Zielona 13

Mieszkańcy kamienicy przy ulicy Zielonej 13, to na pozór zwykli ludzie, którzy znają się z widzenia. Pewnego dnia ich losy łączą się, kiedy niespodziewanie w lokalu na parterze powstaje sklep monopolowy. Wtedy do akcji wkracza osamotniony Szczepan, jego żona Aldona z kochankiem Radeo, zakręcona Mariolka czy Krzysztof z Elwirą. Od tego momentu mamy okazję poznać losy tych ludzi zdecydowanie dokładniej...

Ta książka to świetna pozycja na poprawę humoru. Autorka swój optymizm przelewa na kartki powieści i tworzy świetną akcję. Przenosząc się na ulicę Zieloną czytelnik ma możliwość oderwania się od codziennych problemów. Bez problemu można wczuć się w postać poszczególnych bohaterów, bądź zostać jednym z sąsiadów intrygującej kamienicy.



Autorka w optymistyczny sposób przedstawia realne problemy. Pokazuje codzienność taką, jaka jest. Mimo, iż przez losy wykreowanych postaci przemawia komizm, to prawda jest taka, że każdego z nas mogłaby spotkać ich sytuacja. Poznajemy świat osób, które rozeszły się ze sobą, młodej kobiety, która nie jest zadowolona ze swojego życia, czy perypetie małżeństwa, którego codzienność zostanie odmieniona w momencie narodzin czterech córek.

Serdecznie polecam Wam tę przepełnioną pogodnością pozycję. Myślę, że bohaterowie skradną Wasze serca i jednocześnie wywołają niepohamowany uśmiech na twarzy.

Nie miałam jeszcze okazji spotkać się z twórczością Agaty Bizuk, choć słyszałam o jej powieściach wiele pochlebnych opinii, które wychwalały przede wszystkim lekki język, jakim posługuje się autorka, a także ciekawe historie, jakie wychodzą spod jej pióra. Postanowiłam więc w końcu sprawdzić prozę tej autorki. Zielona, miła dla oka okładka w zielonym (jakże by inaczej) odcieniu i zielonymi drzwiami z numerem "13" od razu zaprasza nas do świata przedstawionego przez Bizuk. Jakie sekrety może kryć stara, przedwojenna kamienica ? Jakie są perypetie jej mieszkańców ? Wsiąkłam na parę godzin w tę historię. I naprawdę miło spędziłam czas na tej Zielonej ...

W przedwojennej kamienicy mieszkają ludzie, którzy na pozór dobrze się znają. Szczepan, który nadal nie może się pogodzić z odejściem żony do młodszego. Małżeństwo - Krzysztof i Elwira - którzy oczekują pojawienia się na świecie swojego potomstwa. Mariolka, która szuka swojego miejsca w świecie. I Roman, który codziennie zapija smutki żołądkową gorzką. A jakby tego było mało na parterze powstaje sklep monopolowy. Wtedy okazuje się, że każdy z sąsiadów posiada wiele tajemnic, a życie zaskakuje w każdym momencie.

Mogę z pewnością od razu, na wstępie napisać, że ,,Zielona 13" to powieść obyczajowa w czystej postaci. Nie brakuje w niej też różnorodnych bohaterów. Autorka przedstawia nam losy mieszkańców przedwojennej kamienicy z wielu punktów widzenia. Tak więc każdy z mieszkańców dostaje swoją stronę. A ponieważ cała powieść jest napisana w narracji trzecioosobowej czujemy się tak, jakbyśmy byli bacznymi obserwatorami i czytali raport dotyczący życia mieszkańców kamienicy przy Zielonej. Co ciekawe, każdy z bohaterów tej powieści jest inny, znajdują się też na różnych etapach w życiu. Mariolka to młoda dziewczyna, która jest ładna, mieszka w mieszkaniu, które odziedziczyła po swojej babci, nie ma stałej pracy, ale zarabia w nie do końca moralny sposób wykorzystując swoją urodę. Małżeństwo Krzysztofa i Elwiry właśnie czeka na narodziny swojego potomstwa. Szczepan nie może pogodzić się z tym, że jego żona Aldona odeszła od niego do młodszego, ale nawet nie próbuje jej odzyskać i wieczory spędza w towarzystwie kota, a Roman skrycie zakochany w jednej z sąsiadek nawet nie próbuje jej okazać tego co czuje. Do tego mamy też Radeo, który wierzy w to, że w końcu będzie sławny i bogaty, ale jak na razie gra tylko w podrzędnych reklamach; osiedlowego amatora mocnych trunków Zenka i Józka, który otwarciem sklepu monopolowego wzbudza sensację i opór mieszkańców kamienicy. Biziuk każdemu z bohaterów poświęca wystarczająco wiele kartek. Każdy z nich przeżywa swoje perypetie, które nie raz doprowadzają czytelnika do śmiechu. A jeśli dodamy do tego fakt, że na ,,Zielonej 13" dzieje się naprawdę wiele, to mamy już pełny ogląd sytuacji.

