Ziemia przeklęta (twarda)

"To była marchia - miejsce, gdzie ludzkie losy były nagle przerywane i nikt nie pytał dlaczego."

Średniowiecze nie należy do moich ulubionych epok, lecz czasami daję się skusić na jego mroczne i ponure klimaty. Zastanawiałam się, czy ziemia ogarnięta przekleństwami będzie potrafiła przyciągnąć, ale niepotrzebnie się obawiałam, fantastycznie się po niej poruszałam. Powieść mocno rozbudowana, uwzględniająca różnorodnych bohaterów, ciekawie i wyraziście sportretowanych, z przyjemnością śledziłam zagmatwane losy. Juan Francisco Ferrándiz postawił na balans między mocnymi męskimi i silnymi kobiecymi postaciami, oferującymi coś szczególnego, potrafiącymi zaskoczyć, z każdą częścią książki podlegającymi metamorfozie. Mieszanka rozmaitych odcieni mniej lub bardziej świadomych decyzji, sprzyjających lub nie splotów okoliczności, uśmiechów dobrego lub żartów złośliwego losu. Przypuszczałam, dokąd zmierza przeznaczenie, jednak nie byłam pewna finalnej odsłony. Miłość kontrastowała z nienawiścią, oddanie ze zdradą, obietnica z zemstą, a harmonia z walką. Zgrabne zrównoważenie zwrotów akcji, intrygujących incydentów, przekonujących dialogów, opisów wiele wnoszących do tła, z ujęć społecznych i politycznych, miast i kraju. Delikatne magiczne nuty wypływające z dawnych wierzeń, legend i pogańskich rytuałów, blasków i cieni rycerstwa, oraz światła i mroku chrześcijaństwa.

Poruszałam się na osi dwudziestu lat drugiej połowy dziewiątego wieku. Autor sukcesywnie przesuwał suwak czasu, skakał co kilka lat, a jednak miałam wrażenie ciągłości. To zasługa dobrze przemyślanego scenariusza i oprawy wizji dawnego świata. Przyglądałam się, jak zmienne koleje upadku i odrodzenia przeplatały historię Barcelony, jak wiele wydarzeń miało miejsce, niespokojnych i gwałtownych, niebezpiecznych i zatrważających, zmąconych i zgaszonych, w biedzie i rozpaczy, w agonii i zniszczeniu, w odbudowie i rozkwicie, w szczęściu i spełnieniu. Żyłam nie tylko licznymi i zajmującymi przygodami bohaterów, ale także tym, co niezwykłego i przełomowego przytrafiało się stolicy Marchii Hiszpańskiej. Rewelacyjnie przetykały się fakty z fikcją, płynne zazębiały, zlewały w uroczą całość. Czułam, że przeniosłam się do średniowiecznej epoki zyskując relaks i wiedzę. Niepewna, ponura, pełna nieszczęść i spisków przeszłość, ale też przybierająca na sile nadzieja, odwaga i determinacja. Książka wywołała bardzo dobre wrażenie, wygodnie się odnalazłam, miło spędziłam czas. Zagłębiałam się w niczym atrakcyjnie nakręcony serial historyczny. Warto wygospodarować czas i uwzględnić ją w planach czytelniczych.

