Zbrodnia i kara

Fiodor Dostojewski urodził się w 1821 roku w Moskwie. O jego zainteresowanie literaturą dbała matka. Zmarła, gdy Fiodor miał 16 lat. Jego ojciec, lekarz wojskowy, wysłał go do szkoły wojskowej w Petersburgu. W ogóle nie pokrywało się to z zainteresowaniami młodego pisarza. Zafascynowany był romantykami. W swoich powieściach wgłębiał się w psychikę bohaterów. Oryginalny tytuł "zbrodni i kary" ma znacznie głębsze przesłanie (o zgrozo tłumaczenia!) Odnosi się do samowolnego działania poza określonymi prawami a kara ma być także przestrogą i pouczeniem. Akcja rozgrywa się w ciągu ok. dwóch tygodni w lipcu 1865r. (jest to więc powieść współczesna Dostojewskiemu) Główny bohater, Rodion Raskolnikow, studiuje prawo w Petersburgu. Przerwywa je jednak z braku pieniędzy. Zastawia u Alony Iwanownej, starej Lichwiarki, zegarek (jedyną pamiątkę po ojcu). Boli go fakt, że lichwiarka korzysta na krzywdzie ludzi: daje im mało pieniędzy za rzeczy warte dużo więcej zarówno pod względem materialnym jak i emocjonalnym. W umyśle Raskolnikowa przebiega skomplikowany tok myślowy, w wyniku którego zabija Alonę Iwanownę. Traf chce, że w momencie zbrodni w mieszkaniu zjawia się siostra denataki - Lizawieta. Cała powieść skupiona jest głónie na psychice. Raskolnikow nie jest ukazany po prostu jako morderca. Poznajemy jego myśli i uczucia. To dziwne, ale można powiedzieć, że wcale nie uznajemy go za zbrodniarza. Dlaczego? Heh, ciężke pytanie. Może dlatego, że bardzo dobrze znamy motywy tego człowieka. Wiemy, że w gruncie rzeczy nie jest zły. Dostojewski w wybitny sposób zobrazował, jak ważna jest psychika ludzka. Gdyby to był kryminał, Rodion byłby dla nas człowiekiem, któy zabił dla pieniędzy. To nie jest kryminał. Rodion jest bardzo smutnym człowiekiem.