Cała książka napisana jest lekko, nie brakuje w niej zabawnych sformułowań i sytuacji. Autorka postawiła tutaj na narratora w trzeciej osobie i moim zdaniem to była dobra decyzja, bo dzięki temu od razu czuć, że wchodzimy w świat typowej dla literatury obyczajowej powieści. Kamienica na Zielonej z pewnością jest budynkiem, w którym każdy odnajdzie jakieś znane sobie cechy. W końcu w każdym bloku znajdziemy wielu ludzi na różnych etapach życia. Ale tak naprawdę Bizuk pokazuje nam, że wielu osób tak naprawdę nie znamy, a pozory mogą okazać się niezwykle złudne. Spodobało mi się to, jak autorka pokazuje przemiany niektórych bohaterów, w szczególności Szczepana i Mariolki. Jedynym, co nie za bardzo pasowało mi do tej powieści były perypetie Radea, a w szczególności to, jak potoczyły się jego losy. Moim zdaniem tutaj autorka nieco przekombinowała, ale mam nadzieję, że być może kiedyś pomyśli o kontynuacji losów bohaterów kamienicy na Zielonej, a jeśli nie, to od razu mogę powiedzieć, że chętnie przeczytałabym dalsze losy Mariolki, bo bardzo ją polubiłam. Jednak w ,,Zielona 13" znajdziemy też wiele życiowych wskazówek. przede wszystkim przez całą powieść przewija się temat skrywanych uczuć. Autorka pokazuje, że czasami warto się odważyć, pokazać swoje prawdziwe uczucia, bo kiedyś może być już za późno na to, by je wyjawić. Sam wątek pani Stasi bardzo mnie urzekł. Starsza bohaterka, mimo że jest nieco "tłem" dla całych wydarzeń książki, to wzbudza w czytelniku wiele uczuć. A to właśnie dla takich bohaterów sięgam po literaturę obyczajową, więc za to należą się Agacie Bizuk pochwały.

,,Zielona 13" to powieść obyczajowa w skondensowanej postaci. Znajdziemy w niej wielu ciekawych bohaterów, pośmiejemy się z ich perypetii, ale przy tym wszystkim dostaniemy też wiele cennych rad. Powieść Agaty Bizuk naprawdę miło mnie zaskoczyła. Jest napisana lekkim językiem, jednak nie ma w niej zbyt wielu dialogów, przez co czyta się ją nieco dłużej. Jednak na uwagę zasługuje przede wszystkim fakt, że możemy się wczuć w te historie dziejące się w budynku na ulicy Zielonej. Autorka dostarcza nam dużej dawki optymizmu i pokazuje, że czasami wystarczy tylko wyjrzeć za drzwi swojego mieszkania by zauważyć wiele historii, które dzieją się niemal na naszych oczach. Myślę, że jeśli szukacie książki, przy której będziecie chcieli odpocząć, to ,,Zielona 13" powinna spełnić Wasze oczekiwania. To ciepła historia (a właściwie historie), które pokazują, że życie może nas bardzo mocno zaskoczyć i to nie jeden raz. Ja z pewnością będę czekała na kolejne powieści tej autorki.