Ta książka to bez wątpienia świetna literatura, 760 stron niesamowitej wprost przygody, niezwykle efektowny fresk historyczny, ogromna porcja serca Katalonii, historii, magii tego regionu. Jest w czym się zaczytywać.
Autor porywa nas w rzadko uwieczniane w książkach czasy, a mianowicie do Katalonii z II połowy IX wieku. Autor świetnie kreśli opis i charakterystykę Katalonii tamtych lat, oddaje nastrój mrocznych i okrutnych czasów, przedstawia żyjących wtedy ludzi, ich marzenia, troski, zagrożenia.
Akcja książki ma miejsce w ciągu kolejnych 20 lat. Były one najważniejszymi w długich i burzliwych dziejach Barcelony. W tamtym okresie Barcelona znana pod nazwą Barczinona była niewielką licząca 1500 mieszkańców osadą położoną nad rzeką Llobregat, gdzie zaczynał się emirat Kordoby. Miasto chyli się ku upadkowi, jest zniszczone, zaniedbane, wyludnia się. Sprawia ono wrażenie, iż przybyszy i mieszkańców nie spotka w nim nic dobrego. Mieszkańcy napadani przez obcych m.in. Saracenów na zmianę mieszkają w swojej osadzie, albo chronią się w pobliskich lasach.
Do takiego miejsca arcybiskup Hinkmar posyła młodego biskupa . Daje mu do wykonania misję z typu tych mission impossible.. Biskup ma w tym niegościnnym miejscu zbudować katedrę oraz podźwignąć miasto i jego okolice z upadku. Czy mu się to uda? Tego dowiecie się w trakcie lektury tej niezwykłej książki. Dodam tylko, iż wraz z biskupem do Barczinony rusza rzesza osadników. Czy nowe miejsce stanie się ich domem? Jak potoczą się ich losy?
Gwarantuję wam, iż będziecie zaskoczeni nagłymi zwrotami akcji, zawirowaniami, przygodami rodem z najlepszych awanturniczych książek.
Ferrandiz na niczym nie oszczędza. Przygody bohaterów są świetnie wymiksowane ze sporą porcją historii, a całość okraszona garścią sensacji. Czyta się świetnie.
Co istotne, w książce mieszają się miejsca autentyczne z fikcyjnymi, postaci historyczne z tymi wymyślonymi. Autentyczni są m.in. Biskup Frodoí, arcybiskup Hinkmar, król Karol łysy i wielu innych. Prawdziwe są także wydarzenia historyczne, jak spiski, zdrady, bunty, od których książka aż skrzy.
Ogrom przygód bohaterów nakreślony jest we wspaniały sposób. Od lektury trudno się oderwać. Na największe jednak uznanie zasługuje praca, jaką autor włożył w reaserch historyczny. Od pierwszych stron rzuca się w oczy, iż zadał sobie mnóstwo trudu żeby znależć fakty, informacje, prześledzić życia kolejnych bohaterów. To zaprocentowało i dało wspaniałą, godną polecenia lekturę.

?Po spustoszeniach i ciągłych rajdach Saracenów pozostały ponure legendy o zaginionych podróżnych, o zbójeckich hordach ludzi żyjących jak dzikie zwierzęta...? (J. F. Ferrandiz) ? taka rekomendacja książki, której lekturę właśnie zakończyłem widnieje na okładce. Zachęcony więc takim opisem zagłębiłem się w powieść, dziejącą się, w nie tak znowu odległych czasach. A opowieść nosi tytuł ?Ziemia przeklęta?.

O książce możemy przeczytać, że:

861 rok. Z woli króla Franków Karola Łysego do Barcelony przybywa nowy biskup, Frodoi. Młody i ambitny kapłan ma zakończyć budowę katedry i podźwignąć miasto z upadku. Barcelona liczy zaledwie tysiąc pięćset dusz. Najazdy Saracenów i zbójeckich hord doszczętnie ją zrujnowały, okoliczne pola leżą odłogiem, pozbawione opieki Kościoła pospólstwo wróciło do pradawnych obrzędów. Przybywający z garstką osadników biskup rozbudza nadzieje. Sprzyja mu sama Goda, darzona powszechnym szacunkiem, szlachetnie urodzona dama wywodząca się z antycznego rodu i nazywana ?duszą Barcelony?. Tak piękna, że można przy niej zapomnieć o każdym złożonym ślubie.
Czy wplątany nieopatrznie w bezwzględną grę o władzę Frodoi wypełni swoją misję? Przemieni na powrót tę ziemię przeklętą w krainę mlekiem i miodem płynącą? Wyrwie mieszkańców ze szponów rozpaczy? Kto zasiądzie na pustym barcelońskim tronie? Jednym z kandydatów jest groźny i bezwzględny uzurpator, Drogo de Borr. Wspomagany siłą zbrojnych i afrykańską magią bękart już raz sięgnął po to, co do niego nie należało.

Intrygi, spiski i zdrady, to najważniejsze elementy tej powieści które skłoniły mnie do tego, aby przeczytać ją za jednym posiedzeniem. Oczywiście, ta sztuczka nie bardzo mi wyszła, bowiem książka jest słusznych rozmiarów, jednak bardzo szybko dotarłem do stron ostatnich. Niesamowicie wciągająca historia, dziejąca się w czasach w których honor coś znaczył, a zwykły człowiek nie miał praktycznie żadnych praw. Ciekawe tło historyczne, to właśnie najlepsze w tej powieści. Barwni bohaterowie, mnóstwo tajemnic, wydarzeń, które obrosły w legendy? Mógłbym tak wymieniać długo. Jeśli więc lubicie monumentalne powieści Falconesa, czy nawet Folletta ? koniecznie sięgnijcie i po tą powieść. Zaręczam, że się nie zwiedziecie.