwolić. Czym kieruje się chłopak? Czemu musi mieć Gemmę dla siebie, skoro nie zwracał na nią uwagi?

Historia dobrze napisana, są wątki łączące się z poprzednimi częściami. Losy Savio i Gemmy przeplatają się z informacjami z dalszą historia pozostały braci Falcone. Co wyróżnia tą historię? Ano Gemma, która nie jest słodką młodą dziewczyną. Owszem robi maślane oczy i próbuje zdobyć Savio ale pomimo młodego wieku trzyma się zasad do końca. Jest twarda, potrafi się obronić, a jednocześnie jest skromna i zdystansowana. Z czasem odnajduje się i staje się dojrzalsza. Zabrakło mi jednak tego pazura z tomu 2 i 3. Jest mniej mafii a więcej skupienia na relacjach między dwójka bohaterów. Bracia Falcone także stracili ze swojej ostrości stali się takimi zwykłymi mężami czy ojcami. Mam nadziejże kolejny tom dotyczący Adamo będzie dużo lepszy. Jednak na niego przyjdzie nam trochę poczekać, bo kolejny będzie znów tomem , który przeniesie nas do rodziny w Chicago...

?Sarkazm stał się moją bronią.?

W końcu przyszedł czas na Savio! Chłopak jest prawdziwym Falkone, w niczym nie ustępuje swoim niebezpiecznym braciom. Uwielbia dziewczyny, nigdy żadnej nie odmawia, a te ciągną do niego jak pszczoły do ula. Patrząc z boku widzimy beztroskiego lekkoducha, który do życia podchodzi z uśmiechem. Ze wszystkiego i wszystkich potrafi zakpić, ale kiedy trzeba jest uprzejmy i grzeczny, czym skutecznie potrafi zjednać siebie kobiety. Nazwisko, które nosi otwiera przed nim wszystkie drzwi w Las Vegas, a on sam jest nietykalny.

Gemma Bazzoli od zawsze kocha się w Savio, a jej brat jest jego najbliższym przyjacielem. Dziewczyna została wychowana w konserwatywny sposób, ubiera się bardzo skromnie, należy do kościelnego chóru, nigdy nawet się nie całowała. Właśnie została komuś obiecana, co bardzo nie podoba się Savio. Ta dziewczyna jakoś szczególnie wryła się w jego beztroskie serce. Czy Savio pozwoli, na to, aby ta należała do innego, czy będzie wstanie poświęcić coś, co jest dla niego bardzo ważne ? wolność?

Pani Cora jest mistrzynią w przekazywaniu emocji ? robi to na mnie zawsze ogromne wrażenie. Dialogi, cięte riposty wywoływały szczery uśmiech. Bardzo podobały mi się nawiązania do bohaterów z poprzednich części. Gemma i Savio to z ich perspektywy toczy się narracja, mamy dokładny wgląd w ich serca i umysły. Do obojga poczułam sympatię i oboje mocno potrafili mnie zirytować. Gemma na pozór jest cicha i spokojna, jednak, kiedy trzeba potrafi pokazać zadziornego pazura. Kocha walki, sama z przyjemnością i zaciętością trenuje. Savio, uch? do wszystkiego podchodzi z lekkością, a drwiący uśmieszek nie schodzi mu z twarzy ? chwilami miałam ochotę nim potrząsnąć. Jest inteligentny, arogancki, zadziorny i ? z łatwością potrafi torturować i zabijać, niesie postrach.

Relacja naszej pary nie jest łatwa, zwłaszcza Gemma jest w sytuacji nie do pozazdroszczenia. Jest pewna swoich uczuć, ale wie, że pewnych granic nie przekroczy. Jej wyrozumiałość i cierpliwość zostają poddane niejednej próbie. On wszystko skrywa pod maską sarkazmu i niewybrednych żartów. Nie potrafi się otworzyć i zaufać. Początkowo jest tylko pożądanie, czy z czasem przyjdzie coś więcej?

Bracia Falcone na czele z Remo to bezduszni mordercy, twardą bezwzględną ręką sprawują włączę. Mają siebie nawzajem i swoje kobiety. Tylko sobie bezgranicznie ufają, zawsze i wszędzie mogą na siebie liczyć. Mafijny świat, w którym żądzą określane zasady, za ich złamanie ponosi się bardzo surową karę.

Porywająca, niesamowita, emocjonująca opowieść. Przeczytałam ją z ogromną przyjemnością, uśmiech często mi towarzyszył. Z niecierpliwością czekam na historię Adamo. Bardzo polecam całą serię!