Agata Bizuk ma na swoim koncie kilka książek. Moja mama zna ją bardzo dobrze, ja zaś sięgnęłam po jej pozycję po raz pierwszy. Chyba nadszedł u mnie czas na coś lżejszego, a po przeczytaniu notki z okładki doszłam do wniosku, że "Zielona 13" to idealna pozycja gdyż zapowiadała się totalnie życiowo. Pomyślałam, że to będzie przykład książki, która będzie realistyczna, której akcja ma możliwość dziać się na codzień i tuż obok nas. Tego typu pozycje interesują mnie najbardziej, jeśli już sięgam po coś co nie ma w środku morderstw i wszelkiej przemocy oraz mrocznych sekretów.

W przedwojennej kamienicy na ulicy Zielonej mieszkają ludzie, którzy pewni są, że się dobrze znają. Szczepan, który nadal nie pozbierał się po tym jak żona go zostawiła i wymieniła na młodszy model. Radeo czyli nowy partner Aldony wciąż wierzy, że ma szansę na wielką karierę aktorską jednak na dzień dzisiejszy żyje na koszt starszej partnerki. Mariola, która cały czas nie wie co tak naprawdę jest jej pisane i nie potrafi znaleźć swojego miejsca na ziemi, więc tymczasowo dorabia jako sprzątaczka u fryzjerki oraz pani do towarzystwa. Jest też Roman, który nie stroni od alkoholu i nie walczy z nałogiem tylko poddaje mu się dzień po dniu. I na koniec Krzysztof i Elwira, którzy oczekują swojego pierwszego dziecka i którzy marzą o własnych czterech kątach i nawet nie wiedzą, że ich marzenie niebawem się spełni.

Każde z nich jest przekonane, że wie co dzieje się za ścianą, u sąsiada obok, nad czy pod nimi. Jednak oczy otwiera im dopiero powstanie sklepu monopolowego w ich kamienicy. Okazuje się bowiem, że tak naprawdę nikt o nikim nic nie wie, a jeśli jest inaczej to ich wiedza jest niezwykle ograniczona lub nieprawdziwa. Czy sąsiedzi się do siebie zbliżą? Będą chętni pomóc jedni drugim czy wręcz przeciwnie będą sobie dokuczać, dogryzać i przeszkadzać?

Czy kiedykolwiek odpowiedzieliście sobie szczerze na pytania: czy znacie swoich sąsiadów? Wiecie kim są i co robią na codzień? A jeśli nie to jak dowiedzieć się czegokolwiek nie będąc przy tym natrętnym oraz wścibskim?

Muszę przyznać, że książkę czytało mi się niezwykle lekko i przyjemnie. Dała mi też trochę do myślenia, a takie rzeczy niezwykle sobie cenię. Jak na tego typu literaturę ocena będzie wysoka, bo niewiele mam autorce do zarzucenia. A tak całkiem szczerze to chyba nic. Mamy tu wszystko, czego człowiek może na codzień doświadczyć. Romans, dramat, problemy rodzinne, samotność czy dążenie do celu. To, że autorka umieściła wszystko w jednej kamienicy, wśród kilku jej mieszkańców/rodzin wcale nie było złym zabiegiem, bo sprawnie wszystko poukładała i powiązała. Nie odnosiło się wrażenia nierealności czy naciągania. Jeśli kiedyś nie będę wiedziała na co mam ochotę to chętnie w ręce zagarną inną książkę Bizuk. A dziś polecam Wam na jeden góra dwa wieczory "Zielona 13".

Witaj na Zielonej 13!
W przedwojennej kamienicy mieszkają tu ludzie, którzy na pozór doskonale się znają.
Szczepan wciąż jeszcze nie pozbierał się po odejściu żony. Aldona rozkwita u boku znacznie młodszego mężczyzny. Radeo marzy o wielkiej karierze aktorskiej. Mariolka szuka swojego miejsca w świecie, a w międzyczasie dorabia jako pani do towarzystwa. Roman nawet nie próbuje walczyć ze słabością do mocnych trunków, a Krzysztof i Elwira oczekują pierwszego dziecka i marzą o własnym mieszkaniu.
Gdy na parterze kamienicy wbrew woli mieszkańców powstaje sklep monopolowy, sąsiedzi jednoczą siły. Wówczas okazuje się, że tak naprawdę nic o sobie nie wiedzą. I że wielkie życiowe zmiany mogą zaskoczyć nas w każdym momencie?

