„Zielone drzwi” to zwyczajna książka o nieprzeciętnych ludziach z niezwykłymi historiami w tle. Fakt, iż ta opowieść jest jak najbardziej prawdziwa wzmacnia jej wydźwięk i wartość. Katarzyna Grochola z ogromnym taktem obnaża swoje życie przed czytelnikami. Robi to niebywale naturalnie i wiarygodnie. Sprawia, że wszyscy stajemy się jej towarzyszami we wszelkich upadkach i wzlotach.
Autorka zaczyna swoją opowieść od samego początku, czyli od jej narodzin. Poznajemy zarys jej dzieciństwa, czasy szkolne oraz okres dorastania. Jak dla mnie ta część jest zbyt długa i monotonna. Następnie pojawia się pierwsza praca, miłość, małżeństwo, emigracja, dziecko. Tutaj powieść nabiera tempa i bardzo osobistego wymiaru. Wkrótce autorka powraca do kraju, decyduje się na rozwód i poznaje smak samodzielności przez duże „S”. Od tego momentu nie wypu[...]am książki z rąk. Szeroko otworzyłam oczy i zacisnęłam dłonie w pięści oczekując w ten sposób na szczęśliwe zakończenie. Czytałam z przyspieszonym biciem serca, z otwartą buzią, ze wzruszeniem, niedowierzaniem. Śmiałam się, płakałam i wypełniałam się całą gamą emocji. A gdy przyszło się pożegnać z tą książką miałam w sobie wolę walki, zaciętość, wiarę, nadzieję i niesamowitą ilość energii.
Katarzyna Grochola pokazuje czytelnikom, że tylko upór w dążeniu do określonego celu ma sens. Uświadamia, że każda kobieta ma prawo do własnych poglądów, spełnionych marzeń i popełnionych błędów. Rzeczywistość autorki nie była łatwa. Otarła się ona o beznadziejność i sytuacje bez wyjścia, a także o głód, bezdomność i niekończący się chłód. Nie została ona pozbawiona bólu, strachu i upokorzenia oraz samotności. Jednak pomimo wszystko pragnienia zostały osiągnięte. Łzy i spadanie w ciemną przestrzeń zostały wyparte przez pracę, śmiech, życzliwość i samozaparcie.
Książka jest z gatunku literatury kobiecej. Cec[...]e ją lekkość i prostota. Jest idealna dla czytelników, którzy potrzebują optymizmu, dla ludzi, którzy są na zakręcie, dla osób, którzy wypatrują znaku, kierunku w którym mogą podążać. Tu nie ma miejsca na zwątpienie. Tutaj spełnia się swoje marzenia, aby nie zniknąć, aby się nie zapaść, aby nie stać się przeźroczystym.