ZARYS FABUŁY
Gemma Bazzoli, wychowana w konserwatywnej rodzinie dziewczyna, od dawna podkochiwała się w chłopaku, który imponował jej swoim obyciem. Savio Falcone towarzyszył jej w dzieciństwie, kiedy ta postanowiła, że będzie go miała za męża. Sęk jednak w tym, że starszy Savio nigdy nie traktował jej poważnie. Dla niego była jak siostra. Co się zmieniło?

Bawidamek i lekkoduch, który traktuje życie jak zabawę, może mieć każdą dziewczynę. Na skinienie palca. Ale nagle okazuje się że ta, która dotąd była mu obojętna, została przeznaczona komuś zupełnie innemu. Savio nie chce dopuścić do tego, by siostra jego brata nagle przestała istnieć w jego codzienności. Czy może coś z tym zrobić? Tak, ale cena stanie się bardzo wysoka. Mężczyzna będzie musiał zaryzykować. Czy tak łatwo poświęcić swoją wolność? I czy Gemma nadal będzie chciała ofiarować mu swoje serce?

BOHATEROWIE
Ciężki orzech do zgryzienia stawia przed czytelnikiem autorka w tej powieści, a to za sprawą Savio, który ? co nie powinno mnie dziwić ? bywa draniem. Skupiony na własnych przyjemnościach bawidamek, playboy, a zarazem pies ogrodnika, który to sam nie weźmie, ale innym nie da. Ciężki z niego typ, do tego stopnia, że jego zachowanie nieraz budziło we mnie autentyczną złość. Dlaczego taki jest? To człowiek wychowany w mrocznym świecie, oddany treningom i walkom. Obyty, obeznany ? w przeciwieństwie do żeńskiej postaci z głównego planu. Miał chłopak trudną przeszłość, więc co nieco można mu wybaczyć. Czy go ostatecznie polubiłam? Nie będziecie zaskoczeni, jeśli powiem, że tak. Ale nie zostanie moim numerem jeden jeśli chodzi o bohaterów Cory. Co zatem z Gemmą? Wychowana w rodzinie hołdującej restrykcyjnym zasadom nie ma bladego pojęcia o fizycznej miłości. Jest trzymana pod kloszem niewiedzy. Lubiąca ryzyko i łamanie zasad z jednej strony jest kobietą, którą łatwo zranić. Nieszczęśliwie zakochaną, z drugiej to wojowniczka, która potrafi pokazać pazurki. Niezła mieszanka, jeśli chodzi o cechy charakteru, choć moim zdaniem wyszła całkiem spójnie.

AKCJA POWIEŚCI
Fabuła rozpoczyna się w czasach, kiedy główni bohaterowie są jeszcze podlotkami. Gemma w tajemnicy przed innymi czyta dziewczyńskie magazyny i zostaje na tym przyłapana. Pokazana jest jej relacja z dość oschłym dla niej bratem oraz właśnie Savio. I tak czytelnik ma okazję obserwować rozwój ich kontaktów aż do czasu, kiedy wkraczają w progi dorosłości. Akcja zatem w przeważającej mierze opiera się właśnie o kwestię uczuciową. Mężczyzna z pierwszego planu nie tak łatwo umie zrezygnować z własnych wygód i nadszarpniętych moralnie, wyznawanych wartości, więc psuje czytelnikowi nieco krwi. Czy Gemma da mu nauczkę? I co z facetem, dla którego została przeznaczona? Należy pamiętać, że w grę wchodzi świat mafii i tutaj nie ma samowolki.

PODSUMOWANIE
Uparty mężczyzna, nieobyta dziewczyna, wspólne lata młodości i dorosłość, która stawia wyzwania i uświadamia, że prawdziwa miłość cały czas była na wyciągnięcie ręki. Niegrzeczna i skupiona na miłości powieść, z mafijnym tłem, jak to zawsze u Cory bywa. Trochę brakowało mi mocniejszego akcentu pozostałych postaci z cyklu, którzy w innych tomach częściej dawali o sobie znać, tworząc przy tym swojski poniekąd klimat. Książka była ciekawa, ale momentami nie działo się nic, co mogłoby mnie zaskoczyć, w efekcie były fragmenty powiewające nudą. Niemniej jednak wciąż daję tej historii sześć z plusem w dziesięciostopniowej skali i czekam na kolejne powieści autorki.

...