"Ulica Zielona tonęła jeszcze w porannym mroku. Właściwie nie wiadomo nawet, kto wpadł na pomysł nazwania jej zieloną, bo w okolicy zieleni było jak na lekarstwo."

"Zielona 13" jest moim drugim spotkaniem z twórczością Agaty Bizuk i ponownie udane. Powiedziałabym że nawet więcej niż udane. Książka bowiem okazała się dla mnie nie tylko świetną rozrywką, poprawiła mi humor, ale przede wszystkim zmusiła do wysunięcia refleksji na temat życia w sąsiedztwie, relacji sąsiedzkich czy tego, by nie odkładać niczego na potem. Niezwykle napawa nadzieją, iż w potrzebie można liczyć na drugiego człowieka. Gdy trzeba ludzie potrafią się zjednoczyć i walczyć o wspólne dobro.

"Zrozumiał, że to, co prawdziwie ważne, najczęściej ma się w zasięgu ręki. I że bardzo łatwo to stracić - nie tylko wtedy, kiedy zrobi się coś złego, ale i wtedy, gdy nie zrobi się nic. Bo obojętność zabija bardziej niż złość."

Autorka kierując wydarzeniami i sytuacjami, z jakimi mamy miejsce, przedstawiła je takimi, z jakimi możemy spotkać się w prawdziwym życiu. Bohaterowie stanowią ciekawe osobowości, a jednocześnie są bardzo podobni do nas. Choć wiele lat mieszkają obok siebie i na pierwszy rzut oka wydaje się, że nic ich nie łączy, jest coś, co sprawi, że zaczną się wreszcie zauważać. Poznając ich historie, problemy i zmagania z codziennością, widzimy do jakich rzeczy są w stanie się posunąć, by osiągnąć swoje cele i korzyści. Jednocześnie obserwujemy zachodzące w nich metamorfozy. Będziemy świadkami zarówno ich porażek, jak i sukcesów.

Powieść nasycona jest całym wachlarzem emocji, gdzie radość miesza się ze smutkiem. Przyznam że każdemu z bohaterów kibicowałam, aby osiągnął szczęście. Historie poszczególnych postaci uświadamiają, że nie na wszystkie życiowe zmiany mamy wpływ, nie każdej da się uniknąć, ale trzeba stawić im czoła.

"A podobno to faceci koło czterdziestki zapadają na kryzys wieku średniego. Jak się okazuje, kobiety też, i to nawet bardziej."

Pani Agata obawiała się czy aby fabuła sprosta tak przepięknej okładce. Niepotrzebnie, wyszło rewelacyjnie! Jest wciągająco, wzruszająco, zabawnie. Autorka odważnie podchodzi do wielu tematów i kwestii. W interesujący sposób kreśli problem alkoholizmu, śmierci, nieszczęśliwej miłości, zdrady czy prostytucji. Perypetie bohaterów nie pozwolą Wam na chwilę nudy. Usta Mariolki i pewne narodziny wymiatają!

"Za dużo się o skarbach nie dowiedział ani nawet o byciu sławnym, bo właśnie bezwładnie wisiał na krześle, oparty głową o podnóżek fotela ginekologicznego. Odleciał gdzieś w okolicy "sześciuset tysięcy urodzeń" i to było najlepsze, co mógł w tej chwili zrobić."

"Zielona 13" to pełna emocji i uczuć powieść o trudnych wyborach i ich konsekwencjach, wybujałych ambicjach, potrzebie docenienia i miłości, zdradzie, tęsknocie, niespełnionych marzeniach, skrywanych sekretach, tajemnicach i intrygach. Zajrzycie na Zieloną 13, tu zdarzyć może się wszystko! Zabawa gwarantowana!