Nastoletnie, naiwne miłości zazwyczaj nie są w stanie przetrwać okresu dojrzewania i szybko stają się jedynie wstydliwym wspomnieniem. Jednak w przypadku Gemmy ten zwyczaj nie ma racji bytu, bowiem trafiło na niezwykle upartą dziewczynę. "Złamane serca" to czas na historię Savio i młodszej siostry jego najlepszego przyjaciela. Nietykalnej, wychowanej w bardzo konserwatywnej rodzinie, zupełnie niepasującej do rozwiązłej natury Falcone. Ale czy tradycje mogą powstrzymać rozwój miłości? Biorąc pod uwagę jak wiele emocji towarzyszy czytaniu tej książki, począwszy od wzburzenia, przez rozczarowanie, gniew ale i wzruszenie oraz radość, to jest to najlepszy tom serii. Zupełnie inny od poprzednich, jednak i Savio drastycznie różni się przecież od swoich braci. Podczas lektury były momenty, że miałam ochotę rzucić książką, dosłownie trzęsłam się ze złości i kompletnie nie rozumiałam jak Autorka chce poprowadzić tę historię by przekonać czytelnika do głównego bohatera i jego uczuć. I jak zwykle Cora Reilly zrobiła to po mistrzowsku, w sposób powalający na kolana. Jestem pod ogromnym wrażeniem!
Savio poznaliśmy w poprzednich tomach jako luzaka z przerośniętym ego, lubiącego przekomarzanki, złośliwości i zbereźne komentarze. Absolutnie nie stracił na swoim charakterze, a jego arogancja wraz z wiekiem sięgała wyżyn. Choć rozczulał jego widok i podejście do dzieci Remo, to były to jedyne chwile, gdy nie czułam wobec niego gniewu. Jego zachowanie było dziecinne, skandaliczne, niedopuszczalne i rozczarowujące i nawet jego rodzina miała dość. Jak rozkapryszony chłopiec chciał mieć Gemmę, by nikt inny jej nie dostał, absolutnie nie rezygnując ze wszystkich życiowych uciech, którymi się raczył. Sarkazm, żarty, arogancja, to były jego metody na poradzenie sobie z trudnym dzieciństwem, podobnie jak Nino skrył się za brakiem emocji, a Remo za wściekłością. Jednak żaden z braci, nawet w swoich najgorszych momentach, nie doprowadzał mnie do takiego stanu, jak robił to Savio. Czy dla niego w ogóle jest jakakolwiek szansa by dojrzał do bycia odpowiedzialnym mężem z prawdziwego zdarzenia?
Gemma to dziewczyna o dwóch obliczach. Z jednej strony idealna, pobożna, przynosząca chlubę swojej tradycjonalistycznej rodzinie. Z drugiej jednak strony jest zadziorna, ćwiczy sztuki walki i umiejętnie lawiruje między wymaganiami, które stawiają przed nią w domu, a tym czego sama chce. Zupełnie nie jest świadoma swojej urody, całkowicie niewinna, z zerowym pojęciem o seksie, podtekstach i wszystkich cielesnych uciechach, którymi tak uwielbia raczyć się jej przyszły mąż. Gem jest waleczna i silna, mocno związana ze swoją rodziną i wartościami, które wyznają, pomimo częstej frustracji zasadami panującymi w domu ewidentnie było widać, że kocha wszystkich swoich bliskich i jest kochana. W wielu sytuacjach było mi jej zwyczajnie szkoda, choć dorastała w warunkach podobnych jak kobiety mafii w Chicago czy Nowym Jorku, to jednak ten styl kompletnie nie pasował do Camorry. Ale jak każdy człowiek tak i Gemma ma swoje granice. Czy zniesie kolejne upokorzenia i przykrości, których raz za razem dopuszcza się Savio?
Cora Reilly jak zwykle zapewnia nam romans mafijny w najlepszym wydaniu, wciągający i z mnóstwem emocji. Pomimo, że to już piąta część serii, a za nami także wielotomowa opowieść o członkach Famiglii i Chicago, to Autorka nie osiada na laurach, nie idzie utartym schematem i ciągle nas zaskakuje. Jej styl pisania i pomysły na fabułę, niepowtarzalni i skomplikowani bohaterowie i ogrom wydarzeń, które mają miejsce dają pewność, że każda jej kolejna książka będzie niezwykła i na pewno nas nie zawiedzie. Żadna historia z Las Vegas nie jest łatwa i czymś się wyróżnia, natomiast przy opowieści o Savio, mam wrażenie, że Autorka wniosła się na wyżyny i stworzyła lekturę pełną pasji, namiętności ale i powodującą ogromne rozdarcie w czytelniku i fundującą istny rollercoaster. Także nie tylko z uwagi na okładkę nie powinno się przejść wobec tej pozycji obojętnie